Σίγουρα ένα βαθμό ψηφιακότητας δεν τον γλυτώνεις με ένα πολυεφφέ, εκτός ίσως και αν πας σε κάτι όπως το Axe FX που είναι πανάκριβο. Στα πιο προσιτά μηχανήματα από πλευράς τιμής σίγουρα δεν θα βρεις τον ήχο που μπορείς να πάρεις από έναν λαμπάτο ενισχυτή και μερικά πετάλια, αλλά έχεις την ευκολία χρήσης, τη δυνατότητα να σώσεις ήχους σε μνήμες και πολλά άλλα καλούδια. Ειδικά μια πεταλιέρα όπως η RP255 φαίνεται ότι έχει όλα όσα μπορεί να θελήσει ένας ερασιτέχνης κιθαρίστας, από προσομοιώσεις ενισχυτών, καμπινών, εφφέ κλπ, μέχρι drums, looper και USB για σύνδεση σε υπολογιστή, και όλα αυτά χωρίς να είναι ιδιαίτερα δύσκολη στη χρήση. Ειδικά το performance mode είναι μια πολύ καλή ιδέα για να φτιάξεις ήχους εύκολα και γρήγορα, χωρίς καν να μπεις στα διάφορα μενού. Απλά εμένα η ποιότητα του ήχου, ειδικά σε οτιδήποτε είχε έστω και λίγο gain, με απογοήτευσε και σχεδόν μετάνιωσα που δεν προτίμησα τη Zoom G2.nu που ήταν η άλλη μου επιλογή εκείνη την εποχή. Γι αυτό και κατέληξα στην Tonelab η οποία για μένα αποτελεί τον καλύτερο συμβιβασμό ανάμεσα στην ευκολία χρήσης, την ευελιξία και την ποιότητα των ήχων σε σχέση με ό,τι άλλο έχω δοκιμάσει μέχρι σήμερα.
