Εγώ θα διαφωνήσω με όλους σας. Επειδή κάποιος σε κάποιο περιοδικό είτε κάπου αλλού ξεκίνησε να θάβει τους MAIDEN όλοι γίνανε διάνοιες στην μουσική. Δεν έχω ακούσει τα άλλα κομμάτια, αλλά το «The Reincarnation of Benjamin Breeg» το βρήκα αρκετά καλό, θυμήζε λίγο x-factor λίγο powerslave… και ας ηταν απλό είχε την δικιά του χάρη όπως έχουν όλα τα κομμάτια των MAIDEN (είναι η 30η φορά που το ακούω σήμερα αυτή την στιγμή) και ο Bruce μπορεί να τραγουδάει βαριά (όχι κουρασμένα, πως το συμπεράνατε αυτό??? Ακούτε τίποτα βραχνές???) ίσως να ήθελαν να ακούγεται έτσι το τραγούδι, και απο την άλλη απο την στιγμή που ο ρυθμός είναι κάπως βαρύς τι θελάτε να κάνει ο Bruce να τραγουδάει στις ουράνιες νότες?
πάντως εγώ την γούσταρα την φωνή του στο τραγούδι και θα την γουστάρω και στα 100 του, διότι έχει μοναδική φωνή και ποντιακά να τραγουδούσε ο Dickinson πάλι θα τον άκουγα. Κάποιοι σε κάποια Post είπαν ο καθένας τους από μια αλήθεια όπως: α) “μετα το killers "χάλασαν" γιατί έχασαν αυτό το ψιλο-πανκ συναίσθημα που είχαν. Ύστερα το powerslave είναι κ αυτός ένας δίσκος που "χάλασε" τους maiden γιατί χρησιμοποίησαν διαφορετική παραμόρφωση κ διαφορετικές κιθάρες. Το seventh son πάλι ήταν μια "αποτυχία" αφού είχε εντελώς αποπροσανατολιστεί. Όπως όμως μπορεί να καταλαβεί κάποιος βλέπει πως το συγκρότημα αλλάζει συνεχώς.” Αυτό ακριβώς, δηλαδή όταν έχασαν το Pank συναίσθημα γιατί δεν τους θάψαμε??? Με το powerslave γιατί??? Το seventh δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί μάπα??? (Λέμε τώρα) Ε ναι φίλε μου αλλάζει, και θα αλλάζει, αλλά θα είναι maiden, με την συνοδεία του Bruce την φωνάρα.
β) “Προσωπικά το paschendale είναι από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ” σωστό, θα προσθέσω και το “ένα” πριν από το «από τα…»
γ) ακομα και το dance of death είχε κάτι να βγάλει.....είχε και κομματαρες μέσα (no more lies, paschendele, journeyman, rainmaker, gates of tommorow), γενικά μου είχε αρέσει σαν δίσκος.......” Όλοι οι δίσκοι είχαν κάτι να βγάλουν από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο δεν ήταν όλα τα τραγούδια τέλεια για παράδειγμα ας πάρουμε το fear of όταν το ακούτε πια κομμάτια ακούται??? Το be quick or be dead το afraid to shoot strangers άντε και το wasting love (οι ρομαντικοί τύποι) και κλασικά το fear of the dark, άντε και κάνα 2 ακόμα ανάλογα με τις αρέσκειες. Έτσι και το Dance of death είχε τις δικές του κομματάρες όπως ανέφερε ο φίλος “master of puppets”.
δ) όσο για το εξώφυλλο θα συμφωνήσω με τον Jose “ το οποίο θυμίζει πολύ το artwork απο το piece of mind-trooper με την πολεμοχαρή φύση του και λίγο του powerslave με τον τρόπο με τον οποίο είναι στημένο”
ε) “τραγικη επαναληψη του βασικου refrain στους στιχους (42 φορες "a brave new world" κτλ)” σύμφωνο μαζί σου ότι είναι τραγικό αλλά είναι ένα κομμάτι ούτε 2 ούτε 3, και να το πάρουμε από την άλλη στην ντε και καλά παλιά εποχή δεν υπήρχαν τραγούδια με επαναλήψεις?
, για άκου τους δίσκους και όλα τα κομμάτια από την αρχή μέχρι το τέλος, και όχι τα αγαπημένα. Μπορεί να μην είναι 42 φορές, αλλά αυτό που θέλω να πω δεν πρέπει να λέμε είναι μαλ***ς επειδή ένα τραγούδι μας φάνηκε ηλίθιο. Ψήλους στα άχυρα ψάχνουμε?
?? Τέλοσπαντων εγώ λέω πως όποιος δεν γουστάρει Μaiden να μην ασχολιέται τότε με τους Maiden. Είμαστε και εμείς διάνοιες τις μουσικής.
