Θα πω κάτι που δεν ξέρω κατά πόσον είναι απόλυτα σωστό.
Η χορδή είναι από μέταλλο.
Τα μέταλλα εμφανίζουν κάποιες πολύ συγκεκριμένες ιδιότητες. Μια από αυτές είναι η οξείδωση της εξωτερικής τους επιφάνειας. Έτσι προστατεύονται στην ουσία από μέσα
καθώς η οξείδωση δεν προχωράει. (δεν είναι κανόνας απλά οι χορδές είναι από ατσάλι/νίκελ/επιχρωμιομένη επιφάνεια και αυτά δεν σκουριάζουν. Τουλάχιστον όχι πριν περάσει ένα έτος. Στο ένα έτος αμφισβητείται ισχυρά η ικανότητα της χορδής να παίξει άρα με γνώμονα ότι δεν κρατάμε χορδές πάνω από τρίμηνο, ΔΕΝ σκουριάζουν.)
Αυτό που θα μπορούσε να κάνει τις χορδές δύσκαμπτες εκτος της πολυκαιρίας και της σκόνης όσο ο ίδιος ο τανισμός (ή τάνυσμα πως στο καλό λέγεται. Τέντωμα τέλος πάντων

)
με τον οποίον υπάρχει πιθανότητα να δημιουργήσεις μη ελαστική παραμόρφωση και να βλάψεις το ίδιο το υλικό. Αυτό θα το αφήσω τα υπόψιν καθώς σε ο,τι νότα και να κουρδίσεις μια χορδή 0.09 θα γίνει δύσκαμπτη.
Το πιο πιθανό για μένα σύμφωνα με αυτά που ξέρω είναι το εξής:
Τα δάχτυλα αφήνουν ένα στρώμα λίπους, καμένου δέρματος και νεκρών κυττάρων πάνω στις χορδές. Αυτό το στρώμα/coating από αηδίες βαραίνει τη χορδή σταδιακά με αποτέλεσμα να
καταστρέφει και τη λαμπερότητα στον ήχο αλλά και μεταβάλλει σοβαρές ιδιότητές της όπως τάση, μήκος κύματος κ.α.
Επομένως για μένα, μια ρυθμισμένη κιθάρα σε σκληρή θήκη, σε ιδανικές συνθήκες με περασμένες χορδές οι οποίες δεν έχουν αγγιχτεί, δεν έχει εμφανή λόγο να εμφανίσει πρόβλημα.
Από την άλλη μια κιθάρα ρυθμισμένη ΧΩΡΙΣ χορδές στις ίδιες ακριβώς συνθήκες επίσης δεν έχει εμφανή λόγο να εμφανίσει πρόβλημα.
Μια κιθάρα σεταρισμένη με ένα σετ χορδών, παιγμένες μέχρι αηδίας, ιδρωμένες και χαλασμένες, σε μαλακή θήκη δίπλα στο παράθυρο, το λιγότερο για το οποίο έχει να ανησυχεί ίσως να είναι οι χορδές της

Αν λέω πίπες κράξτε με ελεύθερα.