Να και το review Schecter C-1 Plus που μού ζητήθηκε...
Κατ’ αρχήν με μια πρώτη επιθεώρηση γίνεται φανερό ότι η κιθάρα είναι ιδιαίτερα προσεγμένη εμφανισιακά και κατασκευαστικά. Το φινίρισμα είναι σχεδόν άψογο, το flame του σώματος είναι εντυπωσιακό και τα inlays είναι αν μη τι άλλο πρωτότυπα. Μπορεί να μην αρέσουν σε όλους, αλλά σίγουρα δίνουν στην κιθάρα τη δική της ξεχωριστή προσωπικότητα. Οι προδιαγραφές περιλαμβάνουν πολύ καλής ποιότητας hardware όπως κλειδιά Grover, γέφυρα Tonepros και ένα tusq nut ιδιαίτερα καλοκομμένο που συνήθως δεν βρίσκει κανείς ούτε και σε πολύ πιο ακριβές κιθάρες. Μια επισκόπηση στο πίσω μέρος αποκαλύπτει ότι οι κοιλότητες έχουν θωράκιση και η καλωδίωση είναι τακτοποιημένη. Τα strap button είναι αρκετά μεγάλα και εμπνέουν σιγουριά ότι δεν θα σού φύγει το λουρί πάνω στο solo. Το μόνο ψεγάδι που βρήκα ήταν ένα-δύο πολύ μικρά σημεία όπου το binding δεν ήταν τέλειο και το χρώμα του σώματος είχε «ξεφύγει» λίγο. Επίσης τα tone and volume knobs είναι recessed μέσα στο σώμα της κιθάρας και αυτές οι κοιλότητες δεν είναι τέλειες από πλευράς σχήματος. Όπως καταλαβαίνετε, μιλάω για εξαιρετικά ασήμαντες λεπτομέρειες που δεν επηρρεάζουν καθόλου το playability και κάποιος μπορεί να μην προσέξει καν. Απλά τις επισημαίνω ακριβώς γιατί δεν μπόρεσα να βρω κάτι πιο σημαντικό. Γενικά δίνεται η ενύπωση ότι η κιθάρα δεν είναι μόνο πολύ όμορφη, αλλά και καλοφτιαγμένη και στιβαρή, χωρίς δομικά προβλήματα.
Η αίσθηση είναι από την πρώτη στιγμή πολύ θετική. Η κιθάρα έχει σχετικά λεπτό σώμα με body contour στο πίσω μέρος και είναι άνετη στην επαφή της με το σώμα. Σε αυτό συμβάλλει και το βάρος της, το οποίο είναι γύρω στα 3,4 κιλά – όχι τόσο ελαφριά όσο μια PRS SE, αλλά πιο ελαφριά από μια Les Paul ή τις περισσότερες strat που έχω παίξει. Το μπράτσο είναι μάλλον μέτριο ως προς το πάχος. Το σχήμα του μπράτσου σύμφωνα με τις πληροφορίες που δίνει η εταιρία είναι “Thin U” ενώ το radius είναι λίγο πιο flat από τις περισσότερες κιθάρες που έχω, θα έλεγα γύρω στο 12-14. Γενικά το μπράτσο έχει καλή αίσθηση, αν και εγώ προτιμώ κάτι πιο ευμεγέθες σε πάχος και πλάτος ταστιέρας (το μέγεθος πάντα μετράει…). Η ultra access ένωση του μπράτσου με το σώμα επιτρέπει την εύκολη πρόσβαση ακόμα και στα πιο δυσπρόσιτα σημεία της ταστιέρας ενώ τα ποτενσιόμετρα έχουν ωραία και ομοιόμορφη αίσθηση (ούτε πολύ σκληρά ούτε πολύ χαλαρά), καθώς επίσης και θετική ανταπόκριση ως προς την επίδρασή τους στον ήχο. Tο μόνο αρνητικό σημείο για μένα ήταν τα τάστα τα οποία είναι extra jumbo και υπερβολικά μεγάλα για τα γούστα μου, αν και αυτό είναι θέμα προσωπικής προτίμησης, ίσως και συνήθειας. Επίσης κάπου διάβασα ότι αυτό μπορεί να συμβάλει και στην τάση της κιθάρας να ταστάρει όταν ρυθμίζεται το action χαμηλά, αλλά δεν μπορώ να ξέρω σίγουρα αν αυτό ισχύει.
Ηχητικά η κιθάρα επίσης δεν είναι καθόλου άσχημη. Είναι η πρώτη εμπειρία που έχω από Duncan Designed μαγνήτες, τους οποίους πολλοί φαίνεται να σνομπάρουν. Μου φάνηκαν και οι δύο αρκετά γκαζιάρηδες και μια από τις πρώτες ρυθμίσεις που έκανα ήταν να τους κατεβάσω αρκετά ώστε να μην βρωμίζουν τόσο έντονα. Ο μαγνήτης της γέφυρας είναι πιο δυνατός και λίγο πιο bright, ενώ ο neck έχει χαμηλότερη ισχύ, με πιο γεμάτο και ζεστό ήχο. Πάντως ο ήχος δεν μού φαίνεται ιδιαίτερα muddy όπως έχω διαβάσει σε κάποιες κριτικές, παρά το γεγονός ότι και ο ενισχυτής μου είναι γενικά γκαζιάρης. Εν κατακλείδι οι μαγνήτες είναι τουλάχιστον επαρκείς, απλά κατά τη γνώμη μου η κιθάρα λόγω κατασκευής έχει τόνο μάλλον βαθύ και σκοτεινό και ευνοεί τα γκάζια, οπότε ίσως να τής πήγαιναν καλύτερα μαγνήτες με πιο vintage χροιά, τουλάχιστον για κάποιον που δεν ενδιαφέρεται αποκλειστικά για metal. Έχω πάντως την υποψία ότι το maple top πρέπει να είναι πολύ λεπτό, πράγμα που επηρρεάζει την ηχητική ταυτότητα του οργάνου αφού αυτό που «ακούγεται» από πλευράς ξύλων είναι ουσιαστικά το μαόνι.
Συνολική εκτίμηση: Μια κιθάρα με υψηλή ποιότητα κατασκευής και πολύ καλές προδιαγραφές. Θα ταίριαζε περισσότερο σε μουσικά ιδιώματα που απαιτούν high gain ηχοχρώματα, τόσο λόγω κατασκευής όσο και ήχου. Πάντως με μία αλλαγή μαγνητών ανάλογα με τις απαιτήσεις του εκάστοτε χρήστη μπορεί να αποκτήσει μια διαφορετική τονική διάσταση και σίγουρα να γίνει ένα όργανο που θα έχει κανείς για όλη του τη ζωή.
Ελπίζω αυτές οι πληροφορίες να βοηθήσουν όποιον ενδιαφέρεται. Σε πολλά πράγματα βέβαια υπεισέρχονται τα προσωπικά γούστα, προτιμήσεις και απόψεις. Γι αυτό και μια δοκιμή είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσει κανείς μια ιδέα αν τού ταιριάζει ένα όργανο. Πάντως αν έχετε οποιαδήποτε απορία, ρωτήστε ελεύθερα...
