αφου μιλαμε για Α.Τ.Ι.Α καλο θα ηταν να αναφερθουμε νομιζω και στην εξισωση του DRAKE:Αντιγράφω απο το "Έχουν Έρθει" του Τέλη Λιβανίδη (Εκδ. Anubis):
"…η εμφάνιση και η εξέλιξη της ζωής σε έναν πλανήτη είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς και πολύπλοκης διαδικασίας, που εξαρτάται από ένα πλήθος συνθηκών και επιδράσεων, τυχαίων ή όχι. Αυτό όμως δεν παύει να παραμένει ένα συμπέρασμα στο οποίο φτάνουμε παρατηρώντας ένα απελπιστικά μικρό στατιστικό δείγμα: τον ίδιο μας τον πλανήτη και μόνο!
Είναι όμως στατιστικά ασφαλές να υποθέσουμε ότι το ίδιο συμβαίνει σε κάποια από τα μυριάδες άλλα ουράνια σώματα που γεμίζουν το σύμπαν γύρω μας; Μήπως είναι πολύ πιθανό η ζωή να έχει εμφανιστεί μόνο στη Γη μας, και όλα τα υπόλοιπα να αποτελούν ανθρωπικές θεωρίες βασισμένες στην αγωνία μιας κοσμικής μοναξιάς; Ακόμα, τίποτα δεν αποκλείει το ενδεχόμενο η μεν εμφάνιση της ζωής να προϋποθέτει την ύπαρξη κατάλληλων συνθηκών που να είναι συνηθισμένες και κοινές στο σύμπαν, η εμφάνιση όμως έλλογης Ζωής σε έναν πλανήτη να χρειάζεται πολύ πιο ιδιαίτερες συνθήκες, όπως την εξαφάνιση των δεινοσαύρων που συνέβη στη Γη ή την εμφάνιση μιας ιδιαίτερης σειράς άλλων μορφών ζωής που να μπορέσουν να συντηρήσουν τις ανώτερες (εδώδιμα φυτά και ζώα). Πέρα από αυτό, το σύμπαν ίσως και να είναι γεμάτο από πολιτισμούς που δεν κατόρθωσαν να αποφύγουν το «φαύλο κύκλο της προόδου»: πολιτισμοί δηλαδή που αναπτύσσονται, φτάνουν στο αναγκαίο τεχνολογικό επίπεδο που θα τους επιτρέψει να εξερευνήσουν το διάστημα για άλλες έλλογες μορφές ζωής, αλλά τελικά καταστρέφονται από ενδογενείς αδυναμίες τους, εκφυλισμό, πολέμους ή την αναπόφευκτη μόλυνση του περιβάλλοντος τους, η οποία αποτελεί μοιραίο αποτέλεσμα της ίδιας της τεχνολογικής προόδου που τους επέτρεψε να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο...
Έτσι, το πρόβλημα της ύπαρξης έλλογης Ζωής σε άλλα ουράνια σώματα στο σύμπαν -μιας έλλογης ζωής που να έχει επιτρέψει τη δημιουργία ανεπτυγμένων πολιτισμών με τους οποίους να είναι δυνατή κάποιας μορφής επικοινωνία- φαίνεται να είναι πολύ πιο σύνθετο από όσο ενδεχομένως πιστεύουμε. Μπορεί λοιπόν το πλήθος των άστρων και των πλανητών να επιτρέπει την αισιοδοξία για ένα τέτοιο συμβάν, η πολυπλοκότητα όμως των συνθηκών που θα το επέτρεπαν κάνει αναγκαία την ύπαρξη ενός μαθηματικού μοντέλου, που θα μπορούσε να ποσοτικοποιήσει αυτή την πιθανότητα ύπαρξης έλλογης Ζωής σε άλλα σημεία του σύμπαντος.
Το μοντέλο αυτό υπάρχει και είναι η περίφημη «εξίσωση του Drake», που έχει πάρει το όνομα της από τον εμπνευστή της, τον Αμερικανό αστρονόμο Frank Drake, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Cornell. Η εξίσωση αυτή μπορεί να προσφέρει μια στατιστικά σημαντική (αν και όχι ιδιαίτερα ακριβή) εκτίμηση του πλήθους των τεχνολογικά ανεπτυγμένων πολιτισμών που θα μπορούσαν να υπάρχουν σε μια μεγάλη ομάδα ουράνιων σωμάτων, όπως είναι ο Γαλαξίας μας. Ο όρος «τεχνολογικά προηγμένος πολιτισμός» έχει συμφωνηθεί να εκφράζει εκείνον που έχει αναπτύξει τη Ραδιοαστρονομία, δηλαδή έχει επιτύχει το πρώτο βασικό και αναγκαίο βήμα για την έρευνα του διαστήματος. Ένας τέτοιος ορισμός είναι φανερό ότι αποκλείει από τα αποτελέσματα της εξίσωσης έναν πιθανόν μεγάλο αριθμό πολιτισμών που υπάρχουν αλλά αδυνατούν να επικοινωνήσουν έξω από τα πλανητικά όρια τους - αλλά, από την άλλη, στην έρευνα για την επικοινωνία με άλλες μορφές έλλογης ζωής φαίνεται να ισχύει το: «εάν δεν μπορούν να σε ακούσουν, δεν υπάρχεις»...
