Φίλε les paul όπως γνωρίζεις η βασική ηχητική αλυσίδα : τρόπος παιξίματος-> τύπος χορδών-> κιθάρα-> μαγνήτες-> καλώδιο-> ενισχυτής-> αντίληψη = άποψη/αισθητική,είναι μοναδική για τον καθένα μας.
συμφωνω απολυτα με αυτη την αποψη.και βεβαια δε μπορω να αποδωσω απολυτα αυτο που εχω στο μυαλο μου σαν ιδανικο ηχο.αλλα πανω κανω φαινεται περιπου τι ζηταω.ετσι μαζευω γνωμες και θα δοκιμασω αυτο που φαινεται πιο κοντα στα γουστα μου.
Ίσως δεν ήμουν αρκετά σαφής,με αυτό που σου είπα ήθελα απλά να τονίσω την υποκειμενικότητα του όλου θέματος.
Είναι δύσκολο να μετατρέψει κανείς ηχοχρώματα σε λέξεις.
Και πολύ καλά κάνεις και μαζεύεις γνώμες,άλλωστε γι αυτό μοιραζόμαστε όλα αυτά σε αυτή τη μεγάλη παρέα.
Δυστηχώς και ευτυχώς άλλη λύση απο το trial n' error δεν υπάρχει,θα μου πείς μα αυτό κοστίζει σε χρόνο και χρήματα...tell me about it!
Πολύ καλοί οι μαγνήτες του Anderson δε λέω.
Έχουν όμως λίγο (για τα γούστα μου πάντα) "σιδερωμένο" ήχο.
Είναι πολύ even μαγνήτες, ίσως να έχουν φτιαχτεί με πρωταρχικό στόχο την συμπεριφορά τους σε distorted ήχους? (...απλά υποθέσεις κάνω)
Θα τους χαρακτήριζα πιο "modern sounding"...(απ'οτι έχω αξιωθεί να παίξω σε κιθάρες φίλων, δεν ήμουν ποτέ κάτοχος τέτοιου μαγνήτη..)
Τελικά έχω καταλάβει το εξής:
Το πως θα χαρακτηρίσουμε έναν μαγνήτη έχει να κάνει με το τί έχουμε συνηθίσει να ακούμε παίζοντας μέχρι τώρα.
Σε έναν πχ που έχει συνηθίσει να παίζει με strat ή tele ή les paul του ΄60 (ή τα reissues αυτών) ένας anderson μπορεί να του ηχήσει περισσότερο modern παρά vintage.
Σε έναν που μέχρι πρότινος έπαιζε με invader ή super distortion θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο.
Aκριβώς αυτό τον ισορροπημένο ή λιγότερο χρωματισμένο ήχο αν θες είναι που μου αρέσει στους Anderson.
Σου δίνει αυτή την ευκρίνεια και λεπτομέρεια,παίζοντας ακόμα και με αρκετό gain,το ίδιο και με τους Suhr.
Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που είπες περι συνήθειας και χαρακτηρισμών.
