Μεγάλη συζήτηση, που νομίζω ότι έχει ξαναγίνει σε άλλο thread (λεγόταν "Μήπως έχουμε χάσει το νόημα;" νομίζω). Και μάλλον έπρεπε να μπει στα "Μουσικά Νέα και Συζητήσεις".
Θα ξεκινήσω από το τέλος:
Κάποιοι θα σου πουν ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει με τα χρήματά του (ή του μπαμπά του, όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις). Αν τα'χει για λαμπάτη κεφαλή, 4Χ12 καμπίνα και κιθάρα αξίας 2000 Ευρώ, γιατί να μην τα πάρει, παρότι αρχάριος; Εξάλλου η καλή κιθάρα και ο εξοπλισμός σε βοηθάνε να παίξεις καλύτερα, λένε.
Από την άλλη, ποιος εγγυάται ότι ένας αρχάριος δε θα βαρεθεί/απογοητευτεί μετά από 2-3 μήνες, με αποτέλεσμα να πάει "στράφι" ο εξοπλισμός;
Το πρώτο που περιγράφεις κάποιοι το λένε G.A.S. - gear acquisition syndrome. Κοινώς, να θέλεις όλο και περισσότερο εξοπλισμό και τελικά να ξοδεύεις περισσότερο χρόνο ψάχνοντας ενισχυτές,πετάλια, πολυεφφέ, μαγνήτες κλπ. παρά παίζοντας κιθάρα. Προσωπικά δε θα ήθελα να βρεθώ σε αυτή τη φάση.
Όμως, αν δεν περάσεις από τη φάση του "ψαξίματος" π.χ. από τα πετάλια, σε πεταλιέρα, και πίσω στα πετάλια, κ.ο.κ, είναι δύσκολο να εκτιμήσεις την απλότητα- εγώ μέσα σε δύο χρόνια πέρασα από τη φάση του modelling ενισχυτή σε τρανζίστορ με καμιά 10ρια πετάλια και πλέον παίζω με 1 (ένα) πεταλάκι και το κουρδιστήρι πανω σε ένα μικρό λαμπάτο...και το ταξίδι δεν τελειώνει, ευτυχώς.
Πρέπει επίσης να λάβεις υπόψη ότι ως κιθαρίστας μπορείς να εμπνευστείς και να γίνεις όντως καλύτερος από όλο αυτό το ψάξιμο και τους καινούριους ήχους που ανακαλύπτεις μέσω των ουσιαστικά ανεξάντλητων συνδυασμών...αλλά και το ότι εγώ που παίζω blues, rockabilly, surf, μπορεί να χρειάζομαι μόνο βάθος και άντε ένα χαλαρό overdrive, αλλά π.χ. κάποιος που θέλει να παίζει ψυχεδέλειες εύλογα θέλει πάρα πολλούς διαφορετικούς ήχους.
Αρκεί το ψάξιμο (και τα συνακόλουθα έξοδα) να γίνονται με μέτρο.
Υ.Γ. Καλά έκανε ο φίλος και επένδυσε σε καλύτερο ενισχυτή...πολύ καλύτερα ακούγεται μία "κακή" κιθάρα σε έναν "καλό" ενισχυτή παρά το αντίστροφο.
