Λοιπον..απο οσο καιρο ασχολουμαι με το μπασο..ειτε παιζοντας ..ειτε απλα λατρευοντας το καθως το ακουγα σε διαφορα κομματια..παρατηρησα οτι υπαρχει μια ταση να το θαβουν.Κ οχι μονο σε ηχογραφησεις..αλλα γενικα σαν οργανο.Δλδ βλεπω οτι ο κοσμος το κατατασσει κυριως σαν ενα συνοδευτικο οργανο(εξαιρεση τζαζ και fusion).Ομως εγω πιστευω οτι ο ρολος ενος μουσικου οργανου φτανει μεχρι εκει που φτανει η παιδεια ενος ανθρωπου.Θα ηθελα οι φιλοι μπασιστες του φορουμ να μοιραστουν τις σκεψεις και τις αποψεις τους.
Καταρχάς, με κάθε καλή διάθεση, να ρωτήσω: Γιατί να απαντήσουν μόνο οι μπασσίστες? Εγω δηλαδή που με ξέρεις και με έχεις δεί να παίζω και κιθάρα και μπάσο, πρέπει, ή δε πρέπει να απαντήσω?
Μου έχει κάνει εντύπωση η λέξη "συνοδευτικό" που χρησιμοποιείς κατα καιρούς. Οπότε, θα ήθελα να σε ρωτήσω αρχικά ποιο επίθετο θα χρησιμοποιούσες για τα ΜΗ συνοδευτικά οργανα.
Και με αυτή την απορία θα καταλήξω στο εξής: Τα όργανα μιας μπάντας δεν διαχωρίζονται σε συνοδευτικά ή μη. Το κάθε κομμάτι, ανάλογα με το ύφος του και το συνθέτη, έχει διαφορετικές απαιτήσεις απο το κάθε όργανο.
Ενα μέγα λάθος που κάνουν πολλοί "ερασιτέχνες" όταν γράφουν ένα κομμάτι, είναι το εξής:
Εν αρχή ην το ριφ.
Τί ακκόρντα ταιριάζουν? Αυτά θα κάνω με τη ρυθμική κιθάρα
Τί ακκορντα θα παίξεις ρε μαλ**α? Ωραία, θα παίξω τις τονικές να δώσω όγκο, να γουστάρουμε
Παίδες, σε 4/4 είναι? Ωραία πάμε!!!
Και τί έχουμε? Μια καλή ιδέα, όπου όλα τα όργανα πάνε να της στρώσουν το χαλί. Δεν μάθαμε ποτέ όταν γράφουμε ένα κομμάτι να αποδίδουμε σε κάθε όργανο το ρόλο που του αντιστοιχεί.Πάρα μόνο να παίρνουμε μια ιδέα και να γράφουμε ένα γ**ημένο backing track για αυτήν.
Συγκεκριμένα για το μπάσο, πότε χρειάζεται:
Να παίξουμε τις τονικές για να δώσουμε όγκο
Να παίξουμε walking bass για να δώσουμε ένα πιο ζωντανό χαρακτήρα
Να παίξουμε ένα διατονικό κατέβασμα ή ανέβασμα για να τονίσουμε την επερχόμενη αλλαγή
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΛΑ ΣΕ 8Α!!! Φανταστείτε δηλαδή τί γίνεται όταν εισέρχονται πιο ρυθμικά στοιχεία. Αλλα όταν ο μπασίστας τείνει να επιβεβαιώσει το μύθο του αποτυχημένου κιθαρίστα, και ΔΕΝ ξέρει τί πρέπει να κάνει κάθε φορά, τότε έχουμε ένα μπάσο "άχρηστο"
Φυσικά, υπάρχει και η άλλη πλευρά, για να πάρουμε όλοι το μερτικό μας απο τη γκρίνια μου. Οντας κιθαρίστας του ωδείου, που έπαιζε μπάσο σε μπάντες, ούκ ολίγες φορές "κατηγορήθηκα" οτι παίζω πολλά. Σε μια άλλη περίπτωση, μου ζητήθηκε να συμπληρώσω τον ήχο, όσο 3 κιθάρες σολάρανε. Οποτε θα πώ ένα πράγμα σε όσους γράφουνε κομμάτια για τη μπάντα τους: ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΑΜΑ ΔΕ ΤΟ ΕΧΕΙΣ, ΑΣΤΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ!!! (Σόρρυ....)
Οπότε, σύμφωνα με τα παραπάνω θα καταλήξω στο εξής:Οι προοπτικές για το ρόλο ενός μουσικού οργάνου καθορίζονται απο τη μουσική παιδεία του ερμηνευτή. Το τελικό αποτέλεσμα για το ρόλο του εξαρτάται απο τη παιδεία όλων.
Και μια μικρή παρατήρηση αγαπητέ Bassman. Το να παίζει ενα μπάσο απλά τις τονικές, δεν το θεωρώ μειωμένο ρόλο. Αν το κομμάτι είναι καμιά ψυχασθενική doomιά, τότε αυτό χρειάζεται. Αυτό θα γίνει και το μπάσο θα έχει εκπληρώσει με το παραπάνω το ρόλο του...
