Για μενα, τα πραγματα εχουν ως εξης:
-Αν η εθνικη δν εκατσε να χασει κ χτυπησε το ματς, τοτε μιλαμε για τραγικη εμφανιση, ομαδας γυμνασιου που δεν τη βλεπω να κανει τιποτα.
-Αν εκατσε να χασει, τοτε χαιρομαι αφανταστα που εκατσε η Ισπανια τελικα. Δε με απασχολει στο ελαχιστο τι θα γινει στη συνεχεια, ακομα και η κατακτηση του τροπαιου για μενα θα ειναι κατι το εμετικο...Μιλαμε για την ξεφτιλα. Αντι να πουν παμε για τη νικη, που ειναι και ο λογος για τον οποιο καποιος γινεται αθλητης, κατσανε να χασουν για να γλυτωσουν την Ισπανια, και καλα για να παμε πιο σιγουρα πιο ψηλα...ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙΣ, τοτε κερδιζεις οποιον ερχεται στο δρομο σου, ειδαλλως αποδεχεσαι το προγραμμα σου, ΠΑΛΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΛΕΣ ΣΟΥ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ και αν αποκλειστεις, πας σπιτι σου με ψηλα το κεφαλι...Ελπιζω να "αποκεφαλιστει" ο Καζλαουσκας πριν καν πατησει στην Ελλαδα μετα το τουρνουα...ΑΙΣΧΟΣ! Αντι να μπει ο εγωισμος μπροστα, που μας εχουν ξεβρακωσει απειρως οι Ισπανοι και να πουνε "παμε να τους γ***σουμε!!", πηγαν να τους αποφυγουν...εγω, ειλικρινα, θα ντρεπομουν...
Για να μην πω πλεον, το τι εικονα εχουμε ως ομαδα στο εξωτερικο...πρωτα παιζουμε ξυλο με τους Σερβους και μετα καθομαστε και χανουμε με κουτοπονηρια ενα ματς...οχι οτι με νοιαζει τοσο τι λενε εξω, κυριως με χαλαει το οτι εγω εχω ξενερωσει με την ομαδα της χωρας μου...