Η αγγλική γλώσσα έχει κάτι που ταιριάζει στο rock. Ένα κοφτό στακάτο πράμα (σύγκρινε το "γκατ του γκετ" με το "πρέπει να πάρω") που πάει γάντι με τους ρυθμούς.
Το ίδιο με τα πορτογαλέζικα στα fados και πάει λέγοντας.
Το να πας με τη default γλώσσα του είδους έχει τα θετικά του (ακούγεται πιο σωστά) και τα αρνητικά του (γράφεται/καταλαβαίνεται πιο δύσκολα από ξενόγλωσσους).
Προσωπικά προτιμάω τα (καλά) αγγλικά στο rock και τα παρεμεμφερή εκτός αν μιλάμε για εξαιρέσεις στυλ Σιδηρόπουλου.
Για το συγκεκριμένο group, χωρίς να έχω μελετήσει το στίχο τους, μου ακούγεται πολύ καλό το αποτέλεσμα με τον αγγλικό στίχο.
