Έχει ενδιαφέρον η ιστορία.
Ο Έλληνας έχει ένα κάτι με τους νεκρούς. Να σας πω όμως κάτιτις; Πεθάνανε. Τέλος.
Για τους ζωντανούς που πολέμησαν και τώρα βλέπουν τα χάλια μας, τι έχουμε να πούμε;
Αυτοί οι νεκροί, δεν τιμούνται με σιγή όπως θα άρεζε σε πολλούς. Τιμούνται με ό,τι έγινε.
Σιχαθηκα τις ελληνικές μοιρολατρίες. Φτάνει πια. Όπως ειπώθηκε, ο Ελληνας είναι κολλημένος ακόμη και με 40 κρίσεις.
Τη δευτέρα παρουσία περιμένουν οι Ορθόδοξοι...
Α...
"Alors, c’est la guerre"
Αυτό είπε ο Μεταξάς.
Και αυτό είπαμε κι εμείς εχθές. Μη μπερδευόμαστε.