Δεν είμαι σίγουρος αν πρέπει να ακούσω και να σχολιάσω το κομμάτι ως σύνθεση ή ως "άσκηση" για αυτό θα κάνω και τα δύο
:
- Ως σύνθεση, το κομμάτι πιάνει με το ζόρι βάση. Ο λόγος είναι ότι είναι πολύ απλό, δεν νιώθει ο ακροατής ότι του προσφέρει κάτι καινούριο. Έχεις χτίσει το κομμάτι πάνω σε ένα χιλιοπαιγμένο chord progression που επαναλαμβάνεται συνεχώς, και μάλιστα χωρίς καμία παρουσία μελωδίας. Το καλύτερο σημείο του κομματιού είναι αυτό του solo, μιας και αναπληρώνει, όσο μπορεί, την έλλειψη μελωδίας. Η συνολική αίσθηση που αφήνει το κομμάτι είναι ότι αποτελεί την αρχή για κάτι με προοπτικές, όπως είπε και ο hot_sauce, το οποίο όμως θέλει αρκετή δουλειά ακόμα.
- Από την άλλη, μπορώ να δω το κομμάτι ως "άσκηση" στην ενορχήστρωση/παραγωγή, όπου εκεί σου δίνω πολύ καλύτερο βαθμό.
Με την προσεγμένη εισαγωγή οργάνων, τις μικρές και αποτελεσματικές εναλλαγές στο παίξιμο και την ωραία παραγωγή έχεις καταφέρει, βασιζόμενος στο απλό chord progression, να χτίσεις μια καλή ενέργεια που κορυφώνεται στο σόλο. Απλά δες λίγο τον τρόπο που ξεκινά και τελειώνει το κομμάτι, είναι πολύ απότομος και πραγματικά ένιωσα "falling of the air"
. Είμαι σίγουρος ότι όταν εφαρμόσεις τις τεχνικές της "άσκησης" στα πλαίσια μιας καλής σύνθεσης το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλό!
