Όταν πατάς περισσότερο μία νότα, η χορδή, όπως περίπου γίνεται με την τραμπάλα, ανασηκώνεται περισσότερο στο επόμενο τάστο-σιδεράκι. Μεγαλώνει δηλαδή η απόσταση μεταξύ ταλαντούμενης χορδής και τάστου. Με αποτέλεσμα οριακά, να μην σκάει επαναλαμβανόμενα πάνω στο σιδεράκι, κάτι το οποίο προκαλεί το μεταλλικό τρίξιμο.
Όταν όμως δεν πιέζεις δυνατά τη νότα, δεν βοηθάς τη χορδή να ανασηκωθεί τόσο στο επόμενο τάστο-σιδεράκι, με αποτέλεσμα όση ώρα ταλαντώνεται, να χτυπά έστω και οριακά επαναληπτικά επάνω του,λόγω μικρότερης απόστασης, προκαλώντας το μεταλλικό τρίξιμο.
Χαμηλότερο action, σημαίνει μικρότερη προσπάθεια, λιγότερη δύναμη-πίεση για να φτάσει η χορδή πάνω στο τάστο, λιγότερος χρόνος-μικρότερη απόσταση και όλο αυτό επαναληπτικά. Οπότε λογικό είναι να τρέχουν τα δάχτυλα σου και να είσαι πιο ξεκούραστος.