Less (gear) is more (tone)?

[Μητσάκος]

Αφορμή για αυτό το θέμα στάθηκε το παρακάτω βίντεο που ανέβασε ο Loominator χθες:

Kemper Profiler Rig Check - Jeff Loomis with Arch Enemy

Για όποιον έχει τα κουράγια, ας δει το αντίστοιχο rig tour του Petrucci (50 λεπτά ΤΖΗΖΟΥΣ ΚΡΑΪΣΤ) για να έχει μια αντιδιαμετρική εικόνα.

Μπορώ να πω ότι μετά από αυτό, τον λάτρεψα ακόμη περισσότερο. Αν ο Loomis μπορεί να κάνει τη δουλειά του με μια made in Korea κιθάρα κι ένα digital profiling amp, τότε νομίζω ότι σχεδόν όλοι μπορούν.

Από όταν άρχισα να παίζω "σοβαρά" live, στα οποία ο προσωπικός ήχος και η εναρμόνισή του με το μιξ της μπάντας είναι βασικό ζητούμενο, έχω καταλήξει ότι πολύ λίγα πράγματα είναι αναγκαία στο signal chain μου και πως τα πολλά μπιχλιμπίδια με αποπροσανατολίζουν από το να παίζω πραγματικά καλά και να βγάζω τον ήχο μου από τα δάχτυλα, ενώ συχνά-πυκνά περιπλέκουν τα πράγματα χωρίς να δικαιολογείται πάντα αυτό από το αποτέλεσμα. Επιπρόσθετα, το να χορεύει κανείς κλακέτες στο stage είναι βάσανο και λειτουργεί ανασταλτικά στη σκηνική παρουσία και την ενέργεια που μεταδίδει στο κοινό. Και είμαι από αυτούς που πάνω στη σκηνή δεν μπορώ να είμαι σφιγμένος για τέτοιους λόγους, μου στερούν τη χαρά του να παίζω με τη μπάντα και να ευχαριστιέμαι το live. Σαν θεατής δε, μου τη δίνουν αφόρητα οι μουσικοί που είναι καρφωμένοι στο έδαφος κατά τη διάρκεια του σετ και όλη την ώρα κοιτούν το όργανο και το pedalboard.

Δεν πιάνω καν το χρηστικό κομμάτι (φορητότητα, βάρος, συντήρηση κλπ), το οποίο κι αποκτά τελείως άλλη βαρύτητα για μουσικούς που κάνουν περιοδείες και πετούν από χώρα σε χώρα με τον εξοπλισμό τους.

Εσείς πού βρίσκεστε στο συγκεκριμένο θέμα;

[Korgy]

μακραν το συντομοτερο για live. ολο και καποιο προβλημα θα βγει με τα πετάλια(μπαταριες,hums,) ή κλασικα στο σολο πχ δεν εχεις πατησει σωστα πεταλια ή ρυθμισεις και γίνεσαι ρόμπα


σιγουρα εχεις τρελο mojo με ολο το κτηνος απο κατω σου , αλλά.....

[saved]

Το ματι του αννθρωπου ποτε δεν χορταινει..Αχ να βαλω αυτο,να βαλω και το αλλο..εγω ουτε κουρδιστιρι δεν θελω να εχω στα ποδια μου.Οσο πιο απλα και ελευθερα τοσο καλυτερα.Ενα volume pedal για μαμουνιες,ενα καλο DI(το οποιο ειναι μακρια γιατι δεν το πειραζω) και τελος.

[modfori]

Χωρίς να έχει μεγάλη βαρύτητα η άποψή μου στο συγκεκριμένο διότι δεν παίζω σε live και το ρεπερτόριό μου περιορίζεται σε λίγα είδη μουσικής ....
... έχω καταλήξει τους τελευταίους μήνες να παίζω καρφί στο jet city χωρίς κανένα πετάλι και νομίζω είναι η περιόδος που απολαμβάνω τον ήχο μου πιο πολύ από ποτέ. παρεμπιπτόντως χρησιμοποιώ πολύ περισσότερο απο πριν το volume της κιθάρας.
έχω αφήσει τα πετάλια μου και τη G3 να σκονίζονται.

(ένα booster μόνο μου λείπει)

[Μητσάκος]

Το ματι του αννθρωπου ποτε δεν χορταινει..

Tεράστια αλήθεια. Ξέρω πολλούς που φτιάχνουν ήχο με τα μάτια και ξεγελούν τα αυτιά τους.

παρεμπιπτόντως χρησιμοποιώ πολύ περισσότερο απο πριν το volume της κιθάρας

Εντωμεταξύ, εγώ από την RG θέλω να βγάλω και το (μοναδικό) volume και να αφήσω μόνο το killswitch για on/off... (με ενοχλεί πού και πού στην πένα ντε!)

[roussos]

Χθες έπαιξα ένα liveακι πηγαίνοντας εκεί μονο με την κιθάρα μου!
Άφησα σπίτι 2 κεφαλές κι έναν κόμπο, καμιά 20αρια πετάλια κι άλλες 7-8 κιθάρες που έχω, έπαιξα καρφί με έναν bugera και ήταν υπέροχα!
Ένα κουρδιστήρι και πένες ήταν τα έξτρα μου. Παρεμπιπτόντως, το βρώμικο του ενισχυτή μου άρεσε πολύ. Καθαρό δεν χρησιμοποίησα.

[ΡιχάρδοςΜαυροπερισσότερος]

Εν μέρει συμφωνώ με το νόημα του ποστ. Για μένα πάντως υπάρχουν μερικά απαραίτητα πράγματα που θα ήθελα σίγουρα σε κάθε live εμφάνιση: wah, tuner, booster. Το τελευταίο είναι ίσως το πιο απαραίτητο αν μιλάμε για σχήμα όπου υπάρχει και άλλη κιθάρα (ο πόλεμος συχνοτήτων είναι βάσανο). Ειδικά αν παίζω με humbuckers με αυτά είμαι άρχοντας. Οι (low-medium output) single coils πάλι είναι ένα θέμα, θεωρώ ότι χρειάζονται περισσότερη στήριξη για να βγεις σωστά (κομπρέσσορας σε κάποιο σόλο πχ), γενικά είναι πιο δύσκολα διαχειρίσιμοι μαγνήτες ώστε να υπάρχει ισορροπία στη μίξη της μπάντας. Τώρα, delay, modulation και δε συμμαζεύεται είναι απλά πινελιές που, ειδικά σε live συνθήκες, αυτά που προσφέρουν στο τελικό αποτέλεσμα ίσως είναι και δυσανάλογα λίγα σε σχέση με τον "κόπο" που απαιτούν (είτε αυτό λέγεται ρυθμίσεις, είτε έξοδα, είτε κουβάλημα). Φυσικά πάντα το είδος μουσικής παίζει σοβαρότατο ρόλο σε τέτοια θέματα.

ΥΓ Σίγουρα, τα 4 drive (για διαφορετικές "χροιές") είναι υπερβολή. σε live συνθήκες ούτε το κοινό ακούει καμμιά αξιόλογη διαφορά, και κατα βάθος, ούτε ο παίκτης.

[Korgy]

Στα λαηβ των συγκροτηματων που συμμετεχω, απαγορευω στον κιθαριστα καθε ειδους reverb / delay ( εκτος αν ειναι μερος του ηχου οπως spring rev η tape delay fx) . Αυτα τα βαζω εγω απο τον μικτη για καθαρε και σιγουρα αποτελεσματα( delay στο σωστο χρονο, ριβερμπ που ταιριαζει στο χωρο κλπ)

[Απόλλων]

Όπως και ο modfori, έτσι κι εγώ δεν παίζω live, οπότε η άποψή μου είναι μάλλον αμφίβολης χρησιμότητας. Πάντως θα συμφωνούσα με το Ριχάρδο ότι κάποια πολύ βασικά extra (τα οποία φυσικά είναι διαφορετικά για κάθε κιθαρίστα, ανάλογα με τον υπόλοιπο εξοπλισμό του και το είδος που παίζει) ίσως να είναι απαραίτητα. Για μένα ένα boost/overdrive και ένα reverb θα ήταν τα πλέον στοιχειώδη, με δευτερεύοντα κανένα chorus ή delay για συγκεκριμένα ακούσματα. Και φυσικά το απαραίτητο κουρδιστήρι...

[adr1anos]

Το τρέχον γκρούπ μου έκλεισε φέτος 10 χρόνια, ενώ το πρώτο μου το έφτιαξα στα 17, στην Λεόντειο. Το θέμα του εξοπλισμού το έχω εξαντλήσει, από όλες τις απόψεις και έχω καταλήξει στο εξής: ΜΕΤΡΟ.

Τα effects για όποιον κάνει Live χρειάζονται στο μέτρο που αυτός καλύπτει κάποιες ανάγκες και ρόλους. Σε πολυμελή γκρουπ με πλήκτρα θα υπάρχει σαφώς λιγότερη ανάγκη για effects και διαφορετικού ρόλους. Και πάλι εξαρτάται πολύ από τα είδη μουσικής που παίζονται, πόσα μέλη έχει το γκρούπ, και τι ρόλους αναλαμβάνουν αυτά τα μέλη.

Ο κάθε μουσικός έχει την προσωπική του πορεία, στην αναζήτηση του δικού του ήχου, θέμα το οποίο περιλαμβάνει όλο τον εξοπλισμό, ενισχυτή, κιθάρα effects και τα πάντα. Η έμφαση που δίνεται στον εξοπλισμό δείχνει λίγο πολύ και την ωριμότητα του κάθε μουσικού στην πορεία αυτής της αναζήτησης. Όταν βλέπω παιδιά που κουβαλάνε πεταλιέρες-κτήνη χαμογελάω, διότι είναι για μένα πασιφανές ότι ακόμα ψάχνονται και δεν έχουν βρεί την προσωπική τους ισορροπία.

Εάν δεν υπάρχει μέτρο, καταλήγουμε να ακούμε όχι την μουσική που παράγουμε αλλά τον εξοπλισμό μας. Αυτό οδηγεί στην εσωστρέφεια που σημειώθηκε και από τα άλλα σχόλια, η οποία δείχνει ότι ο μουσικός έχει χάσει την επαφή με το κοινό διότι ομφαλοσκοπείται συνεχώς ελέγχοντας τον ήχο και τον εξοπλισμό του. Αυτό είναι κρίμα και για τον μουσικό και προσβολή για το κοινό.

Εδώ και χρόνια έχω περάσει από πάρα πολλά κομμάτια εξοπλισμού, όσοι με παρακολουθούν εδώ, ξέρουν ότι υπάρχουν ολόκληρες ντουλάπες από ενισχυτές και effects. Όμως όταν φθάνω στην πρόβα, θέλω να εστιάζομαι στην συλλογική μουσική που παράγεται της οποίας η χαρα είναι να είμαι μέλος, και η απόλαυση είναι το να είσαι ΠΑΡΩΝ σε αυτό που συμβαίνει. Αν παρασυρθώ σε εσωστρέφεια εξοπλισμού, θα χάσω αυτό που συμβαίνει. Έτσι όταν θέλω να προγραμματίσω πετάλια, να δοκιμάσω ήχους και να στήσω αλυσίδες, κλείνω πάντα μία επιπλέον ώρα πριν την πρόβα για να έχω ένα απρόσκοπτο χρόνο να το κάνω αυτό.

Το δικό μου προσωπικό μέτρο το έχω βρεί σε ένα μέγεθος πεταλιέρας.  Έχω αντισταθεί σθεναρά σε παρορμήσεις να πάρω κάτι μεγαλύτερο. Έχω αποφασίσει ότι αν κάτι έχει την απαραίτητη αξία να υπάρχει στην αλυσίδα μου, θα βρεί τον χώρο του πάνω σε αυτή την πεταλιέρα, εκτοπίζοντας κάτι άλλο, λιγότερο χρήσιμο.

Αυτή είναι η δική μου προσωπική ισορροπία. Για κάποιους άλλους θα είναι λιγότερα ή περισσότερα. Το θέμα δεν είναι μία γενίκευση του τύπου less is more, αλλά πότε και με ποιό μέτρο μπορούμε να χαιρόμαστε τον ήχο μας και να μας φτιάχνει, να μας ωθεί να εκφραζόμαστε καλύτερα, χωρίς να μας στερεί το να είμαστε εκεί, παρόντες και να ζούμε αυτό που συμβαίνει σε όλο του το μεγαλείο.

[Kosthrash]

IMHO (ούτε εγώ παίζω live άλλωστε) θα απαντούσα καταφατικά στην ερώτηση του τίτλου από πολλές απόψεις:
1. Ηλεκτρολογικά, όσο λιγότερες συσκευές (πετάλια, πεταλιέρες) & καλώδια παρεμβάλονται μεταξύ κιθάρας - ενισχυτή, τόσο το καλύτερο από άποψη tone sucking (ακόμα και με τη χρήση buffers), δηλ. απώλεια υψηλών συχνοτήτων, απώλεια δυναμικών, εισαγωγή ανεπιθύμητου θορύβου στο σήμα (hiss), impedance mismatch κτλ.
2. Από άποψη κουβαλήματος-στησίματος-ξεστησίματος στο χώρο κτλ (κόπωση του κιθαρίστα και αδυναμία να χαρεί το συμβαν και  να αποδώσει το καλύτερο του εαυτό - tone  ).
3. Από πλευράς αξιοπιστίας (λιγότερα μηχανήματα/καλώδια σημαίνει λιγότερες πιθανότητες κάτι να πάει στραβά).
4. Από ψυχολογικής πλευράς (αυτό που περιέγραψε και ο Mits@kos, αν και εδώ δεν έχω άποψη, μιας και δεν παίζω live). Γενικά μ'αρέσει να επικεντρώνομαι σ'αυτά που παίζω μόνος ή με παρέα  και το χαίρομαι περισσότερο από την περίπτωση που παίζω με πολύ ή περίπλοκο εξοπλισμό (πεταλιέρες - δαίδαλους  , πολλά πεταλάκια κτλ).

Άλλωστε ένα μεγάλο μέρος του τελικού tone  στα live εξαρτάται από τον ηχολήπτη & το soundcheck και στις ηχογραφήσεις από την παραγωγή  .

[Καθόδιος (φλουτσ)]

Όλα είναι σχετικά. Αν έχεις στα ποδάρια σου 15 πετάλια από τα οποία χρησιμοποιείς τα 3 όντως είναι υπερβολή.
Αυτή τη στιγμή αδυνατώ να σκεφτώ live της μπάντας μου με κάτι λιγότερο από ότι έχω στο pb μου. Σε άλλο project που παίζω μου αρκεί ο modelling ενισχυτάκος μου με ένα διθέσιο switch για drive και delay και ένα wah.

[sfanfan]

Επίσης μην ξεχνάμε το εξής. Η εξέλιξη του modeling και της digital κατάστασης γενικά, έφερε το kemper και το axefx διαθέσιμα για τον καθένα (με το αντίστοιχο κόστος φυσικά). Πολλά πράγματα για τα οποία χρειαζόταν κάποιος μία πλειάδα εξοπλισμού για να πετύχει (πετάλια ενισχυτές κτλ), μπορεί να τα έχει σετάρει σε ένα preset και να το έχει διαθέσιμο με ένα πάτημα του ποδιού. Ένα όμορφο μελιστάλαχτο καθαρό, με λίγο compressor, λίγο reverb, λίγο delay, λίγο chorus (νταξ υπερβάλω αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ) προϋποθέτει tap dancing ή ένα axe fx και ένα midi board ..και ένα tap για να πας από ένα agressive dist σε ένα crystal clear ήχο και να το κάνει καλά, πολύ καλα!. Άρα η τεχνολογία, ειδικά στα live βοηθάει τα μάλα! Είμαι υπέρμαχος του Less is more γιατί δεν έχω την υπομονή να κάτσω να σετάρω και να ετοιμάσω ένα κάρο πράγματα. Δεν είμαι επαγγελματίας παίχτης, και πάνω από όλα παίζω live γιατί το γουστάρω. Άρα όσο λιγότερα έχω να σκεφτώ εκείνη την ώρα τόσο το καλύτερο γιατί έχω χρόνο να ασχοληθώ με το παίξιμό μου, το χαβαλέ μου, την ποζεριά μου, τα λάθη μου, τη μπάντα μου κτλ. Ούτως η άλλως, η ώρα περνάει τόσο γρήγορα όταν παίζεις live ρε γμτ... Γιατί να κοιτάς το πάτωμα? Οπότε tuner, 2 κιθάρες, wireless, digitech droptune (για ένα τραγούδι), wah (για το ίδιο ένα τραγούδι, άντε και σε κανένα άλλο αν μου έρθει) και το footswitch του ενισχυτή για clean/drive. Αυτός είμαι.