εγώ, πχ, δεν είμαι σίγουρος πως η κιθάρα του ίδιου του Johnson (και η κάθε signature) δεν έχει καλύτερα ξύλα...ή (πολύ) πιο προσεγμένη κατασκευή....ή (αν φτιάχνονται με μηχάνημα οι johnson παραγωγής) δεν έχει φτιαχτεί στο χέρι η κιθάρα του ίδιου του Johnson....
γενικώς δεν έχω πειστεί πως αξίζει η αγορά signature μοντέλου με τη λογική πως θα σου προσφέρει κάτι παραπάνω από μια κιθάρα με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά (πέρα από κάποιο καλλιτεχνημένο σχέδιο που, εντάξει, αυτό όντως δεν μπορεις να το βρεις σε μια οποιαδήποτε κιθάρα) την οποία επέλεξες για αυτά και μόνο....
Λοιπόν, πρέπει κάποια στιγμή σε αυτό το φόρουμ να αποφασίσουμε αν τα ξύλα παίζουν ή όχι σημαντικό ρόλο στον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας...
Έτσι όπως το θέτεις φαίνεται να πιστεύεις οτι όντως παίζουν.
Το ίδιο πιστεύω κι εγώ, πολλοί εδώ ίσως με χαρακτηρίζουν γραφικό γι'αυτή μου την άποψη, το ίδιο όμως πιστεύω κι εγω γι'αυτούς, άλλωστε στον "έξω" κόσμο όσους σοβαρούς μουσικούς και να ρωτήσεις το ίδιο πράγμα θα σου πουν για το θέμα.
Κάποια στιγμή επίσης πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο χειροποίητη αντιπαραθέτωντας τον με τον όρο "εργοστασιακή" ή "ποδοποίητη" όπως λέω εγω για πλάκα (μιλάω πρωτίστως για ηλεκτρικά όργανα, σόρρυ αν είναι οφτόπικ..) υποδηλώνοντας ανωτερώτητα ενός οργάνου έναντι άλλου.
Όταν ένα μηχάνημα είναι πχ ρυθμισμένο έτσι ώστε να κόβει τέλεια ένα plank of alder δίνοντας του το σχήμα μιάς στρατ ή μιάς τέλε, δεν συνεπάγεται οτι η κιθάρα αυτή θα παίξει χειρότερα απο μία που πήρε σχήμα απο ανθρώπινο χέρι.
Αλλού είναι το θέμα...
Το πόσο θα "ψειρίσεις" το όργανο μετά και το πόσο θα αφήσεις να περάσει έξω ένα όργανο το οποίο δεν πληρούσε τά όποια standards είχες θέσει εξαρχής εσύ γι'αυτό σαν κατασκευαστής.
Προσφέρεις πχ σαν εταιρεία ένα μοντέλο το οποίο χρεώνεις 2000 ευρώ (όπως η signature strat του παραδείγματος μου)...
Βιδώνεις το σώμα με ένα μπράτσο και βλέπεις ότι το όργανο που προκύπτει έχει πάρα πολύ ασθενικά μπάσα, χτυπάς την μι ανοιχτή και δεν γίνεται τίποτα, μουγκαμάρα.Τί κάνεις?
Το αφήνεις να περάσει και να φτάσει σε ένα κατάστημα λιανικής, ή το στέλνεις πίσω για να του βάλουν κάποιο άλλο μπράτσο με το οποίο υπάρχει περίπτωση να "παίξει"?
Αν λοιπόν το όργανο στο οποίο συνέβει αυτό το χρεώνεις τόσο ακριβά, η λογική λέει οτι θα κάνεις το δεύτερο και δεν θα το αφήσεις να φύγει προς τα έξω.
Τέλος, κανείς δεν νομίζω να πιστεύει οτι ένα signature model σου προσφέρει όπως γράφεις "κάτι παραπάνω".
Απλά σου προσφέρει μια παραλλαγή της classic συνταγής που είτε σου αρέσει είτε όχι (το ότι αρέσει στον καλλιτέχνη που δίνει τ'ονομα του δεν είναι εγγύηση οτι θ'αρέσει και σε σένα).
Έχω κουραστεί να μνημονεύω κάθε τόσο την δική μου περίπτωση, όταν πριν απο 10-15 χρόνια αγόρασα την buddy guy strat που έχω, χωρίς να είμαι φαν του guy και χωρίς να νοιαστώ αν είναι signature model ή όχι.
Απλά μου άρεσε η κιθάρα...και την πήρα.
