Αφού λοιπόν διάβασα όλες τις απαντήσεις που μπήκαν μετά από την τελευταία δική μου (ουφ, επιτέλους...) επιτρέψτε μου να κρατήσω αυτό: Η παιδεία δεν αλλάζει με μια κατάληψη αλλά με μια καλύτερη κυβέρνηση.. Όμως οι μαθητές δεν ψηφίζουν, γνωστό.. Ας κρατήσουν λοιπόν τις ιδέες και όταν έρθει η ώρα ας πράξουν τα δέοντα..
δεν ξερω αν η παιδεια αλλαζει με μια καταληψη αλλα η αγωνιστικοτητα και οι πιεσεις που ασκει ειναι σιγουρα αξιοσημειωτες.το γεγονος οτι δεν ψηφιζουν οι μαθητες δεν τους αποκλειει απο την πολιτικη δραση.η πολιτικη δραση φιλε μ δεν ειναι μονο η ψηφος.
Λοιπόν, επειδή το σχόλιο περί καλύτερης κυβέρνησης και παιδείας ήταν δικό μου, οφείλω να κάνω μια παρατήρηση.. Όσο και να διαφωνούν μερικοί, η παιδεία δεν είναι από τα πράγματα που διαμορφώνονται στους δρόμους και στα οδοφράγματα.. Θέλει συντονισμένο σχεδιασμό, παράθεση πολλών απόψεων, γνωμοδότηση από αυθεντίες του θέματος και γενικά ανοικτομυαλιά.. Ο όχλος δεν μπορεί να το κάνει αυτό.. Ο όχλος μπορεί να ρίξει μια κυβέρνηση, ένα καθεστώς, να ταρακουνήσει, αλλά μέχρι εκεί.. Εκτός βέβαια, αν συμβούν καταστάσεις τύπου Οκτωβριανής Επανάστασης αλλά με το φραπέ στο ένα χέρι και το Wii χειριστήριο στο άλλο δεν νομίζω να γίνεται τίποτα..
Παιδιά, ειλικρινά σας χαίρομαι όταν μιλάτε για επαναστάσεις γιατί και εγώ τα ίδια πράγματα οραματιζόμουν λίγα χρόνια πίσω.. Όμως για να σταθεί μια επανάσταση πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες.. Τι εννοώ συνθήκες; Απαριθμώ μερικές..
1) Πραγματική απόκλιση μεταξύ των τάξεων.. Παλιότερα υπήρχαν οι τσιφλικάδες, οι μεγάλοι εμποροβιομήχανοι, η αριστοκρατία.. Ο landlord διακρινόταν από μακριά έναντι όλων των άλλων κατοίκων ενός χωριού από μια σειρά πράγματα (ρουχισμός, συμπεριφορά, απομόνωση).. Σήμερον ημέρα, η απόκλιση των τάξεων υπάρχει (πλέον οι τσιφλικάδες έχουν αντικατασταθεί από τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους τραπεζίτες) αλλά δεν είναι εύκολα διακριτή όταν όλοι μας αγοράζουμε ακριβά ρούχα γνωστών μαρκών και σχεδιαστών και συχνάζουμε στο Guzel γιατί εκεί θα πετύχουμε τον Πέτρο τον Κόκκαλη..
2) Την ύπαρξη κάποιου ζωτικού ζητήματος κοινωνικής αντιπαράθεσης.. Η παιδεία μπορεί να είναι σημαντικότατη αλλά δεν είναι ζωτικής σημασίας.. Τις εποχές των μεγάλων επαναστάσεων πέθαινε κόσμος από ασιτεία σε καθημερινή βάση, δεν υπήρχε κράτος δικαίου, η αγανάκτηση ήταν έκδηλη.. Σήμερον ημέρα, υπάρχουν οι άστεγοι, αλλά από ασιτεία (εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις) δεν πεθαίνει κόσμος..
3) Το κοινωνικό βάρος του προλεταριάτου.. Εκείνες τις εποχές της βιομηχανικής επανάστασης, δημιουργούνταν μια καινούργια τάξη, εκείνη των εργατών, η οποία σιγά-σιγά συσπειρώθηκε.. Σήμερα, δεν υπάρχει ενωμένο προλεταριάτο όταν οι μισοί εργάτες είναι Έλληνες και οι άλλοι μισοί Αλβανοί, Ρουμάνοι, Πολωνοί και Πακιστανοί..
Θα μπορούσαμε να μιλάμε με τις ώρες γι'αυτά τα θέματα, αλλά σέβομαι ότι το forum είναι μουσικό..
Ένα από τα (αρκετά ίσως) πράγματα που δεν μας μαθαίνουν στα σχολεία και στις σχολές είναι η επανάσταση του 1848.. Εγώ την "πέτυχα" τυχαία διαβάζοντας ένα βιβλίο του Hobsbaum.. Πρόκειται για μια πολύ συγκινητική ιστορία διότι άνθρωποι από διαφορετικές χώρες της Ευρώπης, χωρίς ΜΜΕ και καμιά απολύτως πληροφόρηση, επαναστάτησαν κατά των κυβερνήσεων τους
ταυτόχρονα.. Τι θέλω να πω με αυτό; Οι επαναστάσεις ωριμάζουν μόνο αν υπάρχουν οι συνθήκες.. Το 1848 υπήρχαν.. Τώρα δεν υπάρχουν..
Οπότε ως κατακλείδα, αντιπαρέρχομαι το σχόλιο περί πολιτικής δράσης.. Δυστυχώς, σήμερα, εναλλακτική της ψήφου πολιτική δράση νοείται μόνο ως τα τραπεζάκια στις σχολές και οι κλαδικές των κομμάτων στα οποία συμμετέχουν άτομα με την πεποίθηση ότι αν βγει το κόμμα τους θα βολευτούν κάπου στο δημόσιο..
Αν υπάρχει κάποιο άλλο είδος πολιτικής δράσης (η οποία να επιφέρει αποτελέσματα) ας τεθεί.. Και σας προλαβαίνω, οι απεργίες 2-3 μερών δεν δημιουργούν πλέον καμία αίσθηση στις "χονδρόπετσες" κυβερνήσεις μας ενώ οι μεγαλύτερες απεργίες κρίνονται παράνομες και καταχρηστικές.. Το ίδιο και οι πορείες.. Και για να κλείσω κυκλικά, η παιδεία δεν αλλάζει με 10 καταλήψεις, 5 αποχές και 2 συλλαλητήρια..