δεν είμαι ο μοναδικός ποθ γράφω έτσι αλλά τέλοσπαντων δεν είναι δικαιολογία αυτή. Θα προσπθήσω να γράφω καλύτερα. Όμως το πως γράφω γείτονα μαρουσιότη δεν έχει καμία σχέση με τους τάχα αντιχριστιανικούς αγώνες μου
εντάξει βασιλιά των ζώων???
Μια χαρά γράφεις, φιλαράκι, μη μασάς.
Η ουσία είναι εκείνη που μετράει, όχι η φόρμα.
Παρ’ όλα αυτά, επειδή η γλώσσα δεν είναι απλώς ένας κώδικας επικοινωνίας, αν θες, μπορείς να ασχοληθείς, διαβάζοντας, με την βελτίωση της γραπτής διατύπωσης της σκέψης σου.
Θα μπορέσεις, έτσι, να γίνεις πιο ακριβής και να εκφράζεσαι καλύτερα.
Θα γλυτώσεις κι από την κριτική μερικών αμετανόητων φορμαλιστών, που επιμένουν να εστιάζουν στα «κουτάκια» της σκέψης.
Αλλά, η «αλειθοια», όπως και να την γράψεις, αλήθεια παραμένει.
Τώρα, επί του προκειμένου, άκου τι νομίζω εγώ:
Όταν η συζήτηση αφορά σε θέματα Πίστης, τότε ο ορθολογισμός περιττεύει.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει και τον κάνει να αισθάνεται καλύτερα.
Αλλά, όταν η συζήτηση αφορά στην ιστορικότητα ενός προσώπου, ή ενός γεγονότος, τότε αναφερόμαστε
στην επιστήμη της ιστορίας. Και, όπως κάθε επιστήμη, έτσι κι ιστορία έχει μια συγκεκριμένη μεθοδολογία, μια επιστημολογία, στην οποία η θρησκευτική πίστη περιττεύει απολύτως.
Η μόνη «ιστορική» πηγή, που «αποδεικνύει» την ιστορικότητα του Ιησού, είναι τα Ευαγγέλια.
Με την διαφορά πως τα Ευαγγέλια δεν θεωρούνται, ούτε είναι, σε καμιά περίπτωση, ιστορικά κείμενα.
Και κάτι ακόμη: η Πίστη, και κάθε πίστη, είναι δώρο. Η αμφιβολία, που γεννά την επιστήμη, είναι βάσανος.
Αλλά «Διπλές Αλήθειες» δεν υπάρχουν.Ή επιλέγεις να πορευθείς συντροφιά με την βάσανο της αμφιβολίας, ή επιλέγεις την μακαριότητα του δρόμου της Πίστης.
