Το λοιπόν... έχουμε και λέμε...
Απ` το μεσημέρι το σύμπαν συνομώτησε για να αποτρέψει αυτήν τη συνάντηση. Τα στρατεύματα αποδεκατισμένα, το ηθικό πεσμένο. Πρώτα είδα να χάνω τις αξιόμαχες αμαζόνες
FSL και
Ιroukos. Στη συνέχεια το πρωτοπαλίκαρο
Yngwie who?. Ο
Parlats on the endge είχε λιποτακτήσει προσχωρόντας στο "εχθρικό" στρατόπεδο των Βορείων που έκαναν αντίπραξη. Ο
Βασίλης η
llorona και η
fugue αγνοούνταν, ώσπου ήρθε και το τελικό χτύπημα με την πλημμύρα του
Γ.Γ. Ιανού και
Δέσποινας. Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, οι οιωνοί δυσοίωνοι, ο πρόεδρος αντίκρυζε το "πεδίο της μάχης" σκεφτικός... ως ο Ναπολέων προ του Βατερλώ. Σαν τον Σαμουήλ στο Κούγκι...
... και η βρόχα έπιπτε στρειτ θρου...
O πρόεδρος για μια στιγμή δείλιασε, αλλά δεν πτοήθηκε... "η Πλήξη και η Ρουτίνα δε θα κέρδιζαν ούτε αυτή τη μάχη"... Μάζεψε όσους νομάτους του είχαν απομείνει... κι έδωσε τον αγώνα.
Ευτυχώς τα νέα μέλη
basile και
ilektrojohn αποδείχτηκαν άξιοι συνεχιστές και εγγύηση για το μέλλον. Ο παλαίμαχος
m.k. με την
Χρύσω παρέμειναν σταθεροί στις αξίες της ταβέρνας ενώ η λαμπρή παρουσία της
emay φώτισε τον χώρο. Ο δε τετράχρονος
Περικλής 'εκλεψε την παράσταση (και την καρδιά μου), παίζοντας ακούραστα το μικρό μπουζούκι (μπαγλαμά) και το κουρδιστήρι (ντέφι).
Φυσικά στρατολογήσαμε και την διπλανή παρέα και σε λίγο όλο το μαγαζί γίναμε ένα σύνολο και τραγουδήσαμε τα πάντα...Μετά ήρθε κι ο
SoC με τον
Γιώργο και το γλέντι συνεχίστηκε κανονικά...
και η βρόχα έπιπτε στρειτ θρου...
Αυτά... όχι που δυό σταγόνες βροχής θα μας χάλαγαν τα σχέδια... Το μεσημέρι της Κυριακής αποδείχτηκε καλή φάση (όταν δεν βρέχει) και έπεται συνέχεια...
