Το στυλ μπράτσου όπως αυτό που έχουν οι περισσότερες Schecter κιθάρες και το οποίο ονομάζουν "Thin C", δηλαδή μάλλον λεπτό μπράτσο με σχετικά επίπεδη ταστιέρα, γενικά θεωρείται οτι ταιριάζει καλύτερα σε hard rock και metal ιδιώματα, ειδικά σε συνδυασμό με τα πολύ μεγάλα Χ-jumbo τάστα. Όλα αυτά είναι συμβάσεις που για διάφορους λόγους έχουν επικρατήσει και τα πιστεύει σαν αξιώματα πολύς κόσμος. Αν εσένα σε βολεύει μια κιθάρα, μπορείς να παίξεις οτιδήποτε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ομολογουμένως για Hendrix ίσως σε περιορίσει περισσότερο (καθαρά από ηχητικής άποψης) το γεγονός ότι αυτή η κιθάρα δεν έχει μονούς μαγνήτες, αλλά και πάλι με τον κατάλληλο εξοπλισμό όλα γίνονται.
Πάντως προσωπικά βρίσκω ότι όταν παίζω κιθάρες με τέτοια μπράτσα, τείνω να βάζω λιγότερη δύναμη στην ταστιέρα. Με τα πολύ ψηλά τάστα μπορεί να αλλάξεις αισθητά το intonation αν ασκήσεις μεγάλη πίεση στη χορδή.
Τα μπρατσα (οχι του ζβατζ) ειναι σαν τις γυναικες.Τα θελουμε με πιασηματα..να γεμιζουν το χερι μας

Δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα...
