Εγώ θα στο θέσω λίγο διαφορετικά.. Ξεκινάς το σαββατοκύριακο να πας στην αράχωβα για σκι κτλ κτλ κτλ..΄Στο γκαράζ σου, υποθετικά πάντα, έχεις τρια αυτοκίνητα: μια BMW διθέσια πισωκίνητη, ένα Scoda Octavia sw 4X4, κ ένα range rover 4X4... Αν τους βάλεις αλυσίδες όλα θα φτάσουν ως το χιονοδρομικό κ σαφώς πιο εύκολα τα δύο 4Χ4, εκ των οποίων το δευτερο, επειδή είναι σηκωμένο πιο πολύ από το έδαφος από το πρώτο, θα είναι καλύτερο/ασφαλέστερο κ λιγότερο πιθανό να κολλήσει..
έτσι κ με τις τρεις κιθάρες αν έχουν έναν διπλοπηνιακό πάνω παίζουν μια χαρά μέταλ, η γκιμπσον κ η ιμπανεζ λίγο καλύτερα λόγω μεγαλύτερου όγκου κ σαστέην από την φεντερ, κ επειδή η ιμπανέζ έχει τρέμολο, 24 τάστα κ πιο λεπτό λαιμό είναι κάπως πιο ενδεδειγμένη-θεωρητικά-..
αλλά επειδή η μουσική είναι πιο άπειρη από έναν χιονισμένο ανηφορικό δρόμο, δεν υπάρχουν, απαραίτητα, πολλές συμβάσεις.. για αυτό κ γίνεται όλος ο "καβγάς" κ προφανως έχεις συγχιστεί..
όσο για τους κιθαρίστες.. δεν θα πω για σατς, βάι κτλ κτλ, αλλά για έναν πιο απλό: john sykes.. έπαιζε κ παίζει σε κάθε συναυλία του με δύο ειδών κιθάρες, μια λες πολ κ μια σουπερ-στρατ, κ τις χρησιμοποιεί κ τις δύο γιατί του δίνουν διαφορετικές δυνατότητες..
επίσης, σκέψου ότι το πάιξιμο με διαφορετικού τύπου κιθάρες σου δίνει άλλες/νέες ιδέες κ καμιά φορά το πλεόνασμα ή η έλλειψη επιπλέον δυνατοτήτων σε τρέπει στο να ανακαλύψεις νέους τρόπους για να παίξεις κάτι το οποίο έπαιζες διαφορετικά πιο πριν
αλήθεια, γιατί δεν συμπεριλαμβάνεις κάποια τζάκσον/λτδ/σέκτερ στην θέση της μεταλλάδικης κιθάρας που έβαλες στην ψηφοφορία?
