(Κάτι σαν) Review του
Donner MorpherΌσο πιο πολύ ασχολούμαι με αυτό το πεταλάκι, τόσο πιο πολύ κολλάω μαζί του. Τελικά οι κινέζοι, σε αυτή την περίπτωση κάναν καλή δουλειά. Δεν ξέρω αν είναι και κατα πόσο καλός κλώνος του Suhr Riot, δεν έτυχε να το έχω ποτέ. Πάντως αυτό το πεταλάκι, όσο μπόι του λείπει τόσο περισσότερο χαρακτήρα έχει.
Πρώτα απ'όλα όπως προείπα, υπάρχουν 3 διαφορετικά modes, Classic/Tight/Natural για τα οποία θα μιλήσω παρακάτω. Ας ξεκινήσω όμως απτα κλασσικά.
-Το
Level είναι ανταποκρίσιμο και πρέπει να χρησιμοποιείται συχνά όταν αλλάζει κάποιος τα modes γιατί όταν πάμε στο classic έχουμε μια απότομη αύξηση της έντασης.
-To
Tone ανταποκρίνεται και αυτό διαφορετικά σε κάθε ένα mode. Έχει όμως και στα τρία, πολύ μεγάλο εύρος, από αρκετό κόψιμο των υψηλών συχνοτήτων μέχρι ξύρισμα κόντρα χωρίς αφρό.
-Το
Gain ήταν για μένα η μεγάλη αποκάλυψη. Επειδή αρχικά αυτό το πεταλάκι το προόριζα για πιο "βαριά" ακούσματα, τις πρώτες φορές το είχα στο τέρμα πάντα. Η αποκάλυψη ήλθε όταν άρχισα να το κατεβάζω. Έχει μεγάλο, να μην πω
ΤΕΡΑΣΤΙΟ εύρος. Μέχρι τις 12 η ώρα είναι... ώρα για blues. Μέχρι τις 3 έχεις Hard Rock και στο Full, μπαίνουμε σε παραμορφώσεις επιπέδου metal.
Γενικά μιλώντας, μιλάμε για ήχο
ΑΝΑΛΟΓΙΚΟ, δεν θα ακούσετε πουθενά τζιτζίκια. Όποιος χρησιμοποιεί το volume της κιθάρας για να καθαρίζει τον ήχο θα το χαρεί δεόντως, καθώς ακόμα και με το gain στο full, όταν το volume της κιθάρας είναι στο 2, έχεις σχεδόν ακουστικό ήχο (με αρκετό βέβαια παράπλευρο θόρυβο αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα). Με το volume στο 4-5 blues-άρεις και στο 10...γκρεμίζεις τοίχους.
Τώρα όσον αφορά τα modes, αρχίζοντας από κάτω προς τα πάνω.
Classic: Αρκετό μπάσο, καλύτερα να χρησιμοποιείται με τον bridge μαγνήτη. Ήχος που μοιάζει με Fuzz/Muff λίγο πιο artificial όμως σε σχέση με το πιο "οργανικό" fuzz, αλλά αρκετά βαβούρικο. Όχι τόσο για blues. Πολύ compressed. Φασαριόζικος Hendrix, αν με πιάνετε.
Tight: Το αγαπημένο μου Mode. Πολύ πιο tubey ήχος. Amp on steroids. Τρομερό σκάσιμο, όταν το gain είναι μέχρι την μέση. Marshall-ίζει, με ενισχυμένες χαμηλομεσαίες συχνότητες. Πολύ φυσικός ήχος, που τρελλαίνεται όταν τερματίσει το gain. Me likey mucho grande!
Natural: Το λιγότερο αγαπημένο. Μοιάζει πολύ με το Tight, αλλά είναι σαν να του έχει αφαιρεθεί λίγο ο όγκος. Ήχος πιο "στεγνός", ίσως κατάλληλος για πιο 80's πράγματα αλλά και για metal όταν τερματίζεται. Χρήσιμος και αυτός αλλά μάλλον δεν θα περνάω πολλές ώρες μαζί του.
Ελπίζω να έγινα αντιληπτός και να βοήθησα κάποιους. Αν έχετε 25-27€ στην άκρη, μην διστάσετε, και θα με θυμηθείτε.
Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε,
Fender Am Std Strat με
Texas Special μαγνήτες, και
Fender Blues Junior III ενισχυτής με
BillM basic modes.