Παίρνοντας θάρρος απο το post της Pascal, να πω και γώ τα δικά μου:
Η εκδήλωση έγινε σε έναν ωραίο χώρο, αψογη οργάνωση, αν και η αλήθεια είναι οτι οι εκπλήξεις που είχαν μείνει κρυφές, παρέμειναν κρυφές, τουλάγχιστον για μένα.
Aλλα απο κει και πέρα, δεν ξέρω αν εφταιγε ο χώρος, ή η έλλειψη πιτόγυρων και χύμα κρασιού (όχι, δε παραληρω) αλλα μου φάνηκε πραγματικά "αποστειρωμένο"... Κάποιος, νομίζω ο Μάκης, είπε οτι ήταν μια καλή ευκαιρία να γνωριστούμε τα άτομα πίσω απο τις οθόνες...Πως να γίνει αυτό σε ενα χώρο, που δε μπορούμε να κάνουμε το νταβαντούρι μας, να τραγουδίσουμε, και να τσουγκρίσουμε με πρωτόγνωρες φάτσες και άθλια nickname?
Ισως απλά να έχω "πικραθεί" που το βασικό συστατικό της κιθαροσυνάντησης ήταν η απαγγελία ποιημάτων.Οπου η Pascal με κάλυψε απόλυτα:
2) Κατά την απαγγελία των ποιημάτων αισθάνθηκα αμήχανα. Είμαστε ένα κιθαρο-site και μια μικρή καφρίλα τρέχει στο αίμα μας (τουλάχιστον σε αρκετών από μας που τυχαίνει να γνωρίζω). Καθαρά προσωπικά μιλώντας λοιπόν, μου ξένισε η απαγγελία ποιημάτων στην κοπή της πίτας του Κιθάρα. Τελικά όντως η ποίηση είναι για λίγους και εκλεκτούς. Άλλο γράφω στίχους και τους μελοποιώ (που ήταν και ο αρχικός σκοπός της κατηγορίας των στίχων) και άλλο γράφω στίχους και τους απαγγέλω. Ίσως μελλοντικά (και αυτό είναι πρόταση με πολύ καλή διάθεση) να διαχωρίζονται οι ποιητοσυναντήσεις από τις λοιπές συναντήσεις.
Προς θεού, δε εχω σκοπό ούτε να μειώσω τις προσπάθειές όλων όσων συνείσφεραν στο χθεσινό, ούτε την ίδια τη βραδια. Ο Λάμπρος, και όσοι όλοι συμμετείχαν στη χθεσινή διοργάνωση αξίζουν συγχαρητήρια, γιατι με το προσωπικό τους κόπο και γνώσεις, κατάφεραν να μας φέρουν όλους γαι ένα βράδυ σε κάτι κοινο και χειροπιαστό, πέρα απο τις οθόνες μας. Η ένστασή μου είναι στο γεγονός οτι αυτός ο τρόπος δεν ταίριαζε σε όλους, κυρίως στα μέλη ενός forum με το όνομα "κιθάρα"
Ισως και γω να "γέρασα"εδω μέσα, καθότι πρίν 2 βδομάδες, έκλεισα 5 χρόνια στο forum.. Κάποια πράγματα αλλάζουνε... Αλλα σε πόσους απο τα τώρα ενεργά μέλη, λέει κάτι η λέξη "Κονάκι"?....
Ψηφοφορία