Ο Διαμαντης χωριζει τις αλλοιωμενες αναλογα με τις περιπτωσεις τους. Για την δεσπουζα αναφερει μονο την αυξηση της πεμπτης της συγχορδιας ( κατι που ειναι απολυτως λογικο ).
Η βαρυνση ομως δεν αναφερεται πουθενα. Εκτος εαν εψαξα τοσο τσαπατσουλικα που δεν το προσεξα.
( απο συνηθειο, τις αλλοιωμενες συγχορδιες, τις αναφερω σαν "βαρυνση της 5ης" "αυξηση της 4ης". Αναφερομαστε στο ιδιο πραγμα ομως ).
Ενδεικτικα αναφερω απο το βιβλιο του Διαμαντη:
"Η τετραφωνη και πενταφωνη αυξημενη συγχορδια της δεσποζουσας" σελιδα 238
Η μονη αναφορα σε αλλοιωμενη συγχορδια της δεσποζουσας που ξερω κι εγω ( βεβαια εχω τελειωσει το ειδικο κατι αιωνες τωρα ) ειναι της αυξημενης. Και επισης εναν κανονα ( που εμαθα με δυσκολια ομολογω

) ειναι πως η δεσπουζα πρεπει να ειναι η πλεον καθαρη συγχορδια σε ενα θεμα...
Επομενως, μαλλον για επερηση το βλεπω, οπως ειναι ή dim που οδηγει στην επιτονικη..

Εκει μιλαμε για μια φυσιολογικη ( και μαλιστα καλοδεχουμενη ) βαρυνση ( ενδεικτικα, το αναφερει στη σελιδα 269, αλλα προκειται για μια ιδιαιτερα σπανια και απιθανη περιπτωση, που αποτελει αποτελεσμα συνηχησης και οχι γραφης ).