Παρατηρησα οτι για το παρακατω θεμα δεν εχει γινει καποια συζητηση.Προβλεπω χαμο αλλα σα καλος προβοκατορας ισως και να τον θελω.

Θα μπορουσα επισης να εβαζα ενα δικο μου κειμενο για το συγκεκριμενο θεμα,αλλα επειδη εγω ειμαι κατα καποιο τροπο "στρατευμενος" σε καποιες ιδεες,προτιμω να βαλω το αρθρο μιας μεταναστριας (εστω και Ιταλιδας) και καθηγητριας σε ελληνικο πανεπιστημιο.
Το αρθρο εχει να κανει με την αποδοση ιθαγενειας στα μεγαλυτερα θυματα αυτου του παραλογου κρατους,τα παιδια των μεταναστων αλλα και στους ιδιους τους μεταναστες που ζουν στην Ελλαδα.
Οσο αφορα τη δικη μου αποψη,θεωρω οτι οπως τα ψαρια,τα πουλια,τα κουναβια και οι αρκουδες δεν εχουν καποιου ειδους "διαβατηριου" ωστε να εμπιδιζονται να μετακινηθουν απο ενα σημειο της γης σε ενα αλλο,ετσι και οι αθρωποι πρεπει να ειναι παντελως ελευθεροι να επιλεγουν τοπ που θα πανε,ποσο θα μεινουν και να ζουν σε οποιο μερος του πλανητη επιθυμουν χωρις κανεος ειδους αδεια.
Αλλα αυτο περιεχεται σε αλλου ειδους συζητηση η οποια δε μπορει να γινει με τους ορους του υπαρχοντως καθεστωτος των κρατων και των συνορων,οπως και οι λογοι που αναγκαζουν τους ανθρωπους στο υπαρχων καθεστως να αφηνουν τη γενεθλεια γη τους μεταναστευοντας σε ενα αλλο τοπο.
Αυτο που πρεπει να προσεχτει και να λειφθει υποψιν ειναι οτι κανενας ανθρωπος η κοινωνικη ομαδα ανθρωπων σε μαζικο επιπεδο δεν αφησε τη γενεθλεια γη του χωρις να υπαρχει καποιος λογος ανωτερας βιας.
Δε μιλαμε φυσικα για την επιθυμια καποιου να παει να ζησει σε καποιον αλλο τοπο αλλα για τον εξαναγκασμο των ανθρωπων να αφηνουν τους τοπους τους για να επιβιωσουν η να ζησουν καλλητερα.
Κάτι παραπάνω από εκατό ημέρες ζωής μετρά η νέα κυβέρνηση και είναι ίσως ακόμη νωρίς για έναν αξιόπιστο απολογισμό του έργου της.
Ομως, ένα είναι το σίγουρο: ο χρόνος αυτός λειτούργησε αποκαλυπτικά ως προς την πραγματική κατάσταση της χώρας.
Πολλά ήρθαν στην επιφάνεια τελευταία και όχι μόνο σχετικά με την κατάντια της οικονομίας μας. Επεσαν και αλλού οι μάσκες... και μεταξύ των άλλων ανακαλύψαμε ότι όντως το έχουμε το κουσούρι... Είμαστε όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι... ρατσιστές.
Η αφορμή για την τελευταία έκρηξη ξενοφοβίας ήταν η προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει τάξη στο μεταναστευτικό, η πρόταση δηλαδή για ελληνοποίηση των μεταναστών της δεύτερης γενιάς που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και εκείνων που εισήλθαν στην ελληνική επικράτεια και διαμένουν νομίμως σε αυτήν τα πέντε από τα τελευταία δέκα χρόνια.
Αυτή τη φορά δεν αντέδρασαν μόνον οι συνήθεις ύποπτοι, αλλά, όπως ανέδειξαν και οι δημοσκοπήσεις που είδαν τελευταία το φως της δημοσιότητας, μεγάλο μέρος των συμπατριωτών μας. Το στίγμα των καιρών έδωσαν επίσης όσα κατεγράφησαν στις σχετικές ηλεκτρονικές σελίδες που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια την επομένη των κυβερνητικών ανακοινώσεων για το μέλλον των μεταναστών.
Ο αποκαλυπτικός αυτός ηλεκτρονικός διάλογος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και αναδεικνύει την πιο σκοτεινή πλευρά του Ελληνα.
Γενιές μεγαλωμένες με συνθήματα εναντίον του απαρτχάιντ αλλά και μοσχαναθρεμμένοι από τις μαμάδες τους νεολαίοι, φανατικοί οπαδοί του R and Β και της μαύρης κουλτούρας ξεσπαθώνουν καλωδιακά και κάνουν επίδειξη μισαλλοδοξίας και εθνικοφροσύνης.
Σχιστομάτηδες με τριχωτά οπίσθια, Πακιστανοί που ακονίζουν τα δοντάκια τους, κλέφτες πατρίδων, ξενόφερτοι χαραμοφάηδες, είναι μόνα λίγοι από τους χαρακτηρισμούς που αποδίδονται σε ξένους συνανθρώπους μας.
Επίσης κατάπτυστο, αντιδημοκρατικό, εκλογικό παιχνίδι χαρακτηρίζεται το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ για τους μετανάστες και... έφηβος, μαθητευόμενος μάγος, λαθροκυνηγός ψήφων αποκαλείται ο πρωθυπουργός, με αφορμή την πρόθεσή του να εναρμονίσει την ελληνική νομοθεσία με τις πολιτικές τακτικές του δυτικού κόσμου.
Ζουν ανάμεσά μας οι ευφάνταστοι συντάκτες αυτών των ηλεκτρονικών μαργαριταριών, ανήκουν σε όλα τα κόμματα, συχνάζουν στα στέκια μας, μοιράζονται την καθημερινότητά μας. Είναι τα σύγχρονα ζόμπι μιας φασιστικής νοοτροπίας, που οδήγησε ολόκληρους λαούς στον όλεθρο.
Παιδιά του καναπέ, της καλοπέρασης, της κομπίνας, του ωχαδελφισμού, αλλά και συχνά απόγονοι οι ίδιοι Ελλήνων μεταναστών, οι ανώνυμοι και συνάμα παντοδύναμοι εχθροί της προόδου, στοιχειώνουν τη δημοκρατία και αποτελούν τον πραγματικό εχθρό της χώρας.
Δεν γνωρίζουμε αν η εφαρμογή των μέτρων που προτείνει η κυβέρνηση για τους μετανάστες θα δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις στο ακανθώδες θέμα που εδώ και πολλά χρόνια απασχολεί τις περισσότερες χώρες της Δύσης. Κάτι είναι όμως σίγουρο: ωσότου ξενοφοβία και ρατσισμός στην Ελλάδα θα αποτελούν χρόνιες ασθένειες, θα τορπιλίζεται η έννομη τάξη, θα διακυβεύεται η ασφάλεια της χώρας, θα επιβραδύνεται η πρόοδος και θα παραβιάζονται βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ετσι στις ημέρες μας η μεγαλύτερη πρόκληση για όσους πιστεύουμε στις αρχές της ειρήνης και της ανθρωπιάς, είναι η αντιμετώπιση αυτής της νοοτροπίας, που μοιάζει δυστυχώς βαθειά ριζωμένη στις ψυχές των Ελλήνων.
Είναι ένα στοίχημα που οφείλουμε να κερδίσουμε, ώστε η έννοια της ελληνικής φιλοξενίας και οι δημοκρατικές αξίες που ανά τους αιώνες σηματοδότησαν τον Ελληνισμό για τον οποίο ορισμένοι μοιάζουν τόσο υπερήφανοι, να επιστρέψουν στην επικαιρότητα.
Της ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤΙ