Καταντάει κουραστικό και είναι η τελευταία φορά που γράφω κάτι, μην πάει στον κάδο όπως ειπώθηκε.
Η μουσική είναι ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ. Δεν είναι μαθηματικά (αν και η αρμονία έχει μαθηματική δομή, μουσική δεν ακούμε για να δημιουργήσουμε κάποιο μαθηματικό μοντέλο, για να γουστάρουμε ακούμε), ούτε υπόκειται σε απόλυτα κριτήρια.
Κοινώς, άμα ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ αυτό που ακούω, άμα δε μου δημιουργεί καμία εσωτερική αντίδραση, να βράσω τη δομή της σύνθεσης και τα ρέστα. Δε με ενδιαφέρουν ΚΑΘΟΛΟΥ.
Εσύ, μπορεί να θέλεις να αναλώνεσαι στα παραπάνω. Αναφαίρετο δικαίωμά σου και γι' αυτό και δε θα σε βγάλει κανένας λάθος. Γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ νομοτελειακά καθορισμένο λάθος στην τέχνη, υπάρχει το γούστο ΣΟΥ και το γούστο ΜΟΥ.
Σταματήστε να προσπαθείτε να βγάλετε απόλυτο συμπέρασμα. Η μουσική είναι γ**άτη, γιατί επιτρέπει στον καθένα να την αντιληφθεί διαφορετικά. Το παραπάνω αφορά το σύνολο της τέχνης. Όσοι δεν το βλέπετε, μάλλον έχετε παρανοήσει την έννοια της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Over and out.