Απρόοπτα των live και πώς τα αντιμετωπίσατε!

[Kosthrash]

Πιστευω θα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον αλλά και ταυτόχρονα θα είναι χρήσιμο να διαβάσουμε τις διηγήσεις σας και να μοιραστούμε know-how και workarounds (όπως λεν στο χωριο μου  ) από τις καθε λογής απρόοπτες καταστάσεις που σας έχουν τύχει σε λαιβ συνθήκες, από το πιο απλό (φτου, μου έπεσε η πένα και δεν τη βρίσκω – σήμερα βρήκα να μην πάρω καβάτζα?) ως το πλέον απρόσμενο και περίεργο (ο Νόμος του Μερφι είναι λίγο απρόβλεπτος...  ).

Πέρα από την πλάκα όμως (που λέει ο λόγος), ιδιαίτερα τα τεχνικής φύσεως απρόοπτα και πώς τα αντιμετωπίσατε πιστεύω θα είναι πολύ χρήσιμα σε όλους μας και ειδικά σε όποιον δεν έχει μεγάλη ή και καθόλου εμπειρία από live καταστασεις, έτσι ώστε να προετοιμαστεί για πράγματα που ούτε θα του είχαν περάσει από το μυαλό του ότι μπορεί να συμβούν (πχ  ρευματοκαταστάσεις – λέω εγώ τώρα  ). So, who’s the first? 

[zeoy]

Πολύ ωραία ιδέα.

Μια πρόσφατη περίπτωση που θυμάμαι: ενισχυτής (μου) και πεταλιέρα (με OneSpot+χταπόδι/daisy-chain) στο ίδιο πολύμπριζο και τρελό buzz/hum που δεν έκοβε στις hum-canceling θεσεις του επιλογέα των μαγνητών (μεσαία θέση στην Tele). Ο ηχολήπτης μου είπε ότι ήταν από τα φώτα και δεν είχα ελπίδα ούτε σε άλλες γραμμες (το οποίο και δοκίμασα αλλά όντως δεν άλλαζε κάτι). Τελικά παρατήρησα ότι έχοντας ανοιχτό το Dano TOD V1 (πρώτο στην αλυσίδα των εφέ μου) το πρόβλημα εξαφανιζόταν. Ε, το ρύθμισα κι εγώ σε μια πολύ clean ρύθμιση κι έπαιξα όλο το live έτσι. Το πρόβλημα δεν μου είχε εμφανιστεί πουθενά στο παρελθόν και ούτε σε επόμενα live ξαναπαρουσιάστηκε. Προφανώς κάτι έφταιγε στο συγκεκριμένο χώρο αλλά γιατί λυνόταν με αυτό τον τρόπο δεν έχω ιδέα.

Το άλλο πρόβλημα που μου έχει τύχει είναι ο ηχολήπτης να διαβάζει εφημερίδα με τα πόδια στην κονσόλα για όλο το live. Το λύσαμε με το να μην τον ξαναφωνάξουμε και να βρούμε ένα σοβαρό άνθρωπο να συνεργαστούμε.

Α, και μια ωραία ιστορία που θυμήθηκα. Είναι κάπου 94-95 και παίζουμε στο Paradise στη Μύκονο δίπλα στη θάλασσα. Πάμε για soundcheck και ο τελικός για τα PA αρνείται να συνεργαστεί. Ο ηχολήπτης (πολύ καλός, με τα δικά του μηχανήματα που τα ήξερε κλπ) να έχει κάνει τα πάντα ο άνθρωπος αλλά να μη βρίσκει λύση με τίποτα. Εμφανίζεται παπούς εγγλέζος και μας ζητάει να ρίξει μια ματιά. Mας είπε μάλιστα ότι είχε κάνει ήχο σε Who και Pink Floyd back in the day. Τον λοξοκοιτάξαμε αλλά λέμε τι έχουμε να χάσουμε. Ε, να μην τα πολυλογώ σε 3 λεπτά είχε πάρει μπρος το ρημάδι  και κάναμε ένα από τα ωραιότερα live μας.

[Spyros Delta]

To κλασικο.
Δεν πηρα την κιθαρα μαζι μου 

Το που ηταν η κιθαρα (5000ε) εχει το ενδιαφερον.
Την κατεβασα μαζι μου, αλλα αντι να την βαλω στο αυτοκινητο, την αφησα ορθια στον τοιχο στον ακαλυπτο (δεν φαινοταν απευθειας απο το δρομο, αλλα αν εμπαινε καποιος να παει προς την πορτα ...).
Με εβαλε η γυναικα να κατεβασω και τα σκουπιδια βλεπετε, και αποσυντονιστηκα βγαινωντας εκτος των συνηθισμενων κινησεων.
Εφτασα στο λαιβ και ανοιξα την πισω πορτα του αυτοκινητου να βγαλω τη κιθαρα.
Η φατσα μου μπροστα στη θεα του αδειου καθισματος πρεπει να ηταν ολα τα λεφτα.
(γυρισα με μ.ο. ταχυτητας 395χλμ/ω ενω επαιρνα τηλ. σπιτι να κατεβουν να τσεκαρουν αν ειναι ακομα εκει. ΟΚ ολα, προλαβα και το λαιβ.)

[saved]

Σε γαμο..δεν επαιζα μπασο αλλα βοηθουσα οπου μπορουσα.Η κοπελα που βαλαμε για σινιαλο οταν φτασει η νυφη,λεει οτι ηρθε,αρχιζει ο πιανιστας το ρμβατιριο,ο κοσμος κοιταει αριστερα-δεξια,ο γαμπρος υδρωνει,καλεσμενοι μπενουν στην εθουσα,η νυφη..βγαινει φωτογραφιες εξω..αφου ο γαμπρος και ο πιανιστας εχασαν 5 χρονια απο την ζωη τους,αλαζει μελωδια το πιανο και μετα κανα 5λεπτο μπαινει η νυφη..χωρις συνιαλο..

[Καθόδιος (φλουτσ)]

Χαμένες πέννες, σπασμένες χορδές, λαιβ ξεκούρδισμα, σάπια καλώδια, απαίσιοι ενισχυτές, προβληματικά πετάλια, ξεκούμπωμα ζώνης.... Πταίσματα!

Μεταφερόμεθα στο σωτήριον έτος 2008. Συναυλία στη Ζαχάρω. Ένα χρόνο μετά τις φωτιές γιά συμπαράσταση στούς πυροπαθείς. Οι Σάτυροι της αυτής περιόδου συνοδεύουν θεϊκή (από κάθε άποψη) μορφή καλλιτέχνου τα στοιχεία του οποίου στη διάθεση της τοπικής εφημερίδος!

Άμα τη εμφανίσει της καλλιτεχνικής ομάδος στο επαρχιακό θέρετρο ενεφανίσθη και το σχετικό σετάκι Ντάτσουν - ντουντούκα καί τελαλάει περί του βραδυνού κοντσέρτου στο προαύλιο του σχολείου - γεγονότος αν όχι του καλοκαιριού, σίγουρα της ημέρας. Όλα έδειχναν οτι η εξέλιξις των πραγμάτων δεν θα ήτο φυσιολογική!

Μεταβαίνουμε στο σχολείο - συναυλιακό χώρο, κάνουμε ήχο θαυμάζοντας παράλληλα τα στρασάκια που κοσμούσαν τα τύμπανα! Έρχεται το βράδυ και ο κόσμος έχει κατακλύσει τις κερκίδες του Καμπ Νου... άντε καλά, γηπεδακίου μπάσκετ του σχολείου. Ο δήμαρχος καλωσορίζει τον καλλιτέχνη από του μικροφώνου, η καλλιτεχνική υπεύθυνος το αυτό (στο τέλος είχε και λουλουδικό) καί όλα δείχνουν έτοιμα να ξεκινήσει το σόου... όλα;
Όλα εκτός από τον ανυπόταχτο καλλιτέχνη που εξακολουθεί να αντιστέκεται στο Ρωμαίο κατακτητή ψάχνοντας τουαλέτα εκτός των ορίων του σχολείο - συναυλιακού χώρου.

Μετά από καθυστέρηση μερικών δεκάδων λεπτών καί τις σχετικές πιέσεις της παραγωγής (ξεκινήστε εσείς και θα έρθει!), ο καλλιτέχνης κάνει την εμφάνισή του καταχειροκροτούμενος και μερικά κιλά ελαφρύτερος ενώ οι πρώτες νότες χαϊδεύουν τα αυτιά του ανυπόμονου και διψασμένου γιά τέχνη κοινού!

Μετά από μερικά τραγούδια, συμπεριλαμβανομένου και του μεγάλου (13 λεπτά το κάναμε γιατί δεν αποφασίζαμε πού να το λήξουμε!) σουξέ πέφτει και η πρώτη παραγγελιά από τον όχλο: "Παίξε Καζαντζίδη"!
Φυσικά η παραγγελιά πήγε άπατη γιατί εκτός του οτι δεν ξέραμε να παίξουμε Καζαντζίδη δεν θέλαμε κιόλας, ο καθένας γιά τους λόγους του.
Η βραδιά συνεχίζεται με αμείωτο κέφι ενώ μεγάλες στιγμές τέχνης διαδέχονται η μία την άλλη...

Με αμείωτο κέφι συνεχίζει το χαβά του καί ο "γλεντζές" της κερκίδος με το δενυποχωρουμεανδεδικαιωθούμε πείσμα του: "ΠΑΙΧΤΕ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΗΗ!"
για να λάβει την απάντηση ΤΟΥ καλΛιτέχνη (με το δεύτερο "λ" κεφαλαίο, δηλαδή "Λ") από του μικροφώνου:
"ΤΙ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ ΡΕ ΜΙΖΕΡΟΙ; ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙΕΙ Ο ΘΕΟΣ!!!"

Τα λίγα δευτερόλεπτα νεκρικής σιγής που ακολούθησαν έμοιαζαν αιώνες! Ο υποφαινόμενος έχει ξεκουμπώσει τη ζώνη της κιθάρας έτοιμος να την παρατήσει και να αρχίσει να τρέχει γιά να γλιτώσει από το βρωμόξυλο. Οι άλλοι 3 συνσάτυροι ομοίως ή στο περίπου, μέχρι που ο μονόδρομος της συμβιβαστικής λύσης ως ύστατη ελπίς ώθησε τους τέσσερους (τότε) Σάτυρους να άδουν ομοφώνος:

"Στο σταθμό του Μονάχου
 Με πέταξε άχου
 η μαύρη μοίρα μου
 μάνα κακομοίρα μου"

Η συνθηκολόγηση έγινε δεκτή και βραδιά έληξε αισίως και στην ώρα της ενώ τα κοψίδια που ακολούθησαν ήταν βάλσαμο!

ΥΓ: Το μπλακ αουτ που μας έπιασε την επόμενη χρονιά δε μας έκανε ουδεμία εντύπωση μπροστά στο προηγούμενο!

[adr1anos]

Απίθανο!..
..και από εκεί βγήκε το "καλύτερα μην μιλάς, καλύτερα να μασάς!"..

[atav (φλουτσ)]

Με αμείωτο κέφι συνεχίζει το χαβά του καί ο "γλεντζές" της κερκίδος με το δενυποχωρουμεανδεδικαιωθούμε πείσμα του: "ΠΑΙΧΤΕ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΗΗ!"
για να λάβει την απάντηση ΤΟΥ καλΛιτέχνη (με το δεύτερο "λ" κεφαλαίο, δηλαδή "Λ") από του μικροφώνου:
"ΤΙ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ ΡΕ ΜΙΖΕΡΟΙ; ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙΕΙ Ο ΘΕΟΣ!!!"

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!!!!

[kkmspm (φλουτσ)]

χαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

[HandyBooker - Studio Ed.]

Live στο Πανεπιστήμιο της Ρόδου (στα πλαίσια της Πολιτιστικής Εβδομάδας Πανεπιστημίου Αιγαίου για όσους ξέρουν) και μας ετοιμάζουν stage σε μάρμαρο χωρίς χαλί/μοκέτα!

Αποτέλεσμα: στα πρώτα 10'' του κάθε κομματιού, ο drummer να βρίσκεται μισό μέτρο πίσω από τα τύμπανα και τα μισά χτυπήματα να φεύγουν στον αέρα.

Τρόπος αντιμετώπισης: δέσαμε τα τύμπανα στο σκαμπό του drummer και αντί να φεύγουν προς τα εμπρός....έκαναν κινήσεις αριστερά/δεξιά...σε κάθε χτύπημα της μπότας!