Ωραία. Ας βάλλουμε λίγο το κάθε τι στη θέση του. Μιλάμε για άμεση ή για έμμεση βία; Ή και τα δύο; Ας πούμε ότι μιλάμε και για τα δύο που μου φαίνετε το σωστό.
Κατά τη γνώμη μου αυτός που παράγει ή σχεδιάζει ένα πόλεμο, το κάνει πάλι από θυμό. Δηλαδή λέμε από πλεονεξία...Τι είναι ο
πλεονέκτης; Ένας πεινασμένος άνθρωπος είναι που παλεύει μέσω του κέρδους, ή μέσω της εξουσίας, να νοιώσει ή να υποκαταστήσει αυτά που πιστεύει ότι στερείτε. Αχόρταγος είναι που σημαίνει ότι δεν χόρτασε.Τι; Προσοχής, αγάπης,σεβασμού,φροντίδας. Και τι είναι για όλα αυτά; Θυμωμένος. Οπότε δεν δίνει δεκάρα πόσοι θα σκοτωθούν , αρκεί να ικανοποιήσει τη πείνα του.
Άγνοια. Το παράδειγμά σου σωστό, αλλά τελικά μπορούμε να είμαστε υπεύθυνοι για αυτά που δεν είμαστε υπέυθυνοι; Δηλαδή πως μπορώ να ξέρω αν το συγκεκριμένο made in china προιόν που αγοράζω, ότι έγινε με παιδική εργασία και εκμετάλλευση; Όταν το μαθαίνω, δεν ξαναγοράζω.
Εθισμός. Εθισμός στη βία, εθισμός στο θυμό. Ο πατέρας σου σε τσάκιζε στο ξύλο, ούρλιαζε στ'αυτιά σου, φυσικά σε θυμώνει αυτό, αλλά από την άλλη έγινε και η δοξασία σου, ότι έτσι πρέπει να είναι, αφού το έκανε αυτός που αγαπούσες τόσο. Μάλιστα μιά μέρα αν ξυπνήσεις και συνειδητοποιήσεις πόσο λάθος είναι όλο αυτό, εκεί μπορεί να γίνεις και πατροκτόνος, απ' την οργή σου.
Ανεμελειά. Εντάξει τώρα υπερβάλλεις. Τέτοιου τύπου "ηθικής βλάβης" μπορεί να προκαλέσει το οτιδήποτε. Το σκάλισμα της μύτης ας πούμε (μπλιάχ...). Δεν θα θεωρήσω βία το να ψάχνει ο άλλος για "θησαυρό". Θα του κάνω μιά σύσταση και τελείωσε.
Θρησκευτική πίστη. Ξεκάθαρα οργίστηκαν οι Ελβετοί. Νοιώθουν ότι απειλείτε ο τρόπος ζωής τους, η προσωπικότητά τους ως λαός.Σωστό ή λάθος δεν έχει σημασία. Θύμωσαν.
Από αγάπη Το παράδειγμά σου είναι ίδιο με εκείνο με τους γιατρούς. Δεν θα σου ζητήσει κανένας τα ρέστα και το χεράκι θα γειάνει κάποια στιγμή...
Από φαιδρότητα. Βία από φαιδρότητα; Ναι είναι όπως αυτό που λέμε " πέθανα στα γέλια"
Δεν το βλέπω προσωπικά. Είτε είσαι 500 μίλια μακρυά και πατάς ένα κουμπί να φύγει ο πύραυλος, είτε σφάζεις στο γόνατο κάποιον με μαχαίρι, ο θυμός είναι πάντα εκεί παρών. Στη πρώτη περίπτωση δεν δίνεις δεκάρα για τις ζωές που θα χαθούν, γιατί αν πίστευες ότι οι άλλοι δίνουν δεκάρα για σένα δεν θα μπορούσες να το κάνεις.
Είσαι θυμωμένος λοιπόν με τους ανθρώπους , τους θεωρείς γουρούνια και τους εκμεταλλεύεσαι για το κέρδος σου. Στη δεύτερη περίπτωση είναι ξεκάθαρο, ότι πρέπει να γυαλίσει το μάτι σου για να το κάνεις.
Τέλος υπάρχει και η λεκτική βία από κυνισμό όπως του φίλου s.s . Ε εντάξει και ο κυνικός για να'ναι τόσο γκρινιάρης, λίγο θυμό τον έχει κι αυτός...
