Ενα συστημα, οπως κι αν λεγεται, αν βασιζεται σε αυτες τις αρχες, ειναι καταδικασμενο να λειτουργησει τελικα εντελως αντιπαραγωγικα, (πχ κραταμε μια ξεπερασμενη τεχνολογια γιατι εχει μεγαλυτερο περιθωριο κερδους, παρα το γεγονος οτι δημιουργει προβληματα σε σχεση με μια πιο νεα αλλα λιγοτερο κερδοφορα τεχνολογια), παραλογα και εντελως αντιθετα με οσα περιλαμβανει η λεξη οικονομια.
Δεν εχει σημασια αν θα λεγεται κομμουνισμος, φασισμος, καπιταλισμος κτλ. Οπως και να το βαφτισεις, σε οποιον και να δωσεις την "δυναμη", αν το ζητουμενο του συστηματος ειναι η κερδοφορια (ειτε για λιγους, ειτε για πολλους), τοτε ειναι καταδικασμενο να μπει στην ιδια λουμπα.
Το μονο συστημα που θα μπορουσε να ειναι και "δικαιο" και "ηθικο", ειναι αυτο που λαμβανει υποψην του τις πραγματικες αναγκες, τις πραγματικες δυνατοτητες που υπαρχουν και που εκμεταλλευεται με τον αποδοτικοτερο δυνατο τροπο τις πρωτες υλες, την τεχνολογια και το εργατικο δυναμικο, ωστε να καλυψει τις αναγκες που παρουσιαζονται, οχι με σκοπο να βγαλει κερδος, αλλα με σκοπο να καλυψει πραγματικες αναγκες και ναι σε αυτες συμπεριλαμβανονται και καλες κιθαρες, ενισχυτες κτλ, (για να μην αρχισουμε παλι τις μλκιες), μιας και εχοντας μια πολυ καλη και ποιοτικη κιθαρα, ευελικτη κτλ και εναν αντιστοιχο ενισχυτη, δεν χρειαζεται μετα να εχεις 13 κιθαρες και 25 ενισχυτες, καμπινες ηχειων κτλ, αρα κανεις οικονομια, ξοδευεις λιγοτερες πρωτες υλες και εργατοωρες και αφηνεις πολυ μικροτερο αποτυπωμα στο περιβαλλον.
Σε ενα τετοιο συστημα, μπορουν ολοι να συνυπαρχουν, ολοι να προσφερουν και ολοι να "κερδιζουν" μια καλυτερη ζωη.
Και το χειροτερο ολων; Το οτι ολα αυτα τα ονομαζουμε ουτοπικα και τα απορριπτουμε, ενω ταυτοχρονα προσπαθουμε να αποδειξουμε οτι το παρον συστημα με ενα φρεσκαρισματακι, κανα βαψιματακι κτλ, θα μεταμορφωθει και θα μετατρεψει τους εργοδοτες και επιχειρηματιες σε αδερφους των εργατων και ολοι μαζι θα τρωνε ενα κομματι απο την πιτα (το οποιο βεβαιως θα στερουνται αλλοι σε αλλες πχ εταιριες - ανταγωνιστες, αλλα who cares;)
Αυτο ειναι που εννοω εδω και 2 χρονια οτι ειμαστε υποκριτες. Ξερουμε πολυ καλα που ειναι τα προβληματα.
Ξερουμε και πως θα τα λυσουμε.
Απλα δεν θελουμε, γιατι τυχαινει να ειμαστε σε αυτο το γαϊτανακι οχι απο τους πλεον τελευταιους, αλλα μεχρι προτινως στους προνομιουχους (και ακομα ειμαστε σε σχεση με αλλες χωρες). Βλεπεις εχουμε ακομα να χασουμε πολλα, και οσο εχεις να χασεις ελπιζεις οτι τα πραγματα θα αλλαξουν και θα ξαναγυρισεις σε ενα "ενδοξο" καλυτερο παρελθον, αδιαφορωντας παντελως για τις συνθηκες που εχεις να αντιμετωπισεις ΤΩΡΑ, τους τροπους αντιμετωπισης που εχεις τωρα για διαφορα προβληματα κτλ.
Με λιγα λογια, θελουμε πραγματικα να μενουμε στασιμοι, μας φοβιζει η "ασταθεια", το καινουριο και μαζι με αυτο οι καινουριες συνθηκες και καταστασεις.
Και για αυτο τον λογο βασιζομαστε σε πολιτικους, που υπαρχουν απλα για να κρατανε τα πραγματα ως εχουν.
Για αυτο τον λογο την εξουσια πρεπει να την εχει ο λαος.
Για αυτο τον λογο πρεπει ομως ταυτοχρονα ο λαος να ειναι ενημερος και οχι κοιμισμενος στην αγνοια του και στον μικροκοσμο του. Και οσο καταπιεζεις τον ανθρωπο οικονομικα, τοσο μικραινεις τον κοσμο του, κανοντας τον να μην βλεπει παραπανω απο το εδω και τωρα, την καθημερινη επιβιωση, κανοντας τον να μην εχει καμια απαιτηση για το μελλον του.
Κυριοι, το παλιο "σκεφτομαι αρα υπαρχω", εχει πλεον αντικατασταθει απο το "ξοδευω αρα υπαρχω" και αυτο ειναι η επιτομη της κοινωνιας μας. Αν αυτο δεν αλλαξει, θα οδηγηθουμε στην καταστροφη λειαν συντομως. Αν αυτο αλλαξει, εχουμε ισως καποιες ελπιδες να αποφυγουμε ενα μελλον οπου το 90+% του παγκοσμιου πληθυσμου απλα θα εκλειψει μαζι με τον πλανητη ουσιαστικα.
Εαν αυτο το μελλον θελουμε, τοτε καλως κανουμε και προσπαθουμε να ειμαστε με τους "νικητες", μπας και καταφερουμε να ανηκουμε στο 5-10% οσων επιβιωσουν.
Εαν ομως πραγματικα οραματιζομαστε εναν καλυτερο κοσμο, οπου ο ανθρωπος θα βρισκεται σε ισσοροπια με τους συνανθρωπους του, το περιβαλλον του και με τον εαυτο του τον ιδιο, τοτε πολυ κακως κανουμε που προσπαθουμε να πιασουμε κολλητηλικια με τους οποιους "νικητες".