Μεγάλο ζήτημα ανοίξαμε…
Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια αυτά που διαβάζουμε συχνά στο internet σχετικά με τον τρόπο που μεγαλώνουν τα κοτόπουλα που εκτρέφονται για την KFC. Μιλάνε για κοτόπουλα χωρίς πόδια, χωρίς φτερά, χωρίς τίποτε, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, που σε 10 μέρες είναι έτοιμα για τηγάνισμα. Ας μου επιτραπεί να αμφιβάλω πολύ για το αν είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Μάλλον θα το πω αλλιώς: ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να γίνεται κάτι τέτοιο, για τον απλούστατο λόγο ότι αν ήταν εφικτό θα το είχαν εφαρμόσει όλες οι πτηνοτροφικές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο. Τελεία.
Τα κοτόπουλα που προορίζονται για μαζική κατανάλωση μεγαλώνουν πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο σε όλο τον κόσμο. Μεγαλώνουν μαζικά, σε τεράστια πτηνοτροφεία 1.000, 1.500 m² ή και μεγαλύτερα.
Ερώτηση: πώς μεγαλώνουν τα παιδιά στην Αθήνα, στο Παρίσι, τη Ν. Υόρκη, το Πεκίνο ή στο Ν. Δελχί; Μήπως σε τεράστια οικοδομικά συγκροτήματα και σε πολυκατοικίες ο ένας πάνω από τον άλλο;
Το περιβάλλον στα πτηνοτροφεία είναι απόλυτα ελεγχόμενο. Η θερμοκρασία, η υγρασία, ο φωτισμός, ο εξαερισμός, κλπ., ελέγχονται με υπερσύγχρονα μηχανήματα ώστε να είναι ιδανικά.
Ερώτηση: ποιος έχει στο σπίτι του τέτοια συστήματα; Ούτε σε θάλαμο εντατικής δεν υπάρχουν.
Παρατήρηση (για να μην παρεξηγηθώ): οι εκτροφείς πουλερικών που έχουν αυτά τα συστήματα δεν σημαίνει ότι νοιάζονται περισσότερο για τα κοτόπουλα απ’ ότι για τους εαυτούς τους ή για τα παιδιά τους. Απλά τα συστήματα αυτά τους εξασφαλίζουν μεγαλύτερο κέρδος. Τελεία.
Ας πάμε τώρα στον τρόπο σφαγής. Βάση αυστηρής νομοθεσίας, το ζώο αναισθητοποιείται πριν θανατωθεί. Όλα τα σφαγεία, υποχρεωτικά, έχουν τέτοια μηχανήματα. Πέρα από αυτό γίνεται συνεχώς έρευνα ώστε ακόμη και η αναισθητοποίηση αυτή να είναι πιο "ανώδυνη" και δοκιμάζονται σύγχρονες μέθοδοι με CO2 και άλλα αέρια.
Ερώτηση: τι προτιμάτε, τον παραπάνω σύγχρονο τρόπο ή τον παραδοσιακό όπου αρπάζει ο Ελληνάρας το αρνάκι το Πάσχα, του καρφώνει το μαχαίρι στην καρωτίδα, το γδέρνει ζωντανό και του χώνει τη σούβλα από τον κώλο μέχρι το κεφάλι;
Η ευρωπαϊκή ένωση έχει απόλυτους και αυστηρούς κανόνες για όλα αυτά τα ζητήματα: τον τρόπο που θα μεγαλώσουν τα ζώα, το πόσο πυκνά θα είναι μέσα στους θαλάμους τους, τον τρόπο που θα μεταφερθούν στα σφαγεία, το πώς θα γίνει η σφαγή, κλπ. Οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται γιατί οι έλεγχοι είναι και συχνοί και αυστηροί!
Πριν αρκετά χρόνια οι Smiths τραγουδούσαν "Meat Is Murder". Μήπως εκεί είναι η διαφορά;
Τρώγοντας κρέας, γνωρίζουμε όλοι ότι κάποιος ζωντανός οργανισμός (κοτόπουλο, γουρουνάκι, μοσχαράκι, ψαράκι, κλπ.) θανατώθηκε ηθελημένα και πριν το βιολογικό του τέλος, έτσι ώστε εμείς να απολαύσουμε τη γεύση του. Αν αυτό μας ενοχλεί, γινόμαστε χορτοφάγοι και έχουμε κάθε δικαίωμα να φωνάζουμε και να διαμαρτυρόμαστε. Αν όχι, συνεχίζουμε τη ζωή μας, αλλά ας ξεχάσουμε το τετριμμένο "τι τραβάνε τα καημένα τα ζωάκια". Για την πάρτη μας το τραβάνε!
