Αυτη την στιγμη ειμαι διχασμενος.
Εχοντας ξεκινησει μαθηματα πιανου πολλα χρονια πριν ( τοτε που ειχα ακομα μαλλια και μαυρα μαλιστα
), ειχα ( και εχω ) ενα Belarus ορθιο πιανο, της ταξης των 500.000δρχ ( αγορας του 1994 ).
Βαρυ οργανο, με δυναμικοτατο πληκτρο, μετρια επιστροφη και καλο ηχειο.
Η επιλογη εγινε αναμεσα απο πιανα ιδιας δυναμικης της εποχης, οπως τα Young Choung ( που ηταν τοτε αυτονομη εταιρια ) και τα Yamaha. α
Φανατικος του βαρυ ευρωπαϊκου ηχου, μου φανηκαν πολυ πριματα, ελαφρια σαν πληκτρα, με γρηγορη επιστροφη, οχι ομως καλη αισθηση του πληκτρου και ανυπαρκτο πιανισιμο.
Δυστυχως τα γερμανικα ηταν πανακριβα, οποτε καταληξα σε αυτο το βιομηχανοποιημενο Λευκορωσικο ( Belarus ) πιανο. Εκει εφαγα τα χερια μου σε Τσερνυ, Μπετοβεν, Μπαχ και λοιπους βαανιστες
Και δεν μπορω να πω πως μου εκανε κακο, αφου αποκτησα αντοχη στο παιξιμο, βρηκα τροπους ξεκουρασης ( σε βαρυ πληκτρο ) και συνηθισαν τα δαχτυλα σε πιανα με μεσαια ευαισθησια. Βοηθησε πολυ σε live αυτο, οπου η αντοχη ειναι σημαντικος παραγοντας.
Πριν 1,5 χρονο αποκτησα το S80 της Yamaha, Stage Piano/Modular Synth.
Η αισθηση ηταν πραγματικα διαφορετικη. Σιγουρα τα πληκτρα δεν ειναι hammered action, ομως η αισθηση τους ειναι θετικη, δεν με κουραζουν και μπορω να απασχοληθω πολλες ωρες μελετωντας, παιζοντας και ηχογραφωντας χωρις να κουραζομαι ή να αισθανομαι πως παιζω σε ενα ηλεκτρικο πιανο. Γενικα, ειχα παντα μια εντυπωση πως η Yamaha βγαζει ηλεκτρικα πιανα που ειναι καλυτερα σε ποιοτητα απο τα περισσοτερα ηλεκτρικα.
Θετικο ειναι η ποικιλια ηχων σιγουρα, η μελετη με ακουστικα, η ικανοτητα του να λειτουργει σαν synth και βεβαια η ευκολια μεταφορας ( αν και τα 25 κιλα του ειναι κουραστικα αμα πας να το κανεις επαγγελμα ).
Σαφως και κλεινω προς το ηλεκτρικο, γιατι τον τελευταιο καιρο θελω να καθιερωθω ως πληκτρας. Ομως σε μια διαμαχη ηλεκτρικου και πραγματικου πιανου, θα εβαζα πρωτο το ομορφο, ξυλινο επιπλο που εχουμε ολοι στα σαλονια μας
