Να πάρουμε λίγο τα πράγματα από την αρχή.
Κάπου είχα ακούσει (σε ένα video της Fender αν δεν κάνω λάθος), πως το όλο relicing ξεκίνησε από τους...Rolling Stones!!
Παλαιότερα, δεν θυμάμαι ακριβώς περίοδο, για τις ανάγκες μίας συναυλίας ο Keith Richards δεν ήθελε να κουβαλήσει τα καινούρια του όργανα μαζί. Οπότε η fender του είπε 'έχουμε τη λύση'. Έτσι ξεκίνησε το relicing. Στην πορεία ήρθαν και άλλοι (βλέπε John mayer black1) που δήλωναν ότι το 'ξυσμένο' όργανο τους αρέσει καλύτερα, καθώς αναπνέει το ξύλο και έχει καλύτερο ήχο.
Τώρα αν ο Hendrix έκαιγε την strat και αν ο Slash την έτριβε με γυαλόχαρτο γιατί του άρεσε καλύτερα, δύο πράγματα έχω να σου πω. Σίγουρα δεν ήταν και στα φυσιολογικά τους τότε, έχοντας καπνίσει όλη την Κορινθία που βρίσκομαι εγώ, αλλά το σημαντικότερο, το κάνουν γιατί ΜΠΟΡΟΥΝ.
Αυτό τους υπαγορεύει το marketing.
Από κει κ πέρα υπάρχουν και οι κατηγορίες αυτών που είτε προτιμούν να έχουν ένα τέτοιο όργανο στα live για να μην τους 'νοιάζει' το κοπάνημα κι αυτών φυσικά που θέλουν να φαίνονται 'παλαιοί - έμπειροι- κιθαρίστες'.
Προσωπική άποψη. ΔΕΝ υπάρχει ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ relicing από strat με maple fretboard, στο οποίο υπάρχουν εμφανή τα fretwears από το παίξιμό σου. Να το έχεις κάνει εσύ όμως και όχι να στο δίνουν έτοιμο. Τί να το κάνεις το μετάλλιο αν δεν έχεις πάρει μέρος σε αγώνες ποτέ σου?

Αυτά!
Συγχώνευση μηνυμάτων: 22/05/13, 21:25
Κι επειδή μόλις είδα ότι είχα '666' μηνύματα, γράφω και κάτι ακόμα για να πάω στα 667. Sorry αλλά οι 'διαβολικές' συμπτώσεις δεν μου αρέσουν.