Θαυμάζω τη βαθύτατα συνειδητοποιημένη σου σκέψη φίλε morello. Απαύγασμα εγωκεντρικού συμφέροντος.

Ο εκάστοτε καλλιτέχνης διατηρεί το δικαίωμα να κρίνει ο ίδιος τι αντάλλαγμα επιθυμεί για την απόλαυση που σου προσφέρει κι εσύ έπειτα να εξετάσεις αν είσαι διατεθειμένος να μπεις σε αυτή τη "συναλλαγή". Αν δεν απατώμαι ο καλλιτέχνης αφιέρωσε ορισμένες ώρες από το χρόνο του και φαιά ουσία για να παράγει, αυτό που εσύ εν τέλει χρησιμοποιείς για να ψυχαγωγείσαι και γενικώς κι αορίστως αξιοποιείς για πλείστους όσους λόγους. Δικαιούται φαντάζομαι να καθορίζει την αξία της πνευματικής του δημιουργίας, όπως κι εσύ αν είσαι ράφτης επιλέγεις πόσο θα διαθέσεις το πουλοβεράκι που με τόσο μεράκι έφτιαξες.
Μάγκες κατ' εμέ όσοι επιλέγουν να δώσουν αφιλοκερδώς τα εκπονήματά τους και τους βγάζω το καπέλο. Δε θα σταυρώσω όμως κι όσους επιθυμούν να βιοποριστούν από την τέχνη. Μπορώ να τους κρίνω ηθικά στο βαθμό που θεωρώ πως το παρακάνουν, σύμφωνα με τα δικά μου σταθμά, αλλά δε θα φτάσω και στο άλλο άκρο, που συνίσταται στη νοοτροπία "τα δικά μου, δικά μου και τα δικά τους, δικά μου".
Κι έστω να δεχτώ πως κοιτάς αποκλειστικά την πάρτη σου και το προσωπικό σου συμφέρον. Μην προσπαθείς όμως να το καμουφλάρεις μέ ενα δήθεν ιδεολογικό επίχρυσμα, φτάνοντας σε ρηξικέλευθες κοινωνιολογικές προτάσεις. Λίγο υποκριτικό μοιάζει...
