Ασφαλιστικο

[m@ster k@frer]

Αν μπορούσε ακόμα και τώρα να βρεθεί μια φόρμουλα που θα κατέστειε τον δημόσιο υπάλληλο ανταγωνιστικό και δουλευταρά δεν θα την προτιμούσες από το να ξεπουληθούν όλα στους ιδιώτες;

Δε νομίζω. Έχω ξαναπεί πως αν δεν έχεις ως σκοπό το κέρδος και παίζεις με λεφτά, το πιθανότερο είναι να τα χάσεις.

Ο δημόσιος υπάλληλος έχει ενα "ταβάνι". Τις περισσότερες φορες ξέρει πως ότι και να κάνει θα φτάσει μέχρι ένα σημείο Α. Οπότε απολύτως φυσιολογικά και αναμενόμενα δεν καίγεται και τόσο.
Δημόσιος υπάλληλος και ανταγωνιστικός/δουλευταράς είναι δύσκολο μέχρι αδυνατο. Μια πλάνη στην ουσία.
Γιατί για να εισαι ανταγωνιστικος και δουλευταρας πρεπει να αναμενεις κερδος αργοτερα απο την δουλεια σου, με καποια μορφή. Ο δημόσιος υπαλληλος τις περισσοτερες φορες ξερει ότι μια ζωη θα ειναι περίπου στα ιδια, οπότε και αράζει.

Βασικα ο δημοσιος υπαλληλος αραζει επειδη δεν εχει κανεναν πανω απο το κεφαλι του να τον "βουρδουλιαζει", ειναι σιγουρος για τη θεση του και ξερει οτι δεν τον κουναει κανεις και οχι για τον λογο που λες....

Η μαλλον πολυ λιγοτερο για τον λογο που λες...

[The Boss]

Χωρίς κίνητρο, είναι αναμενόμενο να μην κάνεις τίποτα, ειτε με βουρδουλα ειτε χωρίς.
Και βούρδουλα να έχεις, απλώς θα ψάχνεις ευκαιρία για λούφα.
Παλι προβληματική κατασταση δηλαδή.

[m@ster k@frer]

Χωρίς κίνητρο, είναι αναμενόμενο να μην κάνεις τίποτα, ειτε με βουρδουλα ειτε χωρίς.
Και βούρδουλα να έχεις, απλώς θα ψάχνεις ευκαιρία για λούφα.
Παλι προβληματική κατασταση δηλαδή.

Δηλαδη συγγνωμη....
Τωρα προσπαθεις να μου πεις οτι ολοι οι ανθρωποι που ειναι αποδοτικοι στη δουλεια τους,το κανουν επειδη προσπαθουν να ανελιχθουν, με σκοπο δηλαδη μια επικειμενη προαγωγη........?

Συγγνωμη αλλα εισαι λαθος εδω...
Οι περισσοτεροι ανθρωποι σημερα δουλευουν γιατι εχουν αναγκη τα χρηματα, οσα και αν ειναι αυτα....
Και εκτος δημοσιου ειναι αναγκασμενοι να κανουν τη δουλεια τους καλα γιατι μπορει ανα πασα στιγμη να απολυθουν.
(Αυτος ειναι ο βουρδουλας και ο "φοβος" του εργοδοτη)




ΥΓ: επειδη το ξεχασα πριν +1 στον faser

[MACMISIAS]

Ενα αρθρο για οσους εχουν ψευδαισθησεις περι δωρεαν υγειας, παιδειας κ.λ.π. !!
Καιρος να συνειδητοποιησουν σιγα σιγα οτι τιποτα δεν ειναι δωρεαν.

Ελεύθερος Τύπος 20/06/2008

Πανάκριβη η δωρεάν Υγεία - Παιδεία
 
Η διατροφή, το ενοίκιο και τα κοινόχρηστα μπορεί να αποσπούν το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων των νοικοκυριών στην Ελλάδα, αλλά οι ελληνικές οικογένειες έχουν ρεκόρ δαπανών σε σχέση με τα άλλα κράτη μέλη στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας.

Οπως προκύπτει από τα στοιχεία για τις καταναλωτικές δαπάνες των νοικοκυριών που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Eurostat, το 2005 το 8,3% των εισοδημάτων μιας ελληνικής οικογένειας πήγαινε σε δύο τομείς που θεωρητικά καλύπτονται από το κράτος, την Υγεία και την Παιδεία.

Οι δαπάνες για την υγεία έφταναν το 5,9% του προϋπολογισμού μιας οικογένειας, που ήταν το δεύτερο ψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. των 15 «παλαιών» κρατών-μελών, μετά την Πορτογαλία (6,1%).

Στην Παιδεία η χώρα μας έχει το ρεκόρ δαπανών με το 2,4% του οικογενειακού εισοδήματος, όταν στα περισσότερα κράτη μέλη οι δαπάνες κινούνται κάτω του 1%.

Το 2005 ένα ελληνικό νοικοκυριό δαπανούσε το 18,9% του εισοδήματός του στη διατροφή (μαζί με ποτά και τσιγάρα), το 7% στην ένδυση και υπόδηση και το 30,2% στο σπίτι (ενοίκιο - κοινόχρηστα). Συνολικά το 61% των δαπανών αφορούσε τους τρεις παραπάνω τομείς. Είναι, όμως, προφανές ότι σήμερα το προαναφερόμενο ποσοστό έχει αυξηθεί κατακόρυφα, δεδομένου ότι το 2005 οι τιμές του πετρελαίου και των πρώτων υλών ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, δηλαδή η ακρίβεια δεν είχε κάνει την εμφάνισή της.

Tα στοιχεία της Eurostat επιβεβαιώνουν τις πολύ μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των χωρών-μελών στο κόστος διατροφής. Για παράδειγμα, η διατροφή αντιπροσωπεύει για τους Γερμανούς μόνο το 12,9% του εισοδήματός τους, για τους Ολλανδούς το 12,6%, τους Σουηδούς το 12,4%, τους Βρετανούς το 12,3% και τους Λουξεμβούργιους μόνο το 11%.

Αυτό εξηγείται από τους υψηλότερους μισθούς, αλλά και από τον έντονο ανταγωνισμό που επικρατεί στις αγορές αυτές μεταξύ των μεγάλων αλυσίδων. Η Ελλάδα υστερεί και στους μισθούς, αλλά και στον ανταγωνισμό.

Ενδεικτικό της στενότητας που έχουν τα ελληνικά νοικοκυριά είναι και το γεγονός ότι οι δαπάνες για διασκέδαση και πολιτιστικές εκδηλώσεις είναι οι χαμηλότερες στην Κοινότητα, αφού δεν ξεπερνούν το 4,2% του προϋπολογισμού.

Χαμηλότερες σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους είναι οι δαπάνες για τις μεταφορές (10,4% του προϋπολογισμού), ενώ οι δαπάνες εξόδου (εστιατόρια, ξενοδοχεία) απορροφούν στην Ελλάδα το 9,3% του προϋπολογισμού.

Επιτρέψτε μου μερικές σκέψεις πάνω στο άρθρο και όχι σε αντιπαράθεση με κανέναν...
Για να μπορέσω να συγκρίνω το εάν η ιδιωτική εκπαίδευση και υγεία είναι καλύτερη από τη δημόσια για την τσέπη μου,θα ήθελα μία μελέτη η οποία θα μου απαντούσε στο εξής απλό.Εφ'όσον το 8.3% των Ελληνικών νοικοκυριών πηγαίνει στη παιδεία και την υγεία ,παρ'όλο που τα παραπάνω αγαθά προσφέρονται και από το Δημόσιο,πόσο θα ήταν αυτό το ποσοστό εάν η παιδεία και η υγεία ήταν αποκλειστικά ιδιωτικά αγαθά.Αν κάποιος μου πει,εξηγώντας μου αναλυτικά, ότι θα ήταν 5% για παράδειγμα ,θα το δεχόμουν.Αυτή τη στιγμή όμως δεν γνωρίζω.Επίσης ισχύει και το εξής.Όσο και να ιδιωτικοποιηθούν τα παραπάνω αγαθά,πάντοτε θα πρέπει να υπάρχει και ένα κομμάτι δημόσιας παιδείας και υγείας για τους άπορους συμπολίτες  μας.Οπότε απόλυτη ιδιωτικοποίηση ,δεν νομίζω ότι μπορεί να υφίσταται....
Εδώ μπαίνει επίσης για ακόμα μία φορά το θέμα του ανταγωνισμού στην ελεύθερη αγορά.Όπως αναφέρεται στο άρθρο τα Ελληνικά νοικοκυριά ,ξοδεύουν το 18.9% για διατροφή (το περισσότερο στην Ευρώπη) ,λόγω του ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός ,ανάμεσα στις μεγάλες αλυσίδες όπως στο εξωτερικό.Όμως και στην Ελλάδα υπάρχουν τέτοιες ξένες μεγάλες αλυσίδες ,που δεν χρειάζετε να αναφέρω εδώ γιατί είναι γνωστές σε όλους και δεν χρειάζονται τη δική μου διαφήμιση,οι οποίες δεν νομίζω να έχουν κάνει τίποτα για να ρίξουν τις τιμές των προιόντων ,αλλά μάλλον το αντίθετο.Μάλλον λειτουργούν ως καρτέλ, με την ανοχή των Ελληνικών κυβερνήσεων.Οπότε συμπερασματικά ,το πρόβλημά μας δεν είναι τα συστήματα αλλά οι κυβερνήσεις και η νοοτροπία.Είτε λοιπόν έχεις "ελεύθερη αγορά",είτε "παρεμβατική",το πρόβλημα βρίσκεται στους διαχειριστές της κατάστασης και όχι στους οικονομολόγους και τις θεωρίες τους.Τελικά μάλιστα ,ευτυχώς που στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα αρκετά εναπομείναντα δημόσια αγαθά,γιατί με τους κυβερνώντες που έχουμε τα τελευταία 27 χρόνια το "περίφημο", "όριο της φτώχειας",θα είχε φτάσει όχι στο 20% που είναι περίπου τώρα αλλά στο 60%!Ευτυχώς λοιπόν που υπάρχει ακόμα "μπόλικο" δημόσιο και αυτό το λέει ένας πολίτης που από ότι θα έχουν καταλάβει πολλοί φίλοι εδώ μέσα ,ουδεμία σχέση δεν έχει με κομμουνιστικές ή άλλες αριστερές αντιλήψεις περί οικονομίας...Σε αντίθεση βέβαια με το κοινωνικό μέρος ,στο οποίο ταυτίζομαι σε πάρα πολλά με την ελληνική αριστερά.

[YmiRLinG]

Χωρίς κίνητρο, είναι αναμενόμενο να μην κάνεις τίποτα, ειτε με βουρδουλα ειτε χωρίς.
Και βούρδουλα να έχεις, απλώς θα ψάχνεις ευκαιρία για λούφα.
Παλι προβληματική κατασταση δηλαδή.

Αν κινητρο ειναι μονο τα λεφτα... ΒΕβαια για σενα το μοναδικο κινητρο που μπορει να υπαρξει ποτε στον κοσμο ειναι τα λεφτα και τιποτα αλλο. Θεωρεις εξ ορισμου φυσικο, ενα δημιουργημα του ανθρωπου. Νταξει, δεν εχω κατι να συζητησω αφου μονο αναρχικες ιδεολογιες και θεωριες θα αναπτυξω τις οποιες απο οτι καταλαβαινω δεν μπορεις να κατανοησεις δεδομενου οτι εχεις για θεο σου το χρημα. Αλλοι παραγοντες απο οτι καταλαβαινω οπως ο ανθρωπος και οι αναγκες του δεν μπαινουν στην μεση. Τι να πεις... αφου ακομα υπαρχουν τετοιες αποψεις...

[faser]

Αν μπορούσε ακόμα και τώρα να βρεθεί μια φόρμουλα που θα κατέστειε τον δημόσιο υπάλληλο ανταγωνιστικό και δουλευταρά δεν θα την προτιμούσες από το να ξεπουληθούν όλα στους ιδιώτες;

Δε νομίζω. Έχω ξαναπεί πως αν δεν έχεις ως σκοπό το κέρδος και παίζεις με λεφτά, το πιθανότερο είναι να τα χάσεις.

Ο δημόσιος υπάλληλος έχει ενα "ταβάνι". Τις περισσότερες φορες ξέρει πως ότι και να κάνει θα φτάσει μέχρι ένα σημείο Α. Οπότε απολύτως φυσιολογικά και αναμενόμενα δεν καίγεται και τόσο.
Δημόσιος υπάλληλος και ανταγωνιστικός/δουλευταράς είναι δύσκολο μέχρι αδυνατο. Μια πλάνη στην ουσία.
Γιατί για να εισαι ανταγωνιστικος και δουλευταρας πρεπει να αναμενεις κερδος αργοτερα απο την δουλεια σου, με καποια μορφή. Ο δημόσιος υπαλληλος τις περισσοτερες φορες ξερει ότι μια ζωη θα ειναι περίπου στα ιδια, οπότε και αράζει.

Κοίταξε, διαφωνώ στο ότι στο δημόσιο δεν μπορείς να ανελιχθείς.. Εφόσον υπάρχει αξιοκρατία, μπορείς να ξεκινήσεις σαν απλός υπάλληλος σε μια περιφερειακή μονάδα μιας ΔΕΚΟ για παράδειγμα, μετά αν είσαι αποδοτικός, να γίνεις διευθυντής αυτής της περιφερειακής μονάδας, μετά περιφερειάρχης και με τα πολλά να γίνεις και στέλεχος της ΔΕΚΟ σε διοικητικό επίπεδο.. Φτάνει να έχεις όρεξη για δουλειά..

Από την άλλη, η αντιπαραβολή μεταξύ συνθηκών εργασίας δημοσίου τομέα και ιδιωτικού τομέα έγινε από την πλευρά μου για να δείξω ότι αν αντιμετωπισθούν κάποια προβλήματα του δημοσίου, είναι πολύ καλύτερα για κάποιον να γνωρίζει ότι δεν θα απολυθεί με την πρώτη στραβή/λάθος που θα γίνει (έχω δει να απολύεται υπάλληλος στις 31/12!!!), ότι δεν θα δουλεύει παραπάνω από 8ωρο ή αν το κάνει να πληρώνεται υπερωρίες, ότι θα παίρνει τα επιδόματα που δίνονται στο δημόσιο και απλά στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχουν (παίρνει κανένας ιδιωτικός υπάλληλος επίδομα Η/Υ;) και άλλα πολλά.. Θα συμφωνήσω με m@ster k@frer ότι πολλές φορές το κίνητρο δεν είναι μόνο το κέρδος αλλά επιπροσθέτως υπάρχουν πάρα πολλοί ανάμεσα μας που δουλεύουν αφενώς για τα προς το ζην και αφετέρου επειδή είναι δημιουργικοί από την φύση τους και τους αρέσει αυτό που κάνουν.. Με λίγα λόγια, η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν είναι πανάκεια, απλά έχουμε καταντήσει το δημόσιο τομέα ρουσφετολόι και πάρεργο..

[MACMISIAS]

Για να είσαι "δουλευταράς",πρέπει να το έχεις μέσα σου...Εγώ προσωπικά έχω γνωρίσει άτομα που είναι στο Δημόσιο και δουλεύουνε πάρα πολύ περισσότερο από άλλα που είναι στον ιδιωτικό τομέα.Όσο για το ρουσφέτι,μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε πως έχει περάσει και στον ιδιωτικό τομέα...Μάλιστα τα τελευταία χρόνια,το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των "στρατιών" των ανέργων ,που περνάνε από τα πολιτικά γραφεία ,δεν διοχετεύονται στο Δημόσιο,αλλά σε ιδιωτικές επιχειρήσεις,όπως εταιρείες security,super market,εταιρείες και εργοστάσια με τα οποία "συνεργάζεται" ο κάθε πολιτευτής.Τέλος να αναφέρω και κάτι τελευταίο.Το ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι,έχουνε καταφέρει να παίρνουν κάποια επιδόματα ,που δεν παίρνουν οι ιδιωτικοί ,δεν θα έπρεπε να είναι λόγος ζήλειας ή ανταγωνισμού...Θα έπρεπε να είναι αιτία διεκδικήσεων και πάλης εκ μέρους των ιδιωτικών υπαλλήλων.Δεν είναι οξύμωρο ,το ότι ,ενώ οι δημόσιοι έχουν καταφέρει τα "σωστά" και τα "αυτονόητα"και έχουν "ανοίξει" τον δρόμο ,οι υπόλοιποι να τους μέμφονται για αυτό και ουσιαστικά να ζητούν με τον τρόπο τους όλα αυτά να καταργηθούν για όλους;Γιατί εκεί θα φτάσουμε...
Οι δημόσιοι υπάλληλοι και το δημόσιο κατ'επέκταση ,το "φθονούνε" και το θέλουνε ταυτόχρονα οι περισσότεροι ,ακριβώς λόγω της μονιμότητας.Ούτε οι αμοιβές είναι σπουδαίες ,ούτε οι συνθήκες εργασίας διαφέρουν τόσο πολύ.Σε όλα αυτά μάλιστα αν προσθέσουμε και το ότι είναι η μοναδική τάξη εργαζομένων ,που δεν μπορεί να "κρύψει" απολύτως τίποτα από την εφορία,τότε πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή η "μάχη" εναντίον του δημοσίου από το 1990 και μετά,είναι ξεκάθαρα ένα "ενορχηστρωμένο" σχέδιο ,για το ξεπούλημα στους ιδιώτες ,όλων των δημοσίων περιουσιακών στοιχείων.Δηλαδή με λίγα λόγια,της δικής μας περιουσίας...

[The Boss]

Αλλοι παραγοντες απο οτι καταλαβαινω οπως ο ανθρωπος και οι αναγκες του δεν μπαινουν στην μεση. Τι να πεις... αφου ακομα υπαρχουν τετοιες αποψεις...

Οι "αλλοι παραγοντες" δεν εχουν να κανουν με το οικονομικο συστημα. Είναι εκτός θέματος.
Το οικονομικο συστημα (και όχι το κοινωνικό) κρινεται με το πόσα σου προσφέρει, τι αγοραστική δύναμη έχεις ως πολίτης κ.λ.π.
Η αναρχική σου ιδεολογία που δε θα έχει χρηματικές μονάδες και όλα τα παρελκόμενα, θα σε απογοητεύσω ίσως, αλλά μάλλον δεν θα τη δουν ούτε τα τρισέγγονά σου.
Για πράγματα που είναι στη σφαίρα του απίστευτα μακρυνού μέλλοντος (και πιθανότατα και του αδυνάτου), δε βρίσκω νόημα να αφιερώνω πολύ χρόνο. Προτιμώ να ασχολούμαι με τα θέματα αυτής της ζωής.


Όσο για το κίνητρο. Τις περισσότερες φορές φυσικά και είναι το κέρδος. Ποιος απο εσάς θα απέρριπτε μεγαλύτερο εισόδημα? Νόμιζα ότι και οι αριστεροί ακόμα, αυτό ζητάνε, μεγαλύτερους μισθούς κ.λ.π., κάνω λάθος;


Στην Ελλαδα η εννοια "νεανική επιχειρηματικότητα" είναι άγνωστη. Και οι νέοι ζουν με το όνειρο να βρουν μια θεσούλα στο δημόσιο και τέλος.
Απο εκεί και πέρα, για μένα είναι άξιοι της μοίρας τους.

[profsokin]

Στην Ελλαδα η εννοια "νεανική επιχειρηματικότητα" είναι άγνωστη. Και οι νέοι ζουν με το όνειρο να βρουν μια θεσούλα στο δημόσιο και τέλος.
Απο εκεί και πέρα, για μένα είναι άξιοι της μοίρας τους.

Αυτό γενικά το έχω ξανακούσει ως άποψη, αλλά δεν μπορώ να πω ότι τη βρίσκω απαραιτήτως κακή.. Εννοώ ότι εγώ είμαι ένας τέτοιος νέος.. Δε μου αρέσει η δουλειά, χωρίς να είμαι τεμπέλης.. Μπορώ να δουλέψω όταν πρόκειται για πράγματα που με ενδιαφέρουν, όπως η κιθάρα (για να θυμόμαστε και λίγο ότι είμαστε σε κιθαριστικό φόρουμ), λογοτεχνία κλπ..
Κατά τα άλλα θέλω να βρω μια δουλειά η οποία να μην είναι απαιτητική, να μην είναι αγχωτική και να μην αποτελεί κύριο αλλά δευτερεύον ή ακόμη καλύτερα τριτεύον κομμάτι στη ζωή μου.. Δεν ξέρω αν είμαι πληγη στην οικονομία, απλά θέλω να δουλεύω για να ζήσω κι ως εκεί..

[Βραζίλης]

Τα επιχειρήματα (που υποτίθεται ότι δεν κατάλαβα) είναι τα ίδια που προτείνονται εδώ και δεκαετιες. Να φτιάξουμε το δημόσιο, να λειτουργεί σωστά κ.λ.π. κ.λ.π. κ.λ.π
Πόσες δεκαετίες θα χρειαστεί για να φτιαχτεί αυτό το δημόσιο Joevaicci?

Όταν πάψουν να τρώνε το δημόσιο χρήμα οι "γνωστοί άγνωστοι", ίσως μείνει αρκετό χρήμα για την οργάνωση του Δημοσίου, για την Υγεία, για την Παιδεία, κλπ. Μέχρι τότε, ο λαός θα ζει για να συντηρεί τους πολιτικούς και τα αφεντικά τους (μεγαλοεπιχειρηματίες).

Ή, αν τα πράγματα ήταν πιο βολικά για μας, θα μπορούσαμε να σπέρνουμε μίσος και διχόνοια σε λαούς, μετά να τοποθετούμε στρατιωτικούς και δικτάτορες για να σώσουν τον λαό από τον εαυτό του, μετά να οργανώνουμε πολέμους για να σώζουμε τους λαούς από τους κυβερνήτες που επιλέξαμε όταν πάψουν να μας (εξ)υπηρετούν, όλα αυτά βέβαια με αντάλλαγμα τον φυσικό (και όχι μόνο) πλούτο των χωρών αυτών. Έτσι θα'χουμε αρκετά λεφτά για να ζήσουμε το δικό μας όνειρο, κατά τα πρότυπα του "american dream".

Όσο για το κίνητρο. Τις περισσότερες φορές φυσικά και είναι το κέρδος. Ποιος απο εσάς θα απέρριπτε μεγαλύτερο εισόδημα?

Εγώ!
Είμαι στο Δημόσιο Τομέα για να έχω την ησυχία μου, την ψυχική μου υγεία, και για να μη με ξεζουμίζουν τα αφεντικά στον ιδιωτικό τομέα εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη μου για εργασία, με αυτές τις νέες "εκσυγχρονιστικές" συνθήκες εργασίας (ελαστικά ωράρια, ημιαπασχόληση, μείωση αποδοχών υπερωριών, κλπ), για το δικό τους υπερκέρδος, και με κίνδυνο να με πετάξουν σαν στιμμένη λεμονόκουπα όποτε γουστάρουν.

πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή η "μάχη" εναντίον του δημοσίου από το 1990 και μετά,είναι ξεκάθαρα ένα "ενορχηστρωμένο" σχέδιο ,για το ξεπούλημα στους ιδιώτες ,όλων των δημοσίων περιουσιακών στοιχείων.Δηλαδή με λίγα λόγια,της δικής μας περιουσίας...

Ακριβώς. Βέβαια, όλα αυτά τα έχουμε ξαναπεί. Κρίμα που αναλωνόμαστε ανακυκλώνοντας τα ίδια λόγια προσπαθώντας να εξηγήσουμε θέματα κοινής λογικής.

[Mrs Brightside]

Τα επιχειρήματα (που υποτίθεται ότι δεν κατάλαβα) είναι τα ίδια που προτείνονται εδώ και δεκαετιες. Να φτιάξουμε το δημόσιο, να λειτουργεί σωστά κ.λ.π. κ.λ.π. κ.λ.π
Πόσες δεκαετίες θα χρειαστεί για να φτιαχτεί αυτό το δημόσιο Joevaicci?

Όταν πάψουν να τρώνε το δημόσιο χρήμα οι "γνωστοί άγνωστοι", ίσως μείνει αρκετό χρήμα για την οργάνωση του Δημοσίου, για την Υγεία, για την Παιδεία, κλπ. Μέχρι τότε, ο λαός θα ζει για να συντηρεί τους πολιτικούς και τα αφεντικά τους (μεγαλοεπιχειρηματίες).

Respect!!!!!




Καλα τώρα είναι λογική το να πρέπει οι εργαζόμενοι να δουλεύουν κάτω απο τον φόβο για να είναι αποδοτικοί? Έλεος δλδ...

[Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood]

Καλα τώρα είναι λογική το να πρέπει οι εργαζόμενοι να δουλεύουν κάτω απο τον φόβο για να είναι αποδοτικοί? Έλεος δλδ...

Το τραγικό όμως είναι οτι αν ρωτήσεις 50 ανθρώπους γιατι προσπαθούν να είναι καλοί στη δουλειά τους, πόσοι λες να σου απαντήσουν οτι προσπαθούν για να είναι καλοί, και πόσοι για να μη χάσουν τη δουλειά?

[Mrs Brightside]

Καλα τώρα είναι λογική το να πρέπει οι εργαζόμενοι να δουλεύουν κάτω απο τον φόβο για να είναι αποδοτικοί? Έλεος δλδ...

Το τραγικό όμως είναι οτι αν ρωτήσεις 50 ανθρώπους γιατι προσπαθούν να είναι καλοί στη δουλειά τους, πόσοι λες να σου απαντήσουν οτι προσπαθούν για να είναι καλοί, και πόσοι για να μη χάσουν τη δουλειά?

Χμμ... Ναι θα πούνε οτι φοβούνται μην χάσουν τη δουλειά τους. Αλλα το ίδιο δεν ισχύει τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα? Για να μην πω οτι στον ιδιωτικο τομέα παίζει πιο πολυ αυτο...

[papous]

Η λυση ειναι μια.
Η ασφαλιση να γινει προαιρετικη απο υποχρεωτικη.
Αρνουμαι να πληρωνω υποχρεωτικα με τα λεφτα μου τις μαυρες τρυπες τους.

Το κρατικο συστημα ασφαλισεων, πρεπει να καταργηθει το συντομοτερον. Η ασφαλιση επρεπε εξαρχης να ανηκει σε ιδιωτες που σκοπο εχουν το κερδος.
Οταν δεν εχεις σκοπο το κερδος και παιζεις με λεφτα, μονο ενα πραγμα μπορει να συμβει. Να τα χασεις.

Ο μεγαλύτερος είρωνας είναι ο χρόνος!

Με την βοήθεια της AIG φυσικά.....

[MACMISIAS]

Είναι φοβερό ότι τότε που το συζητάγαμε, κανένας δεν πίστευε ότι σήμερα πολλά από τα εφιαλτικά σενάρια που κάναμε τότε , θα επιβεβαιωνόντουσαν τόσο άσχημα...Αλλά επίσης φοβερό είναι ότι δεν ανοίξαμε αυτή τη κουβέντα ξανά , ειδικά σήμερα που ψηφίστηκε το "ασφαλιστικό", το χειρότερο που θα μπορούσαν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και ειδικά από μιά σοσιαλιστική κυβέρνηση(sic)!
Ανοίγω λοιπόν τη κουβέντα πάλι, έξω από τη συζήτηση για το Δ.Ν.Τ , αυτόνομα. Αν και απέχω αρκετά το τελευταίο καιρό από το forum , εν τούτοις το θεωρώ το σπουδαιότερο ίσως θέμα που υπάρχει πλέον για συζήτηση. 

[freemind]

http://www.youtube.com/watch?v=mb4v1U62838

Η μονη που αξιζει απο το ΚΚΕ!

[papous]

Free, το είχε βάλει και ο Χοληδόχος το βιντεάκι... Προχθές...

Μάκη μου, ποιός ο λόγος να συζητάμε για το ασφαλιστικό? Για το ασφαληστρικό, ναι, να συζητήσουμε!

Λοιπόν, για να μην μακρυγορούμε και για να καταλάβουν και τα νέα παιδιά πλήρως τι παίζεται θα ποιήσω ένα μεταφορικό ανάλογο. Ένα παραμύθι δηλ:

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια οικογένεια η οποία πίστευε στο ρητό "των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν". Ο πάτερ φαμίλιας, σοφός ων, είχε ορίσει όλα τα μέλη της οικογένειας να δίνουν ένα ποσοστό από τα κέρδη τους σ' ένα κοινό ταμείο από το οποίο θα έβγαζαν για να δίνουν χαρτζηλίκι στα μέλη της οικογένειας όταν είχαν ανάγκη. Ήταν και περίοδος των παχειών αγελάδων και ο σοφός πατέρας γνώριζε ότι θα έρθουν και οι ισχνές κάποτε.

Η ιδέα του πατέρα έπιασε, όλα τα μέλη της οικογένειας πρόσφεραν ένα ποσοστό από τα κέρδη τους και το ταμείο είχε φουσκώσει από χρήμα. Έμπαιναν πολύ περισσότερα απ' όσα χρειάζονταν να βγουν. Ο πατέρας τα διαχειριζόταν τέλεια και τα χρήματα αυγάτιζαν και αυγάτιζαν...

Κάποια στιγμή ο πατέρας πέθανε. Τα παιδιά του όμως δεν είχαν χρόνο να διαχειριστούν το ταμείο,-η περίοδος των παχειών αγελάδων συνεχιζόταν παρά την προφητεία του πατέρα - είχαν πολλές δουλειές, έτσι προσέλαβαν μια οικονόμο για να το διαχειρίζεται αυτή και να γλυτώσουν από το βάρος.

Η οικονόμος είχε εξαιρετικές συστάσεις, ήταν πανέμορφη και ήταν μέλος της Εκκλησίας (του Δήμου), άρα υπεράνω πάσας υποψίας. Στην αρχή η διαχείρηση ήταν παρόμοια μ' αυτήν του πατέρα, στην συνέχεια όμως, βλέποντας η οικονόμος την κούτα να παραφουσκώνει και γνωρίζοντας και ότι τα υπόλοιπα μέλη αδιαφορούσαν για την κούτα, μπήκε το διαολάκι μέσα της να φάει αυτή τα λεφτά του ταμείου.

Στην αρχή τους το έλεγε: "Εφόσον έχετε πολλά λεφτά θα δανειστώ λίγα με τα οποία θα κάνω επενδύσεις των οποίων τα κέρδη πάλι της οικογένειας θα είναι". Τα μέλη τυφλωμένα από το πολύ ξύγκι που έτρωγαν δεχόντουσαν χωρίς συζήτηση. Δεν χρειάζεται βέβαια να σας πω ότι η οικονόμος έτρωγε τα δάνεια με τους φίλους της στην υγεία των κορόιδων.

Αργότερα, όταν είδε την πλήρη αδιαφορία, παραδομένη στην πλεονεξία της σκαρφίστηκε κι άλλα κόλπα κλοπής: Υπερτιμολογούσε 30 - 40 φορές τις αγορές των αναγκαίων υλικών για την οικογένεια. Έτσι η οικογένειά της πλήρωνε 30 με 40 φορές πάνω για τα αναγκαία απ' όσα πλήρωναν οι άλλες οικογένειες. Εννοείται ότι το περίσσειο κόστος το έτρωγε μαζί με τους φίλους της εμπόρους.

Θα αναρωτηθείτε: "Μα καλά! Τόσο ζώα ήταν τα μέλη της οικογένειας και δεν κατάλαβαν τίποτα? Και εντάξει με τα δάνεια, μπορεί να την πατήσεις. Αλλά με τις υπερτιμολογήσεις? Δεν ρωτούσε κανείς τις υπόλοιπες οικογένειες για να καταλάβει την διαφορά και να αντιδράσει?"
Πως!!! Υπήρχαν πολλά τέτοια άτομα. Αλλά όταν πήγαιναν και της ζήταγαν τον λόγο αυτή, είτε τους έκανε τα γλυκά μάτια και τους διέφθειρε με το κορμί της (ήταν και κουκλάρα η άτιμη) είτε - όταν βρισκόντουσαν άνθρωποι που δεν έπαιρναν από τέτοια τερτίπια - τους συκοφαντούσε στους εραστές της και τους εξόριζαν απ' την οικογένεια.

Για να μην τα πολυλογούμε, μ' αυτά και μ' άλλα κόλπα η οικονόμος κονόμαγε στην υγεία των κορόιδων, δεν φαίνονταν και οι ρεμούλες διότι ήταν ακόμα εποχή των παχειών αγελάδων, αλλά... Αλλά κάποτε πέθανε. Την διαδέχτηκε στην διαχείρηση η κόρη της η Ασφαλήστρια, πανέμορφη κι αυτή και πιο καπάτσα από την μάνα της.

Κάποτε όμως η εποχή των παχειών αγελάδων τέλειωσε και ήρθε η εποχή των ισχνών, όπως είχε προβλέψει ο πάτερ φαμίλιας. Τότε άρχισαν να φαίνονται τα προβλήματα του ταμείου. Λίγα χρήματα έμπαιναν, πολλά έβγαιναν σε χαρτζιλίκια όσων είχαν ανάγκη, συνεχιζόταν και η υπερτιμολόγηση των αναγκαίων υλικών και κάποια στιγμή το ταμείο φαλίρησε.

Τότε η οικογένεια απαίτησε από την Ασφαλήστρια τα κλεμένα δάνεια, αλλά αυτή είπε ότι δεν έχει καμμία σχέση μ΄αυτά αφού τα έκλεψε η μητέρα της και όχι η ίδια, οπότε δεν έχει καμμία ευθύνη. Και μάλιστα είπε στην οικογένεια ότι ευθύνονται περισσότερο οι ίδιοι οι κλεμένοι λόγω του ότι εμπιστεύθηκαν την οικονόμο και λόγω του ότι πολλοί ξελογιάστηκαν και την ξενοπηδούσαν (Ως γνωστόν "το μου*ί σέρνει καράβι" αλλά η Ασφαλήστρια έλεγε ότι φταίει το καράβι και όχι το μου*ί). Κάλεσε λοιπόν τους ειδικούς - οι οποίοι δεν ήταν άλλοι από τους φίλους της τους εμπόρους, με τους οποίους κάνανε τις υπερτιμολογήσεις - και όλοι μαζί απεφάνθηκαν ότι έπρεπε να κόψουν το χαρτζηλίκι και όχι τα αναγκαία υλικά.

Βέβαια, όπως όλοι θα σκεφτείτε, όταν μια οικογένεια έχει πρόβλημα ρευστότητας πρώτα κόβει τα μη απαραίτητα έξοδα και μετά κόβει το χαρτζηλίκι. Η εν λόγω πως αποδέχεται να κοπεί το χαρτζηλίκι της χωρίς να έχουν περιοριστεί τα έξοδα και οι κλοπές επί των εξόδων?
Σ' αυτήν την ερώτηση προσπαθούν να απαντήσουν όλοι οι κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, αναπτυξιολόγοι και ψυχίατροι του κόσμου, αλλά ακόμα απάντηση δεν έχει δοθεί! Είναι μοναδική περίπτωση Παγκοσμίως!!!

Βέβαια όπως κάθε παραμύθι, έχει κι αυτό το συμπέρασμά του.

Συμπέρασμα: Όσα νέα παιδιά προσπαθούν να βρουν μια αποδοτική δουλειά και δεν ξέρουν τι να ακολουθήσουν προτείνεται ανεπιφύλακτα από τον συγγραφέα η λύση του προμηθευτή υγειονομικού υλικού. Είναι η μόνη επένδυση παγκοσμίως όπου ο επενδυτής έχει κέρδος 100% τον χρόνο στο επενδυμένο κεφάλαιο και κυρίως? Με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, της ΟΝΕ και του ΔΝΤ!!!

[Lo.Lee.Ta]

Το παιδί που βλέπει, δείχνει ένα νέο κόσμο στους σκοτεινούς! και οι σκοτεινοί περνάνε το παιδί για προβληματικό! χαχαχαχα!
 
Η δουλειά που προτείνεις παππού, έχει αυτό το κέρδος, όταν την κάνεις ακολουθώντας το τρόπο της μαμάς και της κόρης ?