Κοίτα... Πριν από αυτό είχα αρχικά το Dunlop Jimi Hendrix Fuzz Face, το οποίο και ξεφορτώθηκα λόγω όγκου, έλλειψης led και ανάποδων jacks, και το Boss FZ-5 το οποίο ήταν ένα "ηλεκτρονικό σκουπίδι" κατά την ταπεινή μου άποψη... Ήμουν πολύ καιρό χωρίς Fuzz, και είχα μεγάλες προσδοκίες για αυτό.
Το Mxr το πήρα μεταχειρισμένο αλλά σε άριστη κατάσταση. Κατευθείαν κατάλαβα 3 πράγματα που δεν μου άρεσαν.
1) Δεν ήταν αρκετά "Hairy". Δεν ξέρω πως να το πω αλλιώς. Δεν ήταν τόσο "βαβούρικο" ή "χνουδωτό", αν με πιάνεις αλλά μου έφερνε πιο πολύ σε Distortion, παρά σε fuzz. Τουλάχιστον αλλιώς το άκουγα στο youtube.
2) Όταν το fuzz είναι στο full και ενεργοποιημένος ο buffer, αν πάω το volume πάνω από τις 3' η ώρα, αρχίζει ένα τρομερό sqealing (τσίριγμα). Όχι feedback, ούτε έχει να κάνει με την θέση της κιθάρας εμπρός από τον ενισυτή.
3) Το Fuzz control δεν είναι γραμμικό καθόλη την διάρκειά του. Ένω το εφέ είναι αρκετά "απαλό" σχεδόν σε όλη την διαδρομή του Knob, ένα κλικ πριν το τέλος υπάρχει ένα jump και το εφέ πάει από κανονικό σε ΠΟΛΥ δυνατό. Κάτι σαν on/off.
Μετά από ψάξιμο, είδα ότι το συγκεκριμένο πετάλι έχει μέσα 3 τριμποτς, εκ των οποίων το ένα είναι το bias (προφανώς) αλλά δεν ήμουν σίγουρος τα άλλα δύο τι κάνουν.
Τέλως πάντων, έβγαλα το pcb, σημείωσα την "μαμά" ρύθμιση των trimpots και άρχισα το πείραγμα για καμια ώρα, βαρώντας χορδές, συγχορδίες με full ένταση στο volume της κιθάρας αλλά και με χαμήλωμα.
Να μην τα πολυλογώ, βρήκα μια ρύθμιση πολύ πιο κοντά σε αυτό που εγώ θεωρώ FUZZ, και πλέον είμαι πολύ ευχαριστημένος με το πετάλι.
Είναι πολύ καλό που είχα την ευκαιρία να το tweak-άρω...
