Εγώ γενικά είμαι ήρεμος και πράος άνθρωπος (με ξέρετε αρκετοί...) αλλά στο στρατό έφτασα στα άκρα (μου): Είχα "βαρύνει" πολύ από τους μήνες, και αργούσα να σηκωθώ το πρωί για να ετοιμαστώ για την πρωινή αναφορά (όπως πάντα προλάβαινα). Ενα πρωινό λοιπόν, ένας έφεδρος λοχίας που ήταν στον λόχο μας ήταν υπερβολικά επίμονος στο να ξυπνήσω και να σηκωθώ... Κάθε λίγα λεπτά "σήκω, σήκω!"... "ναι, θα σηκωθώ" έλεγα εγώ... Είχε αρχίσει να μου τη δίνει στα νεύρα... μέχρι που άρχισε να κλωτσάει και να κουνάει το κρεβάτι! Τα παίρνω στο κρανίο, σαλτάρω κάτω, από το πάνω κρεβάτι, και του βαράω μια πολύ ηχηρή μπούφλα. Πιαστήκαμε στα χέρια και μας χωρίσανε. Μετά, το τσογλάνι με έβγαλε στην αναφορά λόχου, και μετά ο λοχαγός με έστειλε στον συνταγματάρχη, που μου λεει: "κανονικά πρέπει να πας στρατοδικείο γιατί χτύπησες αξιωματικό, αλλά θα σου κάνω τη "χάρη" και θα σου δώσω μόνο καμια 40αριά μέρες φυλακή"...