Alex, με γειά η Vintage. Πανέμορφη κιθάρα, και ειδικά το flame είναι εξαιρετικό. Δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι πρόκειται για όργανο των 250 Eυρώ.
Γράψε και τις πρώτες εντυπώσεις σου όταν μπορέσεις... 
238€ για την ακρίβεια... Από την στιγμή που την πήρα βλέπω την ακριβύναν κατα 8 λίρες
Οι εντυπώσεις, πολύ θετικές. Ένα όργανο κρίνεται από
1) Το playability
2) Toν ήχο
3) Την ομορφιά
4) Και την ποιότητα κατασκευής.
Στα 3 πρώτα, η V100 πιάνει άριστα. Κάποιοι ίσως να θεωρήσουν μείον στον τομέα playability το μεγάλο βάρος (4.000gr η American Standard Strat μου και 4.450 η V100) αλλά εγώ, σαν bedroom rocker που δεν παίζω και πολύ όρθιος, το θεωρώ μάλλον θετικά γιατί, προσωπικά πιστεύω, βοηθάει στο sustain. Γενικά την βρήκα πολύ ευκολόπαικτη κιθάρα, και τολμώ να πω (φωτιά θα πέσει να με κάψει) με βόλεψε περισσότερο από την Strat. Όσον αφορά τον ήχο, μετά και από την αλλαγή στα ηλεκτρικά που έκανα ->
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=84364.msg671009#msg671009η κιθάρα είναι "μέλι". Ιδιαίτερα με την αντικατάσταση των 0.047 πυκνωτών με 0.022, το όργανο "ανέπνευσε" πολύ καλύτερα. Αυτός δε, ο neck μαγνήτης έχει απίστευτο ήχο. Πριν την αλλαγή των ηλεκτρικών σκεφτόμουν να τους αλλάξω αλλά τώρα, με τίποτα. Και να φανταστεί κανείς ότι τους βρίσκεις καινούργιους με $40.
Τώρα όσον αφορά την ποιότητα κατασκευής, φαίνεται ότι κάποια πράγματα γίναν βιαστικά και περάσαν από το Quality control του εργοστασίου ενώ δεν θα έπρεπε. Αρχίζοντας από το headstock και κατεβαίνοντας, απαριθμώ:
1) Τα Wilkinson Deluxe tuners. Έχουν όλα διαφορετικό μήκος λαιμού. Τα μέτρησα με παχύμετρο και το μήκος ανάμεσα στο casing και στο "κοκκάλινο" μέρος, ποικίλει από 9,5mm μέχρι 11,6mm. Με αποτέλεσμα αν κάποιος δει το headstock από μπροστά προσεκτικά να δει ότι δεν είναι όλα in-line. Άλλαξα θέση σε μερικά ώστε τουλάχιστον αυτά που περίπου έχουν ίδιο μήκος να είναι αντικρυστά. Επίσης, ακόμα πιο κατακριτέο είναι το γεγονός ότι το tuner της μικρής Ε είναι βιδωμένο ελάχιστα στραβά με αποτέλεσμα να φαίνεται ότι ξεφεύγει από την ευθεία όταν κοιτάς το Headstock από πίσω.
2) Το nut, αν και σχετικά καλής ποιότητας, ήταν βαλμένο ελάχιστα προς τα αριστερά, και το εξέχων κομμάτι κομμένο με ξυράφι, ενώ από την δεξιά πλευρά αντίστοιχα, υπήρχε ένα κενό/σκαλοπατάκι, μεγέθους τρίχας βέβαια, αλλά υπαρκτό.
3) Το σημείο κόλησης του λαιμού με το σώμα, από την μεριά του cutaway, είναι λίγο "βιομηχανικής αισθητικής" οπτικά. Λίγο τσαπατσουλιά.Ευτυχώς δεν νιώθει το χέρι κάποια ανωμαλία ή εξόγκωμα αλλά το σημείο που τα δέσανε δεν είναι και ότι καλύτερο,
4) Το πρώτο πράγμα που μου χτύπησε το μάτι πριν καν βγάλω την κιθάρα από την ζελατίνα της ήταν μια μικρή φουσκάλα που έχει παγιδευτεί κάτω από το βερνίκι ακριβώς στην κορυφογραμμή του cutaway. Απαράδεκτο. Επίσης σε ένα σημείο του binding του σώματος, ξεφεύγει λίγη άσπρη μπογιά μεγέθους τρίχας. Προφανώς δεν είναι binding αλλά painting, τι να πεις.
5) Η κεντρική βίδα του pickguard ήταν αρκετά μεγάλη ώστε, προφανώς μετά από ελαφριά πίεση, να ακουμπήσει το ξύλο από κάτω και να κάνει ένα σημαδάκι στο βερνίκι.
6) Οι βίδες των πλαισίων των μαγνητών (pickup rings screws) μετά το πρώτο βγάλε-βάλε, χάλασαν οι εγκοπές των κεφαλών τους.
7) Υπάρχουν "ατυχείς" τρύπες, ευτυχώς σε σημεία που δεν φαίνονται. πχ κάτω από το pickup ring του bridge, υπάρχει μια τρύπα στο πλαίσιο δίπλα από την κανονική τρύπα της βίδας.
8 ) Κάποιες βίδες είναι στραβά χωμένες μέσα στο σώμα. Ιδιαίτερα η μία από τις 4 που κρατάνε το jackplate, είναι σαν να μπήκε εντελώς στραβά.
Γενικά, μετά από προσεκτική παρατήρηση, σου δίνεται η εντύπωση ότι η κιθάρα συναρμολογήθηκε με βιασύνη.
Από την άλλη, έχει πολύ καλό fretwork Που βοηθάει στο playability, και πολύ καλά βαλμένα inlays στην ταστιέρα. Καθόλου κενό στα όριά τους, σε αντίθεση με μια epiphone les paul ενός φίλου που είχα δει κάτι καφρίλες.
Αλλά για 238€ νομίζω ότι ο ήχος και η ευκολία στο παίξιμο, σε κάνει να τα ξεχνάς όλα αυτά. Γενικά δεν το μετάνιωσα καθόλου, απλά αν είχαν προσέξει και 2-3 πραγματάκια η κιθάρα θα ήταν τέλεια.
