Με λενε Δημητρη και ειμαι Καλα!!! στα 26 μου , παλευω να τελειωσω τη σχολη μου, δουλευωντας παραλληλα στο μηχανουργειο μου, και ψαχνωντας λιγο ελευθερο χρονο για να ασχοληθω με το μπασο μου.. Παιζω μπασο εδω και 6 χρονια. Ξεκινησα (οπως σχεδον ολοι μας φανταζομαι) παιζοντας Rock. Τωρα πια ψαχνω τα βηματα μου στις μελωδιες της Blues - Funk - Soul , μλετωντας επισης Fusion και Walking Bass, κατι που νιωθω οτι θα μου παρει καποιον καιρο για να πω οτι το κατεχω... Για καποιο λογο, κατι που εχω παρατηρησει και με τους αλλους μπασιστες που κανω παρεα ειναι, οτι ενω οι κιθαριστες ψαχνουν να ανακαλυψουν ολο και περισσοτερα καινουργια πραγματα οσο προχωρανε στην τεχνικη τους, ειμεις (οι μπασιστες) , οσο βελτιωνουμε την τεχνικη μας(οσο πιο δυσκολα πραγματα καταφερνουμε να παιξουμε θα ελεγα καλυτερα) τοσο πιο πισω στις δεκαετιες αναγκαζομαστε να κυλαμε για να ανακαλυψουμε τα μυστικα των παλιων που επαιζαν "παπαδες". Λες και για καποιον λογω οσο αναπτυσοταν η μοντερνα μουσικη , το μπασο εφθινε....
Αυτα...(αν καποιος θελει να αναπτυξει αυτο το θεμα, η κυριως, εαν εχει τις απαντησεις που ζηταω, θα ειμαι πολυ καλος ακροατης του...) !!! σνιφ!