Διαβάζω το ποστ με ενδιαφέρον, κυρίως ως προς τις απόψεις που ακούγονται, παρά σαν οδηγό αγοράς
Να παραθέσω και εγώ τις δικές μου. Οι strat είναι η αγαπημένη μου κατηγορία κιθάρας, στα χέρια μου είναι η πιο βολική. Ως εκ τούτου, οι περισσότερες κιθάρες μου είναι stratocaster. Έχω ή είχα λίγο από όλα, μεξικάνες, αμερικάνες, γιαπωνέζες, με διπλούς μαγνήτες, μονούς, high και low output, custom shop, signatures μοντέλα, κατασκευές από Έλληνες (έχω κιθάρα του Δούκα που διάβασα πιο πάνω), partcasters (που έφτιαξα εγώ) και γενικά ότι μπορείτε να φανταστείτε. Έχω περίπου 8-9 αυτή τη στιγμή. Το θέμα είναι ότι κάθε ένας από εμάς είναι διαφορετικός στο πώς σκέφτεται και πώς (πάνω από όλα αποδίδει). Το τι γράφει το headstock, ή το πόσα πλήρωσε κάποιος άλλος, πολλές φορές λειτουργεί υπέρ στην ψυχολογία του παίχτη, με αποτέλεσμα να αποδίδει καλύτερα = καλύτερος ήχος. Όχι δηλαδή λόγω του οργάνου αυτού καθ' αυτου
. Ακόμα μνημονεύω τη πρώτη μου Squier Affinity, η οποία ήταν μία καταπληκτική κιθάρα όσον αφορά την εμφάνιση αλλά και το playability. Τότε που την είχα δεν είχε ούτε μέτρο σύγκρισης ούτε αφτί για να καταλάβω αν παίζει. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι το μπράτσο της ήταν υπέρ βολικό, και σε έκανε να θες να παίξεις. Μία κιθάρα των 150 ευρώ (περίπου)! Την πούλησα για να πάρω μία "πραγματική" strat, μία Fender! (κακώς) Αγόρασα μία mexico, αλλά το μπράτσο της Squier δεν το είχε. Αγόρασα και άλλη μετά, αγόρασα και American και μετά ξέφυγε το πράγμα. Όσο έπαιζα καταλάβαινα περισσότερα, αν έπιανα μια κιθάρα που θα την επέλεγα με το μάτι (άρα πρώτο κριτήριο ομορφιά), μετά βόλευε στο χέρι (δεύτερο κριτήριο το μπράτσο) και ακουγόταν καλά (τρίτο κριτήριο ήχος) ήμουν χαρούμενος! Με τον καιρό κατάλαβα ότι έψαχνα να βρω μία όμορφη κιθάρα, με βολικό μπράτσο στα specs που κατέληξα ότι με βολεύουν, και αν δεν ακουγόταν και όπως ήθελα, την έφτιαχνα εγώ (με αλλαγή μαγνητών, ηλεκτρικών, προσθήκη boost κτλ). Υπάρχουν κιθάρες που κάθονται στον παίχτη με τη μία (για μένα μία Ιαπωνική Stratocaster Ritchie Kotzen signature) η οποία είναι στα κομμένη και ραμμένη για τα χερια μου, υπάρχουν άλλες που έπρεπε να κάνω μία αλλαγή για να μην την αφήνω κάτω (μία Clapton που με το που έβγαλα τα vintage τάστα και έβαλα jumbo, δεν μπαίνει ποτέ στη θήκη της), αλλά αυτή θα έπαιρνα μαζί μου οπουδήποτε είναι μία partcaster που φτιάχθηκε τελευταία, και έχει όλα αυτά τα οποία θέλω και με βολεύουν.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Μπορείς να έχεις 1300 ευρώ και να θες να κάνει περισσότερο μια επένδυση παρά μία προσθήκη στον ήχο σου. Μπορεί να σου αρέσουν οι strat αλλά και πάλι να μην ξέρεις τι θες. Από ότι διάβασα έχεις στο σπίτι σου την Eric Johnson strat αυτή τη στιγμή, κιθάρα που από πολλούς (και από μένα) θεωρείτε από τις καλύτερες strat που κυκλοφορούν με specs και κατασκευή επιπέδου Custom Shop. Στην τιμή που είσαι λοιπόν, μπορείς να βρεις άνετα σχετικά μία μεταχειρισμένη τέτοια, και να πετύχεις και τους δύο σκοπούς σου, και να κρατήσει υψηλή μεταπωλητική αξία, αλλά και να έχεις ένα αναγνωρισμένα καλό όργανο.
Η συμβουλή μου είναι να βρεις τι κιθάρα θα πάρεις ανάλογα τα specs που σε βολεύουν. Άσε τι λένε οι άλλοι. Για μένα ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι τα τάστα, θέλω jumbo οπότε ότι ψάχνω πρέπει να έχει αυτό το κριτήριο, αν δεν το έχει κοιτάω τα υπόλοιπα και αλλάζω τάστα μόνο αν αξίζει η περίπτωση. Τι είναι το πιο σημαντικό πράγμα για το παίξιμό σου; Βρες και ξεκίνα από εκεί. Αν είναι τι λέει το headstock με γεια σου και χαρά σου. Αν είναι το τι ποσό θα διαθέσεις επίσης. Αν είναι οι μαγνήτες είναι κάτι που αλλάζει εύκολα, αν είναι το radius αμέσως περιορίζει τις επιλογές. Κινήσου έτσι. Αν καταλήξεις σε κάποια μοντέλα, υπάρχουν πολύ εδώ μέσα που μπορούμε να σου πούμε συγκεκριμένα για το κάθε ένα που θα παρουσιάσεις.
Επίσης αφού έχεις αυτό το ποσό, ένα πολύ καλό ποσό για αγορά αυτή την εποχή κακά τα ψέμματα, ψάξου και ebay και εξωτερικό. Σε αυτά τα λεφτά μαζί με τελωνείο κτλ έξοδα έφερα την Kotzen από Ιαπωνία.
