Η άποψή μου για τους ανυπότακτους;Χμμμ....Λοιπόν...Υπάρχουν δύο διαστάσεις για μένα στο θέμα αυτό.Αν ανυπότακτος είναι κάποιος ο οποίος για θέματα ιδεολογικά ή αρχών,ή θρησκείας, δεν θέλει να πάει στο στρατό,νομίζω ότι ένα δημοκρατικό κράτος θα πρέπει αυτό να το δέχεται.Η άποψη βέβαια των συμπολιτών του για αυτό επίσης πρέπει να εκφράζεται ελεύθερα(σε νόμιμα εννοείτε πλαίσια).Όμως εκεί υπάρχει το εξής.Η έννοια του αντιρρησία συνείδησης(που δεν καλύπτει όλους τους ανυπότακτους βέβαια),θα έπρεπε να μπαίνει και σε άλλα ζητήματα.Για παράδειγμα πριν από μερικά χρόνια,"βγήκε"υποχρεωτικά το θρήσκευμα από τις ταυτότητες.Θα έπρεπε λοιπόν για να υπάρχει δημοκρατία και δικαιοσύνη,να πούμε ότι όποιος ήθελε για τους δικούς του επίσης λόγους ,να αναγράφεται στη ταυτότητά του το θρήσκευμά του να μπορεί να το κάνει.Και εδώ έχουμε την εξής αντίφαση.Ενώ και στις δυό περιπτώσεις υπάρχουνε νόμοι που σου λένε τι πρέπει να κάνεις,ενώ και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να βάλλονται,οι αρχές,η ιδεολογία και το θρησκευτικό συναίσθημα του ανυπότακτου, στη πρώτη περίπτωση του στρατού ,δίνεται η δυνατότητα να είσαι ανυπότακτος ,ενώ στη δεύτερη όχι.Οπότε το συμπέρασμα για μένα είναι ότι δεν είναι θέμα ούτε Δικαιοσύνης,αλλά ούτε και Δημοκρατίας.Είναι απλά θέμα "πολιτικής".Προπαγανδιστική λοιπόν άποψη μιας συγκεκριμένης πολιτικής,είναι και το "παραθυράκι" των ανυπότακτων.Και ως τέτοια σαν δημοκρατικός πολίτης ,δεν μπορώ να την δεχθώ.Ή θα υπάρχει δημοκρατία για όλους,οπότε κάποια πράγματα θα ισχύουν και για όλους,ή θα έχουμε αυτό το σύστημα που βολεύει τα σχέδια των κρατούντων.Αυτό το λέμε συχνά για την Παιδεία,αλλά ισχύει και σε μικρότερα ζητήματα ,όπως αυτό των ανυπότακτων.
Το αν ο στρατός λειτουργεί σωστά η το αν η θητεία γίνεται με γόνιμο τρόπο ,είναι ένα άλλο ζήτημα για το οποίο ξεκάθαρα λέω την άποψή μου ,πως όχι.Έτσι όπως γινόταν ,τουλάχιστον 1988-1990 που ήμουν εγώ φαντάρος,ήτανε χάσιμο χρόνου και σπάσιμο νεύρων.Όμως το να συνδέουμε τέτοια ζητήματα υποκριτικά με "ανθρώπινα δικαιώματα" και άλλα τέτοια ωραία βέβαια, (στο να χαιδεύουν τ'αυτιά σου ,αλλά εργαλεία χειραγώγησης της κοινωνίας τελικά)
είναι τουλάχιστον αφελές.Και αυτό γιατί ,κανένας τους δεν θα έκανε μια διαμαρτυρία ή ένα blog από το οποίο θα κατακεραύνωνε υπέρ της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης,απόψεις που τον βολεύουν.Όλοι λένε τα δικά τους ,στη προσπάθειά τους να επιβάλλουν την "ιδεολογία" τους.Οπότε το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι sorry κύριοι απλά δεν σας πιστεύω.Χίλιες φορές θητεία λοιπόν,παρά να καταπιώ τα παραμύθια περί "ανθρωπίνων δικαιωμάτων".Τα ανθρώπινα δικαιώματα ,τα ξέρουμε όλοι ποιά είναι και είναι στο χέρι το δικό μας να τα εφαρμόζουμε κάθε μέρα και να αλλάζουμε νοοτροπίες.Δεν χρειαζόμαστε ινστούχτορες για να φερόμαστε καλά ο ένας στον άλλο.