Μιχάλη αν επιτρέπεται πόσο χρόνο σου παίρνει περίπου να γράψεις το καθένα από αυτά τα κείμενα ?
Γράφεις πολύ ιδιαίτερα, πολύ όμορφα, με φοβερή ευαισθησία, οι εικόνες που δημιουργείς μοιάζουν να είναι από άλλο πλανήτη, παρ'όλο που αναφέρεσαι αδιαμφισβήτητα στη δική μας καθημερινότητα, οι παρομοιώσεις σου πολύ προσεγμένες και οι λέξεις διαλεγμένες μία προς μία.
Χαίρομαι φίλε που μπορώ και σε διαβάζω.
Χαίρομαι επίσης που αυτά που γράφεις έχουν ουσία και με λίγη προσπάθεια επικοινωνεί κάποιος άμεσα μαζί της.
Για το συγκεκριμένο τώρα...έτσι ακριβώς, κατά βάθος, με έναν τελείως μηχανηστικό, κρύο, ψεύτικο και απάνθρωπο τρόπο λειτουργεί το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σήμερα.
Αυτοί που ακολουθούν τον μηχανισμό ελπίζοντας, δεν είναι παρά γρανάζια του ίδιο του μηχανισμού. Στην πραγματικότητα ελπίζουν, μόνο αυτοί που δεν ακολουθούν τον μηχανισμό. Οι αλλαγές δεν έρχονται με δουλειά. Πολλοί λένε ότι πρέπει να μπεις στο μηχανισμό, να φτάσεις στο ανώτερο επίπεδο του και από εκεί να τον αλλάξεις. Μα αν μπεις στο μηχανισμό, θα υπάρξει φθορά και διαφθορά τεράστια για να φτάσεις μέχρι εκεί πάνω. Από την άλλη αν πολεμήσεις εκτός μηχανισμού, χωρίς να υπάρξει πολύ μεγάλη ομάδα δεν γίνεται τίποτα. Είσαι απλά το μικρό ψάρι που κάποια στιγμή το τρώει το μεγάλο. Για μένα βέβαια δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία, αν θα κερδιθεί ο αγώνας, μιας και είναι πολύ δύσκολα τα πράματα, στην σημερινό επίπεδο σαπίλας, αλλά να υπάρχουν οι ιδεολόγοι και οι αγωνιστές, για ένα πραγματικά καλύτερο αύριο. Βλέπω τριγύρω μου και ενώ όλοι παραπονούνται μόνο για τα φράγκα, μοιάζει όλα τα άλλα να τους αρέσουν. Δεν βλέπουν ότι έχουν χάσει κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Παιδιά να γεννιούνται να τροφοδοτούνε τον μηχανισμό.
Πολύ καλός φίλε μου, συνέχισε.
