Γειά σας παίδες!
Σπήλιο, για μιά ακόμη φορά η δουλειά σου είναι συγκλονιστική.
Σταύρο, συγχαρητήρια! Αν και, όταν διάβασα "ζειμπέκικο", είχα στο μυαλό μου πιό "δωρική" μελωδία (δηλαδή να "θεοδωρακοφέρνει" (...ωχ!!! τι έγραψα πάλι ο άνθρωπος

), το δικό σου κομμάτι μου θύμισε Τόκα, αλλά το ευχαριστήθηκα ωσαύτως!

Άντε τώρα, πάω να πάρω τα φάρμακά μου, γιατί έχω αρχίσει να γράφω π**αριές...
Αλλά έχω, τουλάχιστον, αυτογνωσία

...και καλή διάθεση (που μου την έφτιαξε η καλή σας προσπάθεια).
Μπράβο σας, και πάλι, παιδιά.