Για να μην ανοίγω νέο θέμα, κι επειδή ίσως κάποιον να ενδιαφέρει, ας συμπληρώσω εδώ τα εξής περί της Squier Affinity Tele.
Αρχικά να πω το εξής:
Γιατί τόσα χρόνια δεν είχα πάρει tele, αφού ανέκαθεν μου άρεσαν (τουλάχιστον εμφανισιακά);
Το 4-way switch πραγματικά έδωσε ένα διαφορετικό ήχο, που στα αυτιά μου, τον εξοπλισμό μου και την κουλάδα μου, μου αρέσει.
Η Affinity έχει έρθει με απίστευτα καλό setup (να θέλεις να γυρίσεις λίγο μια βίδα, και να μη βρίσκεις λόγο, μη σου τύχει!).
Το μόνο μείον που έβρισκα, ήταν ένας περίεργος ήχος σα buzzing, αλλά δεν ερχόταν από κάποιο τάστο, και δεν ακουγόταν πάντα.
Κάποια στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ, είδα ότι προερχόταν από τη γέφυρα.
Ε, οκ λέω, φθηνογέφυρα είναι, τι περιμένεις. Μου είχε κάτσει στραβά και ότι είναι top-loader (άνευ λόγου φυσικά).
Ψάχνοντας το λίγο καλύτερα, είδα ότι ακουμπώντας τα saddles, το buzzing σταμάταγε, ωπ, εδώ είμαστε. Το κοιτάω λίγο καλύτερα, και βλέπω ότι η μία βίδα από κάθε saddle ήταν στον αέρα. Ξεβιδωμένη. Οπότε και μετά, κάπου ακούμπαγε, κάπου έτριζε η ίδια κλπ.
Έριξα μια γρήγορη ματιά στο internet και όλοι λέγαν ότι η γέφυρα είναι άθλια κλπ.
Το άφησα έτσι, και λέω κάποια στιγμή θα αλλάξουμε.
Σήμερα, σε μια κρίση εξυπνάδας λέω και γιατί να μην βάλω λίγη loctite να σφίξουν οι βίδες; Μια χαρά μου φαίνεται η γέφυρα, σάμπως τι τεχνολογία έχει; Απλά οι βόλτες είναι χαλαρές.
Οπότε, ευκαιρίας δοθείσης (ελεύθερο απόγευμα), και πλήρους εξοπλισμού σε πρώτες ύλες (aka Loctite 243)· ήρθε η ώρα για διορθώσεις.

Πρώτα πρώτα, προσπαθώντας να μην χαλάσω το υπέρτατο setup που είχε από το εργοστάσιο η tele, χρησιμοποίησα έναν σφιγκτήρα, ώστε να πιέσω μεταξύ τους τα saddles και να μην αλλάξει το ύψος τους όταν θα αφαιρέσω τη μία βίδα από τις δύο.

Σε κάθε saddle, άρχισα να αφαιρώ τη μία αλλενόβιδα τελείως, να την καθαρίζω με οινόπνευμα και μετά να της ρίχνω πολύ λίγη Loctite. Για περισσότερη ταχύτητα, χρησιμοποίησα ένα Torx κατσαβίδι.
Προσοχή όμως: Το torx ναι μεν πιάνει την αλλενόβιδα, αλλά δεν σημαίνει ότι μπορεί να την βιδώσει σωστά. Απλά βαριόμουν με το άλλεν και τόσο μικρό αλλενοκατσάβιδο δεν έχω. Οπότε τις ξεβίδωνα -αφού ήταν στον αέρα σχεδόν- και τις βίδωνα μέχρι την πιο μικρή υποψία πίεσης, όπου και συνέχιζα με το allen.

Αφού τελείωσα με τη μία σειρά, έπιασα την επόμενη. Ίδια διαδικασία. Εδώ έχει πέσει αρκετή loctite. Σ' αυτή την περίπτωση, τη σκουπίζω με το δάκτυλο. Δεν χρειάζεται αρκετή loctite, ούτε καν 1/3 σταγόνας. Είναι τόσο μικρή η βίδα, που με 5 σταγόνες κάνεις και τις 12 βίδες
Επίσης, όσο πιο πολύ loctite, τόσο πιο δύσκολα αφαιρείται.

Το υπόλοιπο της loctite που δεν εισχώρησε στο σπείρωμα και έμεινε απ' έξω (πάνω) αφαιρέθηκε με λίγο χαρτί και μετά με μια μπατονέτα με λίγο οινόπνευμα.
Φωτογραφήθηκε και υπό γωνία για να επιβεβαιωθεί ότι οι βίδες πατάνε όλες και ότι τα saddles είναι ίσια, και χλουυυυυυυυυυυπ, τέλος
Σημείωση: H Loctite 243 (Μπλε) είναι μέσου βαθμού ασφαλιστικό σπειρωμάτων. Αν θυμάμαι καλά, υπάρχει κι η μπλέ 242 η οποία είναι ίδια, απλά αλλάζει η θερμοκρασία αντοχής.
Φαντάζομαι ότι overkill μάλλον ακόμα και η μπλέ για τέτοια χρήση. Η 222 μάλλον θα είναι καλύτερη (χαμηλού βαθμού), αλλά βρήκα ένα μπουκάλι -ά ρε Murphy αθάνατε- αφού είχα τελειώσει τη διαδικασία.
Αν χρησιμοποιήσετε Loctite, αφήστε την κάνα 20λεπτο να στεγνώσει, και θα σφίξει (βιδωμένη η βίδα πάντα). Είναι λίγο ακριβή (πρέπει να έχει -30€/50ml). Υπάρχουν εναλλακτικές και σε κινέζικες, έχουν τα διάφορα μοντελομάγαζα με τηλεκατευθυνόμενα/ebaης/κλπ, αλλά δεν τις έχω δοκιμάσει. Δεν έχω ακούσει πάντως και άσχημα λόγια.
Anyway, μέχρι να γράψω και το μήνυμα, πέρασε το μισάωρο, οπότε πάω για τεστ
