Αυτο που ειναι καταπληκτικο στον Poe ειναι οτι παρα το λαμπρο μυαλο του, το ταλεντο, την καποια φημη του και γενικα το χαρισματικο του χαρακτηρα, στη ζωη του δεν τα καταφερε. Πιο αυτοκαταστροφικο ανθρωπο δεν εχω δει. Πεθανε στα 40 κιομως προλαβε κιεγραψε ενα σωρο ποιηματα, διηγηματα (αστυνομικα : tales of Ratiocination, αλλα και αλλα 'ανατρχιαστικα') και μαλιστα ενα μυθιστορημα, The Narrative of Arthur Gordon Pim, ενα πραγματικα εκπληκτικο βιβλιο που περιγραφει το πιο φανταστικο ( και τρομαχτικο) ταξιδι που θα μπορουσε να ζησει καποιος.
Ειχα κανει μια εργασια σχετικα με το εργο του στην 3η λυκειου, και πραγματικα ανακαλυπτει πολλα κανεις διαβαζοντας την βιογραφια του.Το διηγημα William Wilson περιγραφει αρκετα τι γινοτανε μεσα στο μυαλο του Poe.
ΥΓ : Γιατι ολοι το προφερουνε 'Ποε' ?? εχω την εντυπωση οτι το σωστο ειναι 'Πο'.
