Διαβάζω και φρίττω με τα λεγόμενα κάποιων... "δεν είμαστε έλληνες", "δεν μας ανήκει αυτός ο τόπος", "ας τους αφήσουμε να κάνουν ότι θέλουν, άλλωστε είμαστε 'μεγαλύτεροι' και δεν κινδυνεύουμε", κλπ...
Όσο κι αν θέλουμε να θεωρούμαστε "πολίτες του κόσμου" και να "αγαπάμε αλλήλους", δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ζήτημα είναι πρώτα απ'όλα πολιτικό, και αυτά τα πολιτικά παιχνίδια είναι επικίνδυνα, ιδίως όταν άλλοι (και όχι εμείς) έχουν το πλεονέκτημα. Η Γιουγκοσλαβία κάποτε ήταν μεγάλη και τρανή, μέχρι που κάποιοι αποφάσισαν να την κόψουν φέτες, και συνεχίζουν... να μοιράζουν τα φιλέτα... Ας τους αφήσουμε λοιπόν να κόψουν και την Ελλάδα σε φέτες... Βόρειο Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη, Αιγαίο... (Κύπρο την έκοψαν ήδη) επειδή κάποτε ζούσαν σε αυτά τα μέρη και άλλες φυλές (αλλά αντιθέτως, εμείς δεν πρέπει να ζητάμε τίποτα από τα μέρη που ανήκαν στην Ελλάδα ή που απλά ζούσαν και ζουν έλληνες). Ας μη μας νοιάξει το μπάχαλο που θα γίνει, έτσι κι αλλιώς "είμαστε όλοι μπάσταρδοι", "πολίτες του κόσμου", "άνθρωποι". Ας το κλείσουμε το "μαγαζί", ας γίνουμε μια αποικία αλβανοβουλγαροσλαβοτουρκοσκοπιανη με αμερικανικη κυβερνηση (για να μη κουραζόμαστε να αποφασίζουμε για τα "εθνικά" θέματα). Αυτά τα λίγα για τους συνφορουμίτες "ε και τι έγινε".
Επιτρέψτε μου να φέρω ως παράδειγμα τους βραζιλιάνους (μιας και τους ξέρω αρκετά καλά). Τους χαίρομαι που νιώθουν περήφανοι για την πατρίδα τους, μια πατρίδα με ιστορία 500 ετών (αν εξαιρέσουμε την ιστορία των ινδιάνων του Αμαζονίου) και έναν λαό μπασταρδεμένο προερχόμενο φυλές λευκές (ευρωπαϊκές), μαύρες (αφρικάνικες), ινδιάνικες, ασιάτικες, κλπ. Τους βλέπεις όμως να τραγουδάνε για τον τόπο τους, να φοράνε την βραζιλιάνικη σημαία παντού, και κανείς δεν τους λέει εθνικιστές. Υπάρχει μεγάλο ποσοστό φτώχειας, οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι, δεν έχουν εξωτερικούς εχθρούς, αλλά είναι πιο χαρούμενοι και πιο πατριώτες από εμάς.
Κι εμείς, που έχουμε τα σπίτια μας, τα αυτοκίνητά μας, τα μπλιμπλίκια μας, είμαστε μεσ'τη μιζέρια και φτύνουμε αυτόν τον τόπο και τον πολιτισμό μας, καίμε τα σύμβολά του, λικνιζόμαστε σε εισαγόμενους δυτικούς ρυθμούς, δυτικοποιούμε τη γλώσσα μας, αδιαφορούμε γενικά για το τι σημαίνει "Έλληνας". Όμως κάποιοι ενδιαφέρονται να σφετεριστούν λίγο από τον τόπο/πολιτισμό/γλώσσα/οικονομία μας. Τα διπλωματικά παιχνίδια κερδίζονται όσο εμείς κοιμόμαστε. Η "χρησικτησία" άρχισε προ πολλού να φαίνεται ως σκοπός κάποιων. Αυτό που τελικά έχει περάσει στη κοινή γνώμη στον πλανήτη είναι ότι η Ελλάδα κατέχει εδάφη που ανήκαν στην Αλβανία, στη "Μακεδονία", στη Τουρκία, ότι σφάξαμε και διώξαμε τις ξένες φυλές, και όσους έμειναν τους "βασανίζουμε" και δεν τους αναγνωρίζουμε ανθρώπινα δικαιώματα! Τους στρώσαμε και στρώνουμε λοιπόν το έδαφος για να μας κόψουν φέτες. Ας καθήσουμε λοιπόν αναπαυτικά στον καναπέ μας, στο μικρόκοσμό μας, με το τηλεκοντρόλ στο χέρι να χαζεύουμε την κατάντια μας και να γκρινιάζουμε για αυτά που δεν κάνουν "οι άλλοι" για να πάει μπροστά αυτή η χώρα. Αμύνεσθε περί πάρτης!