Και το έκανα. Όχι μία αλλά δύο φορές (καθώς με τα λάθη του μαθαίνει ο άνθρωπος).
Την πρώτη φορά χρησιμοποίησα σαν υλικό μια μεταλική πλάκα που βγήκε από το 5,25" κούτελο του PC case μου. Ήταν δηλαδή, σίδερο από κουτί υπολογιστή (...γιατί όχι;).
Από εργαλεία, ευτυχώς πάμε καλά. Πήρα ένα καπάκι από έναν μαγνήτη και χρησιμοποιώντας το σαν οδηγό, μάρκαρα, έκοψα, γώνιασα, λείανα και έκανα και τις κατάλληλες τρύπες για να περνάνε εύκολα οι βίδες του μαγνήτη (σημείωση: Το καπάκι δεν βιδώνεται με τις βίδες. Μένει στην θέση του λόγω της μαγνητικής έλξης. Οι τρύπες πρέπει να είναι σχετικά μεγάλες ώστε οι βίδες να μην τις ακουμπούν). Ξεκοίλιασα την κιθάρα, έριξα λίγα κομματάκια κεριού στο πίσω μέρος του bridge μαγνήτη και έβαλα την πλάκα. Μετά την γείωσα με ένα καλώδιο στο πίσω μέρος του volume pot και με το κολητήρι την ζέστανα ώστε να λιώσει το κερί που είχα βάλει ανάμεσα.
Εδώ να εξηγήσω δύο πράγματα:
Πρώτον στα δύο παραπάνω Αμερικάνικα sites προτείνουν την γείωση της πλάκας κατευθείαν στον αρνητικό πόλο του μαγνήτη. Αυτό προϋποθέτει ότι καλάι θα μπεί και θα λιώσει στο σημείο του (-) του μαγνήτη και θα κάνει την πλάκα ψιλομόνιμη με κίνδυνο μάλιστα να κάνεις ζημιά στο πηνίο (να αποκοληθεί). Επειδή εγώ δεν ήθελα κάτι τέτοιο, κόλησα την γείωση στο volume pot. Δεύτερον η ύπαρξη του κεριού είναι επιτακτική γιατί όπως λένε χωρίς αυτό σε μεγάλες εντάσεις μπορεί να υπάρξουν δονήσεις που να παράξουν feedback και squealing (πως το μεταφράζω ρε παιδιά το δεύτερο;). Κάποιοι προτείνουν και σιλικόνη αλλά όπως είπα εγώ ήθελα αυτό που θα κάνω να είναι πλήρως αναστρέψιμο και να μην αφήσει σημάδια σε περίπτωση που δεν το ήθελα και το έβγαζα. Δυστυχώς δεν προνόησα να τραβήξω φωτογραφίες από αυτήν την πρώτη προσπάθεια.
Αφού λοιπόν όλα μπήκαν στην θέση τους το Pickguard ξαναβιδώθηκε, μπήκαν οι χορδές και η κιθάρα κουρδίστηκε. Το ηχητικό αποτέλεσμα όμως δεν ήταν αυτό που περίμενα. Ή καλύτερα να πω δεν ήταν ΟΣΟ περίμενα. Είχα μια αύξηση στα μπάσα αλλά τόσο απειροελάχιστη που μπορεί και να ήταν απλά ιδέα μου. Σε αυτό το σημείο αποφάσισα να δώσω στο mod μια ευκαιρία. Να παίξω την κιθάρα για λίγο καιρό και αν δεν μου αρκεί αυτό που έκανα να προσπαθήσω κάτι άλλο.
Όσο περνούσε ο καιρός όμως κατάλαβα ότι "θέλω κι' άλλο μπάσο". Άρχισα να υποπτεύομαι ότι ο λόγος που δεν είχα τόσο δραματικό αποτέλεσμα ίσως να ήταν το μικρό πάχος της μεταλικής πλάκας και κατά συνέπεια η μικρή επίδραση στο μαγνητικό πεδίο. Οπότε βγήκα παγανιά για καλύτερη πρώτη ύλη. Και την βρήκα σε γνωστό μαγαζί που συν των άλλων πουλάει και κάποια σιδηρικά. Πήρα μια ατσάλινη λάμα 1,5 μέτρο και πάχους 2 χιλιοστών (αν θυμάμαι καλά) και ξανάρχισα την πιο πάνω διαδικασία. Αυτή την φορά ήταν λίγο ποιο δύσκολα τα πράγματα καθώς το μέταλο ήταν αρκετά χοντρύτερο αλλά τα κατάφερα εξίσου καλά. Οπότε αφαιρέθηκε η προηγούμενη λεπτή base plate και μπήκε η πιο "βαρβάτη" νέα.
Αυτή την φορά προνόησα και είχα βγάλει και φώτο.





Το αποτέλεσμα; Wow... Αυτή την φορά η διαφορά ήταν όντως αισθητή. Ο μαγνήτης ζωντάνεψε. Απέκτησε άλλο χαρακτήρα, έγινε πιο beefy και με περισσότερο output. αναγκάστικα μάλιστα να τον κατεβάσω πιο κάτω από πριν για να εξισοροπήσω την έντασή του με τους υπόλοιπους δύο. Πλέον χαίρομαι να τον χρησιμοποιώ. Το mod μπορώ να πω είχε 100% επιτυχία και το καλό (όπως σε κάθε mod) είναι ότι είναι πλήρως αναστρέψιμο.
Οπότε για όσους ψάχνουν κάτι διαφορετικό από τον μονό bridge μανγήτη τους, πριν αποφασίσουν να τα "στάξουν" για κάποιον άλλον, σκεφτείτε την εναλλακτική της base plate. Μπορεί να εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα.
Disclaimer!!!
Δεν αυτοανακυρήσωμαι ειδικός στην θεματολογία του παραπάνω κειμένου. Οπότε οποιεσδήποτε τεκμηριωμένες διορθώσεις/υποδείξεις είναι πέρα για πέρα ευπρόσδεκτες.