Παρακαλώ να λείπουν οι αντιπαραθέσεις επί προσωπικού. Μπορείτε κάλλιστα να αναφέρεστε σε καταστάσεις γενικολογώντας και όχι μιλώντας για μεμονωμένα άτομα (εκτός αν αυτά άλλαξαν την ιστορία).
Θυμήθηκα τώρα τον Τσε Γκεβάρα που αναφέρθηκε, ο οποίος παράτησε την άνετη ζωή του για να γυρίσει την νότια αμερική και να βοηθήσει τον κόσμο που είχε ανάγκη, με τις ιατρικές γνώσεις του και τις οργανωτικές του ικανότητες. Γι'αυτό έγινε ο ήρωας όλων των χωρών αυτών, και όχι μόνο. Αν μονάχα πετούσε πέτρες για να σπάει τζάμια, δεν θα έφτανε εκεί που έφτασε.
http://el.wikipedia.org/wiki/Ερνέστο_Τσε_Γκεβάρα Βέβαια, άλλες εποχές και άλλες ανάγκες τότε: Πάλευε ενάντια σε δικτατορίες. Όμως ακόμα και στην σημερινή εποχή, στην Ελλάδα, με την λίγο ή πολύ δημοκρατία μας, πάντα υπάρχει χώρος για κοινωνικές δράσεις, για τους συνανθρώπους μας πρώτα απ'όλα. Οι επαναστατικές δράσεις, όπως έχω ξαναπεί, δεν έχουν την μαζική αποδοχή του λαού... ίσως γιατί περνάει σχετικά καλά, ίσως γιατί είναι κοιμισμένος. Αν πρόκειται για την δεύτερη περίπτωση, δεν θα ξυπνήσει με βόμβες μολότωφ και πέτρες εναντίον ενός αόρατου ιδεολογικού εχθρού και ενός ορατού και σάρκινου (αστυνομικοί-συνάνθρωποι). Και αν τελικά ο αστυνομικός είναι όργανο του συστήματος, άλλο τόσο μπορεί να είναι ο γείτονάς μας, οι γονείς μας, και εμείς οι ίδιοι. Γι'αυτό λέω/λέμε ότι το "σύστημα" πολεμιέται καλύτερα "εκ των έσω". Η αλλαγή θα έρθει μέσα μας, στο οικογενειακό περιβάλλον, στον κοινωνικό μας περίγυρο, κ.ο.κ. Τελικά, όλο το "σώμα" του συστήματος θα συγχρονιστεί και να κινηθεί προς την κατεύθυνση που αυτό θέλει, και η "κεφαλή" αναγκαστικά θα ακολουθήσει. Ενώ αν κινηθεί ένα "δαχτυλάκι" μόνο, το πολύ πολύ να ξύσει κάπου που έχει φαγούρα.
Από την άλλη, δεν μπορώ να πω ότι κατακρίνω την επαναστατούσα νεολαία. Μακάρι όλοι να παλεύουμε για το καλύτερο. Όμως η αναζήτηση του βέλτιστου τρόπου για την επίτευξη του καλύτερου είναι μια "τέχνη" σε μια αέναη διαδικασία (μιας και οι συνθήκες πάντα αλλάζουν). Για μένα πάντως, για παράδειγμα, ένα αυτοδιαχειριζόμενο στέκι προσφέρει πολλά περισσότερα από μια σπασμένη βιτρίνα, και μπράβο σε αυτούς (αναρχικούς ή μη) που οργανώνουν τέτοια στέκια.
Για αυτό που αναφέρει ο
KgSoloman5000 στην
Απάντηση #2528, περί παραγωγής, κατανάλωσης, μεσαζόντων, καταστροφής περιβάλλοντος και ανθρώπων, δείτε το πολύ καλό βιντεάκι:
www.storyofstuff.com(όμως φεύγουμε πολύ από το θέμα μας)