Ασχετο, αλλα δοκιμασα και την πρωτη μου vintage. Ειναι του peter green στυλ icon lemon drop! Να ενα mini review:
Επιγραμματικα, η κιθαρα εχει φανταστικο ηχο, απολυτα hard rock, ανοιχτο και μεγαλο με ογκωδη μπασα. Σιγουρα δεν ξερω κατα ποσο accurate ειναι σε σχεση με μια gibson αλλα ειναι γενικα μια κιθαρα φωτια στο θεμα αυτο, ομως...
Αυτα ισχυουν για τον bridge μαγνητη. Ο neck αν και με καλα καθαρα στο distortion ειναι κακος. Η epiphone μου την εσκισε σε αυτο το θεμα, πραγματικα καμια συγκριση στα lead κτλ. Η vintage πηρε το αιμα της πισω στα ρυθμικα. Ο μαγνητης δε θα αδικουσε epiphone (μαλλον θα την αναβαθμιζε) και θα ειχε ενδιαφερον να ακουστει και σε original gibson...ετσι απλά. Στο σαιτ λεει οτι ειναι ιδιοι με των αλλων vintage V100 αλλα καπου πηρε το ματι μου σε μια συνεντευξη του wilkinson να λεει οτι δεν ειναι...
Ποιοτητα κατασκευης που πιθανα να ενδιαφερει και τον υποψηφιο κατοχο tele.
Αψογος λαιμος, ισιαδι, αψογη δουλεια στα ταστα φοβερο αισθημα στιβαροτητας, πολυ βαρια!!! 3,9κιλα. Το switchaki ειναι καλυτερο απο οποιαδηποτε gibson (αν δε χαλασει χα χα!) και τα ποτενσιομετρα ειναι σχετικα μικρα, a-pots αλλα εχουν πολυ ομαλη αισθηση χωρις χρουτς χρουτς. Το φινιρισμα μπροστα, σατινενιο και το ρελικ ειναι φανταστικο.
Τερμα τα καλα. Το φινιρισμα πισω ειναι τραγικο σαν αυτοκολλητο και το relicing κομπιουτεριζε, σαν με μαρκαδορο η αυτοκολλητο σε καποια σημεια. Χαλι. Ευτυχως δε φαινεται οταν την κρατας!!! Τα inlays ειναι ενα βατερλο, ειναι τα χειροτερα που εχω δει στη ζωη μου, ουτε ταιριασμενα, ουτε ιδιαιτερα ομορφα, πολλα υπολειματα κολλας και κενα στο ξυλο!!! Βουλωμενα με filler/κολλα!!! Το αυτοκολλητο πισω θυμιζει, pokemon και λεει wilkinson κτλ. Εχε χαρη που οντως τα wilkinson μερη ειναι πολυ καλα απο ο,τι φαινεται. Στην κιθαρα, ο κατοχος οφειλει ενα ξυσιμο!!! Πισω τουλαχιστο!!!
Οποτε κρατα οτι
Τα ηλεκτρονικα ειναι παραπανω απο αξιοπρεπη, με vintage προσανατολισμο και χαρακτηρα.
Το φινιρισμα ειναι αλλου πολυ καλο, αλλου για τα μπαζα. Μη περιμενεις epiphone ποιοτητα (που δεν ειναι και οι κορυφαιες!!!). Τα κλειδια ηταν αρκετα καλα αλλα καμια σχεση με τα grover που εχω στην epiphone...
Ο λαιμος ειναι λογος αγορας απο μονος του. Μακαρι να ειναι οι περισσοτερες ετσι, ιδιαιτερα στη δουλεια στα ταστα. Εχουν ακουστει και παραπονα, μια κιθαρα της μαρκας επαιξα, ηταν φανταστικη παντως. Το nut...φοβερο.
Γενικα μακαρι η τελε να εχει ολα τα καλα στοιχεια που διαπιστωσα. Σιγουρα δεν εχει το κακασχημο ποδαρι-βρωμερη πατουσα headstock αλλα της strat...Αν καποιος πει οτι του αρεσει θα ξαναστειλω τους hackerαδες να κανουν επιθεση στο noiz.
Για τους les paulαδες, η κλιση στο headstock ζητημα να ειναι 12 μοιρες, μικροτερη της epiphone αλλα η κιθαρα με 10ρες ειχε πολυ καλη ταση. Τα πλοπ μπινγκ και λοιπα ακουστικα στοιχεια ηταν σα να παιζεις καλη gibson. Μουντη ομως. Ανοιξα να δω ξυλα ολα βαμενα ηταν, καπακι ξεχωριστο εχει αλλα μαλλον μαονι...εχω δει μια που ηταν μαονι. Εχει long tennon neck αριστης εφαρμογης!!!
Στα 440 που ζηταει ο thomann ουτε για αστειο αγορα, παρα τον ηχο. Μια epiphone, ιδιαιτερα η tribute σειρα ειναι μαλλον πανω. Σε αρκετα θεματα. Μια κινεζικη Burny δε σε αναγκαζει να ανεχτεις τα προβληματα της vintage η το wannabe σχεδιο της (παρολαυτα το cutaway βοηθα στα κατω ταστα καλυτερα απο μια les paul).
Στα 300 (και ακομη καλυτερα 200 μεταχειρισμενη) ειναι μια χαρα!!! Εως αστερι! Ειδες που ολα ειναι θεμα τιμης?
