Λυπάμαι αν στενοχωρώ φίλους του Αρχιεπισκόπου ή της Εκκλησίας εν γένει, αλλά νομίζω πως δεν έχω συνηθίσει να μην εκφράζω ευθέως τις απόψεις μου, φοβούμενος για τις αντιδράσεις που θα δημιουργήσουν. Φυσικά και δεν αποσκοπώ στο να προκαλέσω ή να ερεθίσω τα πάθη κανενός, αλλά σίγουρα δεν αισθάνομαι ούτε ανόσιος, ούτε κατάπτυστος, ούτε αναίσχυντος που συνεχίζω να ομιλώ για έναν "συγχωρεμένο" με τη φωνή της προσωπικής μου αλήθειας, αντί να λειτουργώ ως κοινός κωλοτούμπας, αλλάζοντας άρδην απόψεις επειδή επήλθε το φυσικό (ή αφύσικο) τέλος κάποιου. Κι αν είναι να κριθώ και γι' αυτό, so be it...
Δεν έχω κάποια εμπάθεια με το θεσμό του Αρχιεπισκόπου, όντας a priori εχθρός της Ορθοδοξίας ή της όποιας θρησκευτικής έκφανσης...αντιθέτως, θα ήμουν ιδιαίτερα ικανοποιημένος αν ο εκάστοτε προκαθήμενος λειτουργούσε ως πραγματικός πνευματικός ηγέτης, εμπνέοντας σεβασμό, συστολή και πίστη στις αξίες που υποτίθεται πως θα έπρεπε να προβάλλει και να υπηρετεί. Ουδέποτε όμως διαπίστωσα τέτοιες διαθέσεις από την πλευρά του "μακαριώτατου", τουναντίον. Κατά τη διάρκεια της θητείας του μπορώ να του προσάψω ουκ ολίγα: πολιτικής φύσεως παρεμβάσεις, έπαρση, Γιοσάκηδες, Χρυσοπηγές, σκάνδαλα πάσης φύσεως που επιδιώξαμε να τα κρύψουμε όπως η γάτα τα κόπρανά της, αντί να οδηγηθούμε στην κάθαρση, πόλωση των πολιτών, κομματικές αγκυλώσεις, γελοίες δηλώσεις περί άγνοιας -ελέω σπουδών- όσο η χούντα πλήγωνε τον τόπο, κορώνες εθνικιστικής μεγαλομανίας, μισαλλοδοξία, ζήτημα ταυτοτήτων, διαιώνιση αρτηριοσκληρωτικών εκκλησιαστικών πεποιθήσεων, επιφανειακή ρητορική για την προσέγγιση της νεολαίας κα διόλου ευκαταφρόνητα.
Κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Τα ίδια κοράκια που κατασπάραζαν το σαρκίο του Αρχιεπισκόπου, προτού καν το παραδώσει εις Κύριο, αλληλοτρώγονταν για την εξουσία και μετά το θάνατο του Σεραφείμ. Εκτός κι αν τότε δεν είχαν παίξει το ρόλο τους οι συμμαχίες, η διαπλοκή, η παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, οι μηχανορραφίες κι οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Ιστορικά όμως έχει αποδειχθεί πως ελάχιστοι έχουν κατορθώσει να κατακτήσουν ηγετικές θέσεις, χωρίς να έχουν πουλήσει έστω και μέρος της ψυχής τους στο διάβολο, πορευόμενοι ως άμωμοι αμνοί και καθάριες συνειδήσεις. Και λες κι ο επόμενος δεν θα είναι ένας εκ των εκλεκτών που τώρα κατονομάζουμε ως κοράκια.
