Υπάρχει πρόβλημα κατανόησης απλών Ελληνικών Guitarero.
Δεν θα μπορούσα να αφαιρέσω το δικαίωμα από κανέναν ακόμα και να αυτοκτονήσει, αν το επιθυμεί, πόσω μάλλον να καταθέσει τους καλλιτεχνικούς του προβληματισμούς. Στη σωστή του ώρα όμως κι όπως πρέπει, προκειμένου να υπάρξει η ανάλογη ζύμωση κι ό,τι προκύψει εξ αυτής. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς φτηνές εντυπώσεις και ανάδειξη του εγώ. Μια χαρά τα λέει ο Μίλτος Λογιάδης (μαέστρος της Ορχήστρας Των Χρωμάτων):
"Σε ό,τι αφορά τα όρια στην καλλιτεχνική έκφραση ενός σκηνοθέτη δεν νομίζω ότι τίθεται ζήτημα. Απλώς δεν υπάρχουν. Ο σκηνοθέτης μπορεί να φθάσει οπουδήποτε, εντός ορισμένων πλαισίων βεβαίως, και από εκεί και πέρα το κοινό είναι αυτό που κρίνει. Από την άλλη πλευρά, καταλαβαίνω και τους μουσικούς της Ορχήστρας. Δεν τους άρεσε η παράσταση και έχουν κάθε δικαίωμα για κάτι τέτοιο. Ωστόσο διαφωνώ με την απόφασή τους να δημοσιοποιήσουν τις αντιρρήσεις τους πριν από την πρεμιέρα. Μπορείς, αν θες, να έχεις αντιρρήσεις για τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό εν γένει και να τις εκφράσεις δημόσια. Σε ό,τι αφορά όμως μια παράσταση, οι όποιες δεύτερες σκέψεις εκφράζονται στα όργανα του θεάτρου. Τα εν οίκω μη εν δήμω. Οταν αρχίζεις και αρνείσαι μια παραγωγή του σπιτιού σου, κάτι δεν πάει καλά, κάπου υπάρχει πρόβλημα."
Αν μάλιστα κρίνω από την έπαρση και την πληρέστατη αδυναμία κατανόησης της διακριτικότητας των ρόλων σε μια παράσταση του Βοναπάρτη Θόδωρου Μαυρομμάτη, σύμφωνα με τις απαντήσεις που έδωσε, τότε χρήσιμο θα ήταν να τον ανακηρύξουν σκηνοθέτη κάθε έργου ή αντικαταστάτη της αρμόδιας διευθύνσεως επιλογής των παραστάσεων που θα φιλοξενηθούν. Αφού μάλιστα διεκδικούμε το δικαίωμα του κάθε ένα στην έκφραση άποψης για την σκηνοθετική άποψη (λες και αυτό είναι στην πραγματικότητα το ζητούμενο), εφεξής να προκύπτει μέσα από ερωτηματολόγιο που θα το απαντούν άπαντα τα μέλη της Λυρικής, από το διευθυντή μέχρι τις ταξιθέτριες. Έτσι δημοκρατικά και όμορφα θα καταλήγουμε σε μια παράσταση που θα εκφράζει τους πάντες ή έστω την πλειοψηφία των μελών, διατηρώντας πάντα το δικαίωμα οι υπόλοιποι να βγάζουν ανακοινώσεις πριν την παράσταση, να μοιράζουν κονκάρδες αντίδρασης, να τα χώνουν δεξιά κι αριστερά, ενδεχομένως και να σταματάει το βιολί όταν δεν γουστάρει ένα μέτρο κοκ.
Όσον αφορά το ίδιο το αντικείμενο της αντιπαράθεσης είναι ηλίου φαεινότερο πως δεν είχε να κάνει με την απλή και μόνο διασκευή ενός κλασικού έργου. Προσωπικά διαφωνώ με την αρτηριοσκληρωτική τους οπτική, μια και δεν θεωρώ πως η τέχνη μπορεί να έχει στεγανά, όπως και πως δεν τους πέφτει σοβαρός λόγος από τη στιγμή που άλλοι κρίνουν τι ανεβαίνει και τι όχι. Αν το θέλουν διαφορετικά, ας φτιάξουν με αυτή τη λογική τη δική τους σκηνή για να ανεβάζουν ό,τι γουστάρει η ψυχούλα τους, αποκλείοντας gay, κοντούς, χοντρούς, κίτρινους, κούτσαυλους, βλάχους, μογγόλους ή όποιον άλλον και με motto "κλασικά έργα για κλασικά μυαλά".
