Αυτο που εχω παρατηρισει ειναι οτι οσο ανεβαινουν οι τιμες, τοσο πληρωνεις τις μικροδιαφορες. Δηλαδη υπαρχουν μικροδιαφορες, αλλα σιγουρα δεν ειναι αναλογες της χρηματικης διαφορας. Και σιγουρα μονο αν εισαι φοβερα απαιτητικος τις αναζητας, ή αν εισαι ανετος χρηματικα τοτε δεν υπαρχει λογος να μην παρεις αυτο που θελεις, ακομα και αν μπορεις να κανεις την φαση σου (γιατι την δουλεια την κανεις σιγουρα, το θεμα ειναι να το διασκεδαζεις κι'ολας) και με κατι λιγοτερο. Αλλα καπως πρεπει να ζησουν και οι αρχιμαστορες, αν μπορειτε υποστηριξτε!
Σοβαρα τωρα, ενα οργανο των 100 ευρω εχει ΤΡΑΓΙΚΕΣ διαφορες με ενα οργανο των 400. Ενα οργανο των 400 εχει μεγαλες διαφορες με αυτο των 650, στα 650 πλεων περνεις οργανο που και πολυ καλοφτιαγμενο και εχει και αντοχη στον χρονο, οργανο που μπορεις να χρησιμοποιεις ακομα και ημι-επαγγελματικα μια ζωη ανετα. Μετα στα 1000-1200 ευρω περνεις ενα φοβερο Κορεατικο π.χ. οργανο, πολυ ικανοποιητικο, δυσκολα ενας μεσος κιθαριστας να εχει απαιτησεις για κατι καλυτερο.
Απο εκει και πανω πληρωνεις για κατι που πλησιαζει την τελειοτητα, ασχετα με αν την χρειαζεσαι η οχι. Τα φινιρισματα πραγματικα ξεφευγουν, το ιδιο και οι λεπτομερειες στην κατασκευη. Αν με την κιθαρα των 1200 εχεις μια κιθαρα 90% τελεια, με των 2500 εχεις μια 95%+ τελεια. Για καποιους παικταραδες αυτο εχει σημασια, οχι οτι δεν θα μπορουσαν και με μια φθηνοτερη να παιξουν καλα. Μιλαμε για τελειο fretwork & intonation, κατασκευαστικη αρτιοτητα και ηχητικη ισοροπια.
Να προσθεσω οτι απο αυτη την κατηγορια βγαζω κιθαρες που εχουν μεν 2 και 3 και 4 χιλιαρικα, αλλα ειναι τοσο μαζικης παραγωγης και υπερτιμημενες που ειναι πραγματικα λοττο σε τι κομματι θα πεσεις.
Να προσθεσω οτι οι παραπανω λεπτομερειες ειναι αντιληπτες κυριως μονο απο τον εναν κιθαριστα που εχει λιωσει το θεμα, δηλαδη σε μια συναυλια ο ακροατης δεν θα καταλαβει διαφορα στον ηχο, ειτε η κιθαρα εχει 1200 ειτε 3000.
Και μην ξεχναμε οτι ενα μετριο αλλα σωστα σεταρισμενο οργανο μπορει να παιζει πολυ καλυτερα απο ενα καλο αλλα ασεταριστο
